რა საიდუმლოს ინახავს ლაშა შუშანაშვილის საქმე?! (ნაწილი VI)

ქვემოთ რასაც წაიკითხავთ, კომენტარი არ სჭირდება. მე უბრალოდ გეტყვით, შესავლისთვის  და იმათ გასაგებად, ვინც პირველად წაიკითხავს ამ თემაზე გამოქვეყნებული სტატიებიდან უკვე რიგით მეექვსე სტატიას: ფარული ჩანაწერი დევს ე.წ. კანონიერი ქურდის, ლაშა შუშანაშვილის სისხლის სამართლის საქმე #090060045-ში. ამ საქმეში არსებულ სხვა დოკუმენტებს “პრემიერი” უკვე თვეზე მეტია, აქვეყნებს. საქმის გამოძიება დაიწყო 2006 წლის 18 იანვარს და 2011 წლის 12 ოქტომბერს დასრულდა. გამოძიება დაიწყო ლაშა შუშანაშვილის, კახა შუშანაშვილისა და გელა ლოლიაშვილის მიმართ, ქურდული სამყაროს წევრობის, კანონიერი ქურდობისა და დიდი ოდენობით ფულადი თანხის ორგანიზებული ჯგუფის მიერ გამოძალვის ფაქტზე შსს-ს სპეციალურ ოპერატიულ დეპარტამენტში (სოდ-ი). მიუხედავად იმისა, რომ ამ ეტაპისთვის “პრემიერმა” გამოაქვეყნა საქმის მასალების 103 გვერდი, ისეთი მნიშვნელოვანი დოკუმენტები როგორიცაა მოწმეთა ჩვენებები, ინტერპოლისა და იუსტიციის სამინისტროს მიმოწერები და ა.შ. ჯერჯერობით ვერ შევხვდით ვერც ერთ დოკუმენტს, რომელიც დაადასტურებდა ქურდული სამყაროს წევრობის, კანონიერი ქურდობისა და დიდი ოდენობით ფულადი თანხის ორგანიზებული ჯგუფის მიერ გამოძალვის ფაქტს. მიუხედავად იმისა, საქმეში დაკითხულები არიან მაღალი რანგის ყოფილი თუ მოქმედი ჩინოსნები, მათ შორის გენერლები, ვერავინ ადასტურებს ინფორმაციას ლაშა შუშანაშვილის დანაშაულის შესახებ. შეიძლება ეს ვინმეს სასაცილოდ მოეჩვენოს, მაგრამ ეს ფაქტია და საქმეში შავით თეთრზე ჩანს...

ერთადერთი მოწმე, რომელიც ირაკლი კოდუას (ის ხელმძღვანელობდა სოდ-ს ამ პერიოდში) ჰყავს ამ საქმეში, ვინც ხაზგასმითა და ცალსახად აცხადებდა, რომ შუშანაშვილი კანონიერი ქურდია, არის აწ გარდაცვლილი მერაბ კალანდაძე, რომლის მკვლელობა 2013 წლის 25 ნოემბერს, სადახლოს სასაზღვრო-გამშვებ პუნქტთან, სასაზღვრო ზონაში მოხდა. იმ პერიოდში გავრცელებული ვერსიით, მერაბ კალანდაძე მეგობრებს გიორგი ფირალიშვილსა და დილარ მუკბანიანს სომხეთის ტერიტორიაზე აცილებდა. სროლის შედეგად დაიღუპნენ მერაბ კალანდაძე და გიორგი ფირალიშვილი, ხოლო დილარ მუკბანიანი მსუბუქად დაიჭრა.

