რა საიდუმლოს ინახავს ლაშა შუშანაშვილის საქმე?! (ნაწილი VIII)

ჩვენებები, რომელთაც ქვემოთ წაიკითხავთ, დევს ე.წ. კანონიერი ქურდის ლაშა შუშანაშვილის სისხლის სამართლის საქმე #090060045-ში. ამ საქმეში არსებულ სხვა დოკუმენტებს “პრემიერი” უკვე თვეზე მეტია, აქვეყნებს. საქმის გამოძიება დაიწყო შსს-ს სპეციალურ ოპერატიულ დეპარტამენტში (სოდ-ში) 2006 წლის 18 იანვარს და 2011 წლის 12 ოქტომბერს დასრულდა. გამოძიება დაიწყო ლაშა შუშანაშვილის, კახა შუშანაშვილისა და გელა ლოლიაშვილის მიმართ, ქურდული სამყაროს წევრობის, კანონიერი ქურდობისა და დიდი ოდენობით ფულადი თანხის ორგანიზებული ჯგუფის მიერ გამოძალვის ფაქტზე შსს-ს სპეციალურ ოპერატიულ დეპარტამენტში (სოდ-ი). მიუხედავად იმისა, რომ ამ ეტაპისთვის “პრემიერმა” გამოაქვეყნა საქმის მასალების 103 გვერდი, ისეთი მნიშვნელოვანი დოკუმენტები, როგორიცაა მოწმეთა ჩვენებები, ინტერპოლისა და იუსტიციის სამინისტროს მიმოწერები და ა.შ., ჯერჯერობით ვერ შევხვდით ვერც ერთ დოკუმენტს, რომელიც დაადასტურებდა ქურდული სამყაროს წევრობის, კანონიერი ქურდობისა და დიდი ოდენობით ფულადი თანხის ორგანიზებული ჯგუფის მიერ გამოძალვის ფაქტს. მეტიც, საქმეში არსებული ერთ-ერთი დოკუმენტიდან, რომელიც დათარიღებულია 2008 წლის 22 თებერვლით და რომლითაც შსს სოდ-ის ორგანიზებულ დანაშაულთან ბრძოლისა და სპეციალურ დავალებათა მთავარი სამმართველოს უფროსს სირაძეს მიმართავს შსს-ს სოდ-ის ორგანიზებულ დანაშაულთან ბრძოლის სამმართველოს უფროსის მოადგილე წიქორიძე, ირკვევა, რომ, მიუხედავად იმისა, რომ გამოძიება 2006 წელს დაიწყო, სოდ-ის ჩინოსნებს, 2008 წლის თებერვლის მონაცემებით, არ ჰქონდათ არანაირი ინფორმაცია, რომელიც გამოძიების დაწყების საფუძველი გახდებოდა: “აუცილებელია, დადგინდეს, აქტიურად მოქმედებს თუ არა ამჟამად ლაშა შუშანაშვილი ქურდული სამყაროს მიზნების განსახორციელებლად საქართველოს ტერიტორიაზე, უწევს თუ არა ორგანიზებას და მონაწილეობს თუ არა ქურდულ გარჩევებში, მაგრამ ვინაიდან ის იმყოფება რუსეთის ფედერაციაში, მის მიმართ ვერ ხერხდება საგამოძიებო მოქმედებების ჩატარება”. მარტივად რომ ვთქვათ, ეს არის ის დეტალი, რომელშიც ეშმაკები იმალებიან და იმალებიან არა სოდ-ის ჩინოსნების სასარგებლოდ. როგორც ჩანს, ირაკლი კოდუასა და მის კომპანიას, ღრმად სჯეროდა, რომ მათი დრო სულ იქნებოდა და შუშანაშვილის საქმეში ჩაბუდებულ ეშმაკებს ვერავინ ვერასდროს აღმოაჩენდა, პრესაში გამოქვეყნებაზე არაფერს ვამბობ. ეს დოკუმენტი იძლევა იმის საშუალებას, რომ ითქვას, გამოძიება სიყალბით დაიწყო, რაც იმას ნიშნავს, რომ საქმე, წესით, სასამართლომ არც კი უნდა განიხილოს. კიდევ უფრო მეტი, ამ ერთ ფურცელში მეორე “იავნი” სიყალბეა ჩადებული. წიქორიძე წერს: “გამოძიებით დადგენილია, რომ ქ. თბილისის დაბა წყნეთში, გურამიშვილის ქ. #18/20-ში მცხოვრები, 961 წელს დაბადებული ლაშა პავლეს ძე შუშანაშვილი, მეტსახელად პავლოვიჩი, არის კანონიერი ქურდი და ამჟამად ცხოვრობს ქ. მოსკოვში”. პირველი “შემთხვევითობა”: საქმის მასალებს რომ გადაავლებთ თვალს, ყველა ოფიციალურ დოკუმენტში, რომლითაც გამოძიება მიმართავს რომელიმე უწყებას, შუშანაშვილის მისამართად მითითებულია რუსთავი, არსად, არც ერთი უწყების მიერ გაცემულ დოკუმენტში სხვა მისამართი არ ფიქსირდება. როცა გამოძიებამ მიმართა რეესტრს, იქიდან მიიღეს პასუხი, რომ სახლი ნოზაძის კუთვნილებაა. გაყალბებული მონაცემის დოკუმენტში შეტანისთვის თავის დროზე წიქორიძე, სულ ცოტა, სამსახურიდან უნდა გაეშვათ...