ფარული ჩანაწერის გაშიფრული ტექსტი, როგორც უკვე ვთქვი, 13 ფურცელზეა განთავსებული და მასში მონაწილეობს “მ” (კალანდაძე), “მ2”, ვინმე პაატა და ა.შ. აქვე ვიტყვი, რომ ამ ჩანაწერში საუბარია თემაზე, რომლის დეტალების გაცნობა ძალიანაც რომ მოენდომებინა ვინმეს, ნაციონალურ სინამდვილეში ვერანაირად ვერ მოახერხებდა. არც დღევანდელ პირობებში იკლავს ვინმე თავს ამ საქმის გახმაურებით ან მასში მოყვანილი უტყუარი მტკიცებულებების გამოყენებით. საქმე ისაა, რომ ამ საქმეში ცალსახად ჩანს, როგორ იყო დაინტერესებული ხელისუფლება კერძო საკუთრებით, როგორ “აახიეს” და ვისი მეშვეობით კალაშოვს წყნეთში სახლი, როგორი ჭიდაობა მიდის წყნეთში მდებარე ერთი სახლის “დათრევის” გამო. სახლი, რომელსაც ოფიციალური მფლობელი ჰყავს, როგორ “მოინათლა” სოდ-ის ჩინოსნების მიერ ლაშა შუშანაშვილის კერძო საკუთრებად, როგორ ითანამშრომლა სოდ-თან შუშანაშვილის მეგობარმა მერაბ კალანდაძემ და ზოგადად ეს ჩანაწერი, რომელიც გაკეთდა სოდ-ში, სულაც არ ჰგავს თანამშრომლობას, უფრო ვაჭრობასა და გარიგებას ჰგავს და ამაში თავად დარწმუნდებით, როცა სტატიას წაიკითხავთ. ჩანაწერით ირკვევა და შეიძლება ვთქვათ, დგინდება კიდეც, რომ მერაბ კალანდაძე ერეკლე კოდუას “ლიჩნი” მაკლერი იყო, კოდუამდე კი გიგი უგულავას “დაეხმარა” და კალაშოვის სახლი ამ გზით “დაითრია” ნაციონალურმა პირადმა შემადგენლობამ.

მთავარი ის კი არაა, ვისი სახლი და როგორ წაიღეს, მთავარი აქ არის ერთი მომენტი - კერძო საკუთრების უკანონოდ დაუფლების მიზნით ამუშავებული იყო სახელმწიფო მანქანა და მასში ისეთი სამსახური იყო ჩართული, როგორიცაა სოდ-ი (კუდ-ი ცალკე თემაა). ეს არის გამოხატული დანაშაული - სახელმწიფო რეკეტი და მას ე.წ. კანონიერი ქურდების წინააღმდეგ ბრძოლასთან არანაირი კავშირი არ აქვს! ამიტომ თქმა იმისა, რომ თურმე “გმირი კოდუა” ებრძოდა კრიმინალს, ცოტა არ იყოს, უხერხულია, თუმცა იმ ფონზე, როცა ირაკლი კოდუას დედასთან, ლაურა ღაჭავასთან უკვე საერთო ბიზნესინტერესი გაუჩნდა ივანიშვილს, სასაცილო იქნება იმაზე საუბარი, რომ შუშანაშვილის საქმეს გამოიყენებენ სოდ-ის იმ მაღალჩინოსნებისა და მათ შორის კოდუას წინააღმდეგ, ვინც სახელმწიფო რეკეტს ჩაუყარა საფუძველი.

 გთავაზობთ ფარული ჩანაწერიდან ამონარიდებს:

მ2 - არც ამხელდნენ დაჟე ხო?

მ - არა. სხვათა შორის, ძალიან ჭკვიანი კაცია, რა. აი, ისეთი მაგათ შორის ქურდის წყალი გადაევლო და ცოტა ტვინიც წაყვა ამ სიტუაციაში, ისეთი ფრთხილი, ზნიანი. დადებითი თვისებებიც ბევრი ჰქონდა რა. ისეთ კაცს არასოდეს დაარტყამდა, ვინც იცოდა, ხელს არ შეუბრუნებდა. ქურდები, იცოცხლე, ჰყავდა ყეყვაში 24 საათი.

მ2 - ისე ჭიანჭველას ფეხს არ დაადგამდა სხვანაირად.

მ - მე ვიჭყლიტები ახლა ამ სიტუაციაში, სერიოზულად ვიჭყლიტები.

მ2 - აჭარაში(?) დაცვა ეს რომელი პერიოდია?

მ - 2002 წლიდან ის პა ხოდუ დაცვაშიც დაყვებოდნენ ის ბიჭები, პირადად დაცვაში და მაინც იყვნენ. არა მგონია. ოფიციალურად ყოფილიყო გაფორმებული. რა მიკვირს, იცი? გადასარევად იციან, ვინ არის ეს ხალხი, ვინცა მართლა მაგისია, მაგრამ იმას არ აწუხებენ. დაწყებული უგულავადან, ის შაქროს (კალაშოვი), მიწა ერთად გავიფორმეთ ჩვენ მაშინ, მაგრამ იმას არავინ მიაკითხა და მე ვხეხე ციხე. აი, ეს სერიოზულად მაღიზიანებს, რომ, თუ ისიც იყო, ისიც იყო თვალის ასახვევად მაინც დაუძახე იმ კაცს, რა. მე რომ დავინახო, რომ ისიც დაკითხე და მე არ მპრესავ მარტო, რა. მე მართლა იმდენი სიმწარე გადავიტანე, რომ მტერს არ ვუსურვებ, რა. რაც ვაშენე 23 წელი, ერთ დღეს წაიღეს. ის კი აქ არ ჩამოვა, იქიდან დარეკავს და იტყვის, გადაიხდი მაგ ვალს, იმიტომ რომ შენი დაწერილით თუ ნათქვამით არის დაკარგული ჩემი სახლი. დამიჯერეთ რა, იმას წაიღებს კიდევაც და მეტყვის, რომ მე, ძმაო, ტელეფონში ხომ დაგიფიქსირე, ხომ გითხარი, ჩემი არ არის. ვისიც არის, მიადგნენ იმას.

მ2 - ტელეფონში კი დაფიქსირდა, რომ სინამდვილეში შენ... შენ ხომ იცოდი, ჩემი იყო, რას ლაპარაკობდი?

მ - რა თქმა უნდა, მეტყვის, რომ აი, ძმაო, შენი დაწერილით არის ის სახლი წაღებული. რომც არ იყოს ჩემი დაწერილით, რა თქმა უნდა, იმას აწყობს. აგერ სახლი დაკარგა, სამაგიეროდ აგერ, ძმაო. ეხლა მე კიდე ის კაცი არა ვარ, გავიქცე და საჩივრები დავწერო. აი, მაწვება და ამას მიშვრება. რომ მომკლან, მაგის გამკეთებელი არ ვარ. რჩება 2 ვარიანტი. ან მე უნდა მივუბრუნდე უკან და იგივე პასუხი გავცე, მაგათ ეომა დღეს ჩემი მტერი, რა. იქით არის, მე აქ ვარ, ძმაო, და ვის გამომიგზავნიან კიდე, ეშმაკმა უწყის. აქ ის ხალხი არ არის, რომ სიტყვაზე...

მ2 - ეხლა კაი. სიტყვაზე მაგ მუშები, ვთქვათ, მივაგენით, ვნახეთ და ყველაფერი, მაგას რა? მაგი უხდიდა ფულს, თავზე ადგა თუ?

მ - როგორ არა, ხშირად მოდიოდა მაგიც და მისი მეუღლეც.

მ2 - ორივე დადიოდნენ?

მ - კი, ყველაზე მაგრად იცის მძღოლმა ყველაფერი, რა. გითხარით წეღანაც, ავეჯიც...

მ2 - მაგის მძღოლმა გამოიტანა?

მ - დიდი სიმდიდრე იყო ის ავეჯი, რა თქმა უნდა.

მ2 - ეს დაცვა მაშინ აჭარაში პოლიციის დაცვა იყო? სამმართველოს პოლიციის?