კარგით, არ შევჩერდები ამაზე და გადავალ საქმეში არსებულ ჩვენებებზე. მინდა გითხრათ, რომ ძალიან ბევრი სისხლის სამართლის საქმე მინახავს, წამიკითხავს, მაგრამ არც ერთ საქმეში ამდენი გენერალი მოწმედ ყოფილიყოს დასახელებული და გამოძიებას დაეკითხოს, არ მინახავს. თვით გახმაურებული შევარდნაძის ტერაქტებშიც კი არ ყოფილა ამდენი გენერალი დაკითხული. სოდ-მა დაკითხა კობა ნარჩემაშვილი, ზურაბ ჩხაიძე, რუბენ ასანიძე და ასე შემდეგ. “პრემიერი” ყველა ჩინის ჩვენებას ვერ შემოგთავაზებთ, ეს საქმე სასამართლოშია და განხილვა უკვე წლებია, არა და არ დაიწყეს, ამიტომ მაინც თავს ვიკავებთ მოწმეთა ჩვენებების გამოქვეყნებისას მათი გვარების დასახელებისგან, იშვიათი გამონაკლისის გარდა.

მაშ ასე: გამოძიებამ დაუსვა კითხვა გენერალს, გარკვეულ წლებში ძალიან მაღალი რანგის ჩინოსანს: “იცნობდით თუ არა კანონიერ ქურდს ლაშა შუშანაშვილს? დადებით შემთხვევაში, სად და რა ვითარებაში გაიცანით ის. ამასთანავე, რა იცით მისი საქმიანობისა და ამჟამინდელი საცხოვრებელი ადგილის შესახებ”, ანუ გამოძიებისთვის, სათანადო განაჩენის არარსებობის მიუხედავად, ლაშა შუშანაშვილი კანონიერი ქურდია. ამ ლოგიკით სასამართლო საერთოდ არ ყოფილა საჭირო, ასე გამოდის, გამოძიება თავად წყვეტს ყველაფერს და მით უმეტეს როცა ამ გამოძიებას თავად ირაკლი კოდუა ხელმძღვანელობს. როგორც იტყვიან, აქ კომენტარი ზედმეტია. კომენტარი ზედმეტია გენერლის პასუხზეც: “მე არ ვიცნობ თქვენ მიერ დასახელებულ პიროვნებას... სამინისტროში მუშაობის პერიოდში შეიქმნა კართოტეკა, სადაც შეიყვანეს ოპერატიულად საინტერესო პირები ე.წ. კანონიერი ქურდებიც...” ანუ გენერალი, გარდა თავისი მაღალი ჩინისა, კანონის მორჩილებითა და, შესაბამისად, პროფესიონალიზმითაც გამოირჩევა. ის თავის ჩვენებაში წერს ტერმინს არა “კანონიერი ქურდი”, არამედ “ე.წ. კანონიერი ქურდი”, რასაც ვერ ვიტყვით კოდუას კანტორის გამომძიებლებზე. საქმეში დევს ასევე მეორე გენერლის ჩვენება. მის მიმართ დასმულ კითხვაში, რომლის შინაარსი წინა გენერლისადმი დასმული კითხვის იდენტურია, სოდ-ი ამატებს შუშანაშვილის “კლიჩკას” “პავლოვიჩი”, გენერალი პასუხობს: “მე პირადად არ ვიცნობ ლაშა შუშანაშვილს (“ზვანიის” გარეშე მოიხსენია), ვიცნობ ვიზუალურად ფოტოების მეშვეობით. ჩემთვის უცნობია მისი საქმიანობისა და