მ - თვითონ აჭარის დაცვა იყო.

მ2 - პა ხოდუ პატრონობდა მაგასაც და ქურდსაც.

მ - კი, კი, ქურდსაც. თან მართლა ძალიან ცუდად გავეკვეხე, რა შუაში ქურდთანაც, წავალ-მეთქი, მოსკოვში, დაველაპარაკები. მოსკოვში, არააო, დუბაიშიაო. იქ წადიო (იცინის). მე ვუთხარი, გცოდნიათ მაშინ თქვენ უთხარით, თქვენ წადით. ჩავედი ეხლა, ის ძალიან ჭკვიანი კაცია, ის სხვა გაქანების კაცია, იმანაც ეგ თქვა, შენ რომ ამბობო, ვიცი ეგ სახლიო. სხვათა შორის, “იაპონჩიკა” იყო იქ და იმან უთხრა, რომ მიეციო, მაგრამ არაო, ნათესავი არ დამიტოვეს აუწიოკებელიო და სახლი ვაჩუქო კიდევო, 12 მილიონი მაქვს დახარჯულიო? დავწვავ და არ მივცემო, რა. ხომ წაიღეს მაინც? წაიღეს, იგივე ვუთხარი მაგას, მაგრამ ეს მეუბნება, რომ არ არის, ძმაო, ეს სახლი ჩემი, რა.

მ2 - ესე იგი იჭიკჭიკეს აქ რაღაც.

მ - რა თქმა უნდა. არ არის უტვინო ბიჭი, რა. მე რას მეუბნებიო? ვისიც არიო, მივიდნენ და იმას გამოართვან, თუ უნდათო, თუ აჩუქებს ის, უნდა აჩუქოს და უნდა დაწვასო.

მ2 - და მერე შენ მოგიტრიალდება ისევე.

მ - რა თქმა უნდა, მომიტრიალდება ისე როგორც ასჯერ ასი ათასი და მეტყვის, მილიონ ნახევარი გაქვს ჩემი ვალი, ან შენი ხალხი მომეცი, გაყიდე და მომეცი. აბა, რა უფლება გქონდა, ჩემს სახლს შენ რომ არიგებდი.

მ2 - ჩვენები ვინ მიეხმარა იცი?

მ - მაგას გავიგებ მე (ჯიბეში ეძებს ტელეფონს, მერე ახსენდება, რომ არ აქვს). რუსთაველი პრარაბი იყო ერთი, რაღაცნაირი უცნაური სახელი ერქვა, სულხანი თუ რაღაც ასეთი. რუსთაველი იყო, უშენებდა რა. უფრო კაროჩე, მძღოლი იყო ყველაფერი: ყიდვა, ჩამოტანა, მოტანა, საჭმელი, რაღაცა, მიხედვა... ნუ,  ყველაფერი. ყველაზე კარგად მაგან იცის ყველაფერი. ჩემზე ბევრად უკეთესად, როგორ იყო, რა ხდებოდა.

მ2 - რას იმასშვება ახლა მაგიც, გვიჯინიანდება. იცის, რომ არ დაუტოვებს არავინ.

მ - რა თქმა უნდა, იცის და მაგიტომაც არის ეს ვარიანტი ეხლა მაგისთვის ყველაზე კარგი, რა. თორემ განა არ იცის? ვუთხარი, მეთქი იმას წაართვეს, იმას წაართვეს, დაუსწრებლად ამდენი გამოუტანეს, მაგრამ რამდენადაც ატნაშენიასა და გვერდში დგომაში კაი ბიჭი იყო, იმდენად არის წუწურაქი რა, არ ეთმობა, რა. ჰგონია რომ იქნება და რაღაცით... თორემ მაგას მეტი არაფერი აქვს საქართველოში. ერთი ეს სახლი გააკეთა რა, მეტი მაგას არც არაფერი ჰქონია და არც არაფერი აქვს, რა.

მ2 - რუსთავში რა სახლი აქვს?

მ - რუსთავში ძმასა აქვს რა.

მ2 - ბელეტაჟია.

მ - ბელეტაჟია, ბევრი არაფერი, პატარა სახლია...

მ2 - მუშები რუსთაველები იყვნენ თუ პრარაბი ჰყავდა რუსთაველი?

მ - პრარაბი იყო რუსთაველი.

მ2 - არქიტექტორი?

მ - არქიტექტორი (იხსენებს) შაქროს არქიტექტორი ხომ არ იყო? მე მგონი, ეგ იყო, გაგიგებ მაგას. გავიგებ, არქიტექტორი თუ ის იყო... რა გვარი იყო, აღარ მახსოვს.

მ2 - თბილისელია?

მ - თბილისელია, კი. სხვათა შორის, კარგი კაცია. იქ საქმეში არის, შაქროს იმაში. იმიტომ რომ ჩვენ ერთად დაგვკითხეს მაშინ, მე მგონი, შაქროს არქიტექტორი ვინც იყო, იგივე იყო.

მ2 - სხვას ხომ არ აიყვანდა ახლა.

მ - არა მგონია, ხო...

საუბრობენ ერთად და სახლებს ადარებენ ერთმანეთს, ამბობენ, რომ ჰგვანან ერთმანეთსო.

მ - 2003 წელი იყო, ჩამოვიდნენ ამერიკელები, მყიდველები და ერთ-ერთი იყო ქალი, ამერიკის ეროვნული გმირია, 3 თუ 4 გზის ჩემპიონი ჩოგბურთში უიმბლდონის. აღარ მახსოვს ახლა გვარი, რომ შევიდა სახლში და ყურება დაიწყო, ასე იშვერდა ხელებს (აჩვენებს ხელით). ღმერთო ჩემო, ეს რა არისო. იმიტომ რომ ავეჯი ხო მაქედანაც გაიტანეს და წავიდა, დაიშალა. ავეჯი უნდა გენახა, რა ავეჯი იდაგა, რა გაკეთებული იყო, იტალიელები მუშაობდნენ ორი წელი.

მ2 - სად წაიღეს ავეჯი?

მ - არ ვიცი.

მ2 - ისიც ხომ გამოიტანეს ლაშასი?

მ - ეს ამას ეცოდინება.

მ2 - იმიტომ რომ მანდ იქნებოდა სულ მორგებული ავეჯი

მ - რა თქმა უნდა, სერიოზული ავეჯი იყო. ხო და ეხლა მე ავიღო ჩემს თავზე ამხელა ტვირთი, მაგას არავინ არაფერს მოსთხოვს. იმიტომ რომ არაფერი აპატია იმას. მე იმენნა წყარო ვარ უკვე, გამოვდივარ, რომ რაც შორს ვიქნები, უკეთესია. რუსთავი-თბილისის გზაზე დადის ის მძღოლი ხშირად, ტაქსის ის უდევს, ნომერს გაგიგებ, პატრული გააჩერებს მერე, არ არის ეგ არაფერი. მაგის მოყვანა რა არის?

მ2 - ტაქსაობს ახლა?

მ - ტაქსაობს, იმიტომ რომ ეხლა აღარავინ დარჩა აქ მიმწოდებელი, მომწოდებელი, ოჯახი ხომ უნდა შეინახოს? ტაქსაობს თბილისი-რუსთავი...

მ2 - ნომერს თუ გამიგებ, კი იქნება მაგის ისა და პრარაბის მონაცემები დაგვჭირდება... მანქანის ნომერი თუ იქნება, უკეთესია...

მ - ის არის, მე მგონი, ფურგონი მწვანე “ბმვ”, ერთი დადის ეგეთი, მეტი არც მინახია, ფურგონი “ბმვ”-ა.

მ2 - გაჩერება აქვს სადმე? ჩერდება თუ დადის?