ადგილსამყოფლის შესახებ”. დაკითხვის ოქმიდან ჩანს, რომ გამომძიებელი დავით ბართაია უკმაყოფილოა და დამატებით კითხვას უსვამს დასაკითხს, პასუხი ამჯერად დამაკმაყოფილებელია: “ლაშა შუშანაშვილი არის კანონიერი ქურდი”. რაოდენ გასაკვირიც არ უნდა იყოს, ბართაია გენერალს ეკითხება: აქვს თუ არა ლაშა შუშანაშვილს დაბა წყნეთში სახლი. საქმე ისაა, რომ ეს გენერალი, რომელსაც ბართაია დაკითხვას უტარებს, ვერ იქნებოდა ინფორმირებული, შუშანაშვილს წყნეთში ჰქონდა თუ არა სახლი: იმ პერიოდში, როდესაც გამოძიება სახლს შუშანაშვილის საკუთრებად აცხადებდა, გენერალი უკვე აღარ იყო ჩინოსანი, შესაბამისად, ხელი არ მიუწვდებოდა კართოტეკაზე და მას ვერანაირად ეცოდინებოდა, შევიდა თუ არა შუშანაშვილის კართოტეკაში რაიმე ცვლილება, თუნდაც საცხოვრებელი მისამართის სახით. გენერალი მაინც პასუხობს: “ვიცი, რომ შუშანაშვილს დაბა წყნეთში აქვს საცხოვრებელი, რომლის მისამართიც ჩემთვის უცნობია”.

2007 წლის 27 მარტს გამომძიებელმა ბართაიამ დაკითხა რუბენ ასანიძე. დაკითხვა დაიწყო 11.35 საათზე და დასრულდა 14.00 საათზე.

“მოწმე რუბენ ასანიძე: თქვენ მიერ დასმული კითხვების ირგვლივ გიჩვენებთ შემდეგს: ვცხოვრობ ზემოაღნიშნულ მისამართზე, ოჯახთან ერთად. დაახლოებით 30 წელი ვიმუშავე საქართველოს შს ორგანოებში სხვადასხვა ხელმძღვანელ თანამდებობებზე. 2003 წლის მარტში, რიცხვი ზუსტად არ მახსოვს, დავინიშნე საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრის მოადგილის თანამდებობაზე. საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრის ბრძანების საფუძველზე ვკურირებდი შინაგან საქმეთა სამინისტროს სისხლის სამართლის სამძებრო მთავარ სამმართველოს, რომელსაც ხელმძღვანელობდა თამაზ ალანია, ნარკომანიისა და ნარკობიზნესის წინააღმდეგ ბრძოლის ეროვნულ ბიუროს და მეშვიდე (დაზვერვის) სამმართველოს, რომელსაც ხელმძღვანელობდა მურთაზ ჭაფოძე. ხსენებული სამმართველოს უფროსები მახსენებდნენ სამმართველოს მუშაკების მიერ გატარებული ოპერატიული-სამძებრო და პროფილაქტიკური ღონისძიებების შესახებ.

კითხვა მოწმე ასანიძეს: იცნობთ თუ არა კანონიერ ქურდს ლაშა პავლეს ძე შუშანაშვილს, მეტსახელად პავლოვიჩს? დადებით შემთხვევაში, სად, როდის და რა ვითარებაში გაიცანით იგი. ამასთანავე, რა იცით მისი საქმიანობისა და ადგილმდებარეობის შესახებ?