მ - არა, დადის, სად ცხოვრობს იცი? ეხლა გადმოსულა. მე მგონი, ცხოვრობს კახა შუშანაშვილთან ახლოს, იქ სადღაც ახლოში, ერთ 200 მეტრში, თან ის არის ახლა რა, ისეთი ბიჭია, ბრინჯია რა.

მ2 - მაგასთან დარეკილიც შეიძლება ჰქონდეს.

მ - ვის? იმას?

მ2 - ხო, ლაშას.

მ - შეიძლება, არა გამოვრიცხავ.

მ2 - იმიტომ რომ მაგითი კეთდებოდა, მაგი აკეთებდა მაგას.

მ - არ გამოვრიცხავ, ეს ბრინჯია და ეს უკვე თქვენ არ შეგეშლებათ....

საუბარში ერთვება მესამე პირი “პაატა”.

პ - ჩვენ ეხლა ერთი რამე გვაინტერესებს, პრინციპში, გასაგებია, რასაც იძახი, რამე არარეალურს ხომ არ იძახით თქვენ? რაც იყო, იმის დადასტურება არის. მეტი არაფერი.

მ - ჩემგან არ შეიძლება, ბატონო პაატა, მაგის დადასტურება, ჩემი პიროვნება არ შეიძლება.

მ2 - პაატა, რას გეკითხება, იცი? დადასტურება კი არა, რასაც ვლაპარაკობთ, ვლაპარაკობთ და უცხო ადამიანს არ ვედავებით.

პ - ჩვენ ბევრი რამეც ვიცით ეხლა. უბრალოდ, ღმერთთან მართალი ვიყოთ და ადამიანთან და სახელმწიფოსთან. გარდა თქვენი მეგობრული ურთიერთობის, სხვა რაღაცებიც ვიცით. იქ შეხვედრები... ეგენი ვიცით ჩვენ და ციდან მოტანილი არ არის, რაც არის.

მ - მაშინ ეგ არ ყოფილა დამალული. მაგი კი არა, ციხეზე რომ იყო, სამი კაცი მივდიოდით. ისეთი დრო იყო, შევდიოდით, ვრჩებოდით.

პ - გასაგებია ეს ყველაფერი.

მ2 - ეგ კოპაძის დროს იყო, ხომ?

მ - კოპაძე იყო მაშინ? არც ვიცი. მე მგონი, სხვა იყო, კოპაძე მერე მოვიდა... ციხეში არ იყურებოდა მაშინ არავინ, იქ სხვა პალაჟენია იყო. მანქანა მანქანაზე შედიოდა დატვირთული. ბოსტნეული, ხილი, ხორცი პატიმრებისთვის და ვინ არ გაუშვებდა ახლა. მოდიოდა დიდი ფურები, უბანი უბანს ეჯიბრებოდა, ციხეს ვინ გაუკეთებდა, მაგას გრევი დავარქვათ რა, თუ აცკა თუ რაც ჰქვია, იყო მაშინ. მაგრამ აბა ეხლა ჩემს დროს კამერის კარებს კიდე გარედან კამერა უყენია და წყლის მოწოდება რომ უნდოდეს ვინმეს ან წამლის, ექიმი ვერ მოვა და ვერ მოგაწოდებს, არ შეიძლება.

მ2 - შენ მაგას რუსთავზე ამბობ?

მ - არა, არა, აქ მეხუთეში. საშინელებაა. 100 კაცი კამერაში და...

პ - როდის იყიდა ეს სახლი?

მ - ყიდვით მაგან, მე მგონი, ბევრად ადრე იყიდა, ვიდრე მე რომ გავიგე. იმიტომ რომ, კაი ხანი დამალული იყო ეგ სიტუაცია. ბევრად ადრე, მე მგონი. ეხლა ვინც გაყიდა იმას უფრო ზუსტად ეცოდინება. ის იყო, დეპუტატობა რომ უნდოდა, ნიორაძე, მე მგონი, მაგისი იყო ეგ ნახევარი.

მ2 - რომელიც გაიყიდა?

მ - ჰო, რომელიც გაიყიდა... ჰო, თავიდან ნიორაძემ გაყიდა და მეორე ვინ იყო, არ ვიცი.

მ2 - მეორე?

მ - მეორემ უფრო აღადგინა, ჩვენ ნახევარი ვიყიდეთ, ვიღაცა, მგონი, პროფესორი კაცი იყო, თუ რაღაც მაგნაირი, მაშინ და რემონტი მოგვიანებით გაკეთდა.

მ2 - თვითონ დადიოდა და აკონტროლებდაო.

პ - თვითონ აკონტროლებდა, თუ როგორ იყო?..

მ - თუ თბილისში იყო, კი, თუ თბილისში იყო, კი...

პ - აი, მძღოლმა...

მ - აი, მძღოლმა იცის ყველაფერი, მძღოლმა, ჩემზე ბევრად მეტ პასუხისმგებლობას, ეხლა რელსებზე კი არ გადავდივარ სხვაგან, მარა ბევრად ჩემზე უკეთესად ნიუანსები, რა იყო, როგორ იყო, რანაირად იყო, მაგან იცის, იმიტომ რომ მერე მე ერთი წელიწად-ნახევარი, მე კაი ხანი მეგონა, რომ ნაქირავები იყო ეგ სახლი.

პ - თავიდან?

მ - თავიდან მართლა ქირაობდა.

მ2 - მერე შეიძინა?

მ - მერე შეიძინა და მე მგონი, სიდედრის სახელზე იყო გაფორმებული, თუ რაღაც ფირმის და მერე სიდედრის სახელზე გადააფორმა? არა, ესე იყო, ხო?

პ - პარალელურად ცხოვრობდა შიგნით ეგ, როცა აქ იყო ხო? თქვენც რამდენიმეჯერ ნამყოფი იქნებით?

მ - როგორ არა, ხშირადა ვარ ნამყოფი, მარა ბევრჯერ ჩემთვის ნათქვამი აქვს, რომ მთელი ზაფხულის სეზონი, ქირაობდა ამ სახლს. მერე რემონტი რომ გაკეთდა და ადიოდა და ახლა უკვე, თვალში ნაცარს მაგ დროს ვერავის შეაყრი ხო? აგური როგორია, ის როგორია ეს როგორია?

მ2 - თუკი აქვს...

მ - ხო, თან რემონტს ხომ არ გაუკეთებდა, თან ასეთ რემონტს?

პ - ესე იგი თქვენი მხრიდან ეს ამბავი არ გამოდის?

მ - არ გამოვა, აი, დიდ ბოდიშს გიხდით და ნამდვილად არ გამოვა. იმიტომ რომ მე მანდედან სერიოზული პრობლემები შემხვდება, რა. სერიოზული, დღეს არა, ხვალ არა და ზეგ შემხვდება, რა.

პ - რეალურად სახლი მაგისი არის?

მ - მაგან იყიდა ბოლოს და სიდედრის საიდან იქნებოდა?

პ - სიდედრის, როგორც...

მ2 - მაგან იცის, საიდან იყო, გავიგეთ, სახლი ვინც ააშენა, არქიტექტორი იგივეა, ვინც კალაშოვის სახლი დააპროექტა. არქიტექტორი... მაგის დედა, მაგნაირი სახლი მინდა, ასე მინდა.

მ - გაგირკვევთ მაგას.

პ - და რატომ უნდა იყოს ეს პრობლემა, ბატონო?

მ - ძალიან მარტივი მიზეზის გამო, მე მაგან დამიფიქსირა ტელეფონზე, რომ ეგ ჩემი არ არის.

პ - არა, ნუ ეგ ახლა...

გაზეთი „პრემიერი“, დარეჯან მეფარიშვილი

გაგრძელება იქნება

 

FaceBook