მოწმე რუბენ ასანიძის პასუხი: მე პირადად არ ვიცნობ ლაშა შუშანაშვილს, მაგრამ ვიცი, რომ ის არის კანონიერი ქურდი. საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრის მოადგილის თანამდებობაზე ჩემი მუშაობის პერიოდში სისხლის სამართლის სამძებრო მთავარ სამმართველოში შემოსული იყო ოპერატიული ინფორმაცია, რომლის მიხედვითაც კანონიერ ქურდზე ლაშა შუშანაშვილზე მზადდებოდა შეიარაღებული თავდასხმა მისი ლიკვიდაციის მიზნით. აღნიშნული ინფორმაციის მოპოვების შემდეგ ხსენებული სამმართველოს დაქვემდებარებაში არსებული დანაყოფების მიერ დაიწყო ოპერატიულ-სამძებრო ღონისძიებათა გატარება ლაშა შუშანაშვილზე თავდასხმის აცილებისა და თავდამსხმელთა გამოვლენის მიზნით. ოპერატიულ-სამძებრო ღონისძიებათა გატარების პროცესში აღნიშნულ საქმეში ჩართულ იქნა მეშვიდე (დაზვერვა) სამმართველო, რომლის თანამშრომლები ლაშა შუშანაშვილზე ახორციელებდნენ ფარულ თვალთვალს. ოპერატიულ-სამძებრო ღონისძიებათა შედეგებს პერიოდულად მახსენებდნენ თამაზ ალანია და მურთაზ ჭაფოზე. ზემოხსენებულ ოპერატიულ ინფორმაციაზე მუშაობის პერიოდში, ოპერატიული ინფორმაციის თანახმად, ლაშა შუშანაშვილს ჰყავდა პირადი დაცვა, ამ უკანასკნელმა დაიქირავა შინაგან საქმეთა სამინისტროს დაქვემდებარებულ დაცვის პოლიციის დეპარტამენტში შემავალი სპეციალური სამსახურის თანამშრომლები.

საქართველოში განვითარებული პოლიტიკური მოვლენების გამო, მე აღარ დავინტერესებულვარ ზემოხსენებული ოპერატიული ინფორმაციის შედეგებით. შესაძლოა, მასზე მიმდინარეობდა კიდეც მუშაობა, მაგრამ ჩემთვის უცნობია.

კითხვაზე გიპასუხებთ, რომ ლაშა შუშანაშვილი არის კანონიერი ქურდი. ჩემთვის უცნობია, ამ უკანასკნელს საქართველოში აქვს თუ არა საცხოვრებელი სახლი.

კითხვა მოწმე რუბენ ასანიძეს: იცნობთ თუ არა კანონიერ ქურდებს გიორგი (გოგი) ჩიქოვანს, მეტსახელად პაპაშას, ალბერტ უსოიანს “აბულოკას”, რევაზ ბუხნიკაშვილს მეტსახელად პეწოს, ალექსანდრე ქარცივაძეს, მეტსახელად ბოღმას, თემურ დათუნაშვილს, მეტსახელად გიას, გურამ ოდიშარიას, მეტსახელად ბუას, გიორგი ნიჟარაძეს, გოგი (გიგა) ვიბლიანს, გელა ქარდავასა და ილია ხელაძეს. დადებით შემთხვევაში როდის, სად და რა ვითარებაში გაიცანით ისინი.

მოწმე რუბენ ასანიძის პასუხი: საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროში არსებობდა სპეციალური კართოტეკა, რომელშიც შეყვანილნი იყვნენ ზემონახსენები პირები. გარდა რევაზ ბუხნიკაშვილისა, მეტსახელად პეწო, პირადად არ ვიცნობ არც ერთ მათგანს, მაგრამ ვიცი, რომ ისინი კანონიერი ქურდები არიან.

კითხვაზე გიპასუხებთ, რომ დაახლოებით 1982-83 წლებში, ქუთაისის სამმართველოს უფროსის მოადგილის თანამდებობაზე მუშაობის პერიოდში დანაშაულის ჩადენისთვის ზესტაფონის რაიონის ტერიტორიაზე ჩვენ მიერ დაკავებულ იქნა კანონიერი ქურდი რევაზ ბუხნიკაშვილი, მეტსახელად პეწო, რა დროსაც პირადად გავიცანი ის.

კითხვაზე გიპასუხებთ, რომ ჩემთვის უცნობია კანონიერი ქურდის ლაშა შუშანაშვილის ადგილსამყოფელი. ამჟამად არ ვმუშაობ შინაგან საქმეთა ორგანოებში და მოკლებული ვარ ინფორმაციებს კონკრეტული პირების შესახებ და ამდენად, ჩემთვის უცნობია, ლაშა შუშანაშვილი ამჟამადაც არის თუ არა კანონიერი ქურდი”.

ამასობაში გამომძიებელი ბართაია გადაჰყავთ სხვა სამსახურში, მისი განცხადებიდან ვიგებთ, რომ შემცვლელს უტოვებს საქმის ერთ ტომს და პირადი და ოპერატიული საქმეების 2 ტომს, თუმცა ეს ორი ტომი სად არის და გადაეცა თუ არა ვინმეს, დღემდე უცნობია. პარალელურად გამოძიება ინტენსიურად აგრძელებს წყნეთის სახლის ირგვლივ დოკუმენტაციის მოგროვებას, წერილები დაეგზავნა წყალკანალს, თელასს, ითხოვენ დოკუმენტაციას, ვის სახელზეა რეგისტრირებული სახლი და ვინ იხდის გადასახადებს. არც ერთ პასუხში შუშანაშვილი არ ფიგურირებს. საქმის ფურცელი 156 კი დადასტურებულად გვამცნობს, რომ ლაშა შუშანაშვილი არის რუსეთის ფედერაციის მოქალაქე, რაც იმას ნიშნავს, რომ, თუ მას საქართველოს ტერიტორიაზე დანაშაული არ ჩაუდენია, ქართული კანონმდებლობით ვერ გაასამართლებენ. ეს სოდ-ისთვის გამოძიების დაწყებისთანავე იყო ცნობილი, მაგრამ მათ მაინც დაიწყეს გამოძიება. სოდ-მა ისიც იცოდა, რომ შუშანაშვილი 2003 წლის შემდეგ საქართველოში არ ჩამოსულა და სოდ-მა გამოძიების დაწყებისას რომ არაფერი იცოდა, ეს უკვე ზემოთ წაიკითხეთ. უსაფუძვლოდ დაწყებული საქმის ძირითად მიზეზს წარმოადგენდა წყნეთში მდებარე სახლი, რომელსაც ხელისუფლებამ თვალი დაადგა და რომელიც აუცილებლად შუშანაშვილის უნდა ყოფილიყო.

ამ საქმეში არის კიდევ ერთი, ჩემი აზრით, ძალიან მნიშვნელოვანი დოკუმენტი, რომელსაც ხელს აწერს სასჯელაღსრულების დეპარტამენტის თავმჯდომარე დავით ჭაკუა. დოკუმენტი შედგენილია 2007 წლის 10 მაისს, ჭაკუა #10/3/4-6981 წერილით საქართველოს შსს კრიმინალური პოლიციის დეპარტამენტის დირექტორს, პოლიციის პოლკოვნიკს ირაკლი ფირცხალავას ამცნობს: “გაცნობებთ, რომ თბილისის მეხუთე საპყრობილეში ამჟამად იმყოფებიან 1971 წლის 21 მაისს დაბადებული კობა რობერტის ძე გუგუტიშვილი და 1986 წლის 27 ივნისს დაბადებული ვალერი ბადრის ძე კიპაროიძე. სასჯელაღსრულების დეპარტამენტის თბილისის მეხუთე საპყრობილეში ყოფნის განმავლობაში ორივე მათგანი არის ქურდული ტრადიციების მატარებელი. გუგუტიშვილი შინაგანაწესის დარღვევისთვის დასჯილია 22-ჯერ, კიპაროიძე _ ერთხელ”. ამ დროს ბაჩანა ახალაია იყო სად-ის თავმჯდომარე. გამოდის, რომ მის დროსაც იყო ციხეში ქურდული ტრადიციები. ხაზგასმით ვამბობ, აქ არ არის საუბარი ციხეში შეყვანილ უკვე მონათლულ ე.წ. კანონიერ ქურდებზე, აქ საუბარია ტრადიციებზე. დარწმუნებული ვარ, ახლა რომ გადამოწმდეს ეს ინფორმაცია, ტყუილიაო, იტყვიან...

ასე მთავრდება ლაშა შუშანაშვილის ოთხტომეულის პირველი ტომი.

გაზეთი „პრემიერი“, დარეჯან მეფარიშვილი

გაგრძელება იქნება

FaceBook