ოთარ ჩრდილელი: ჩვენ ერთ ადგილზე ვერ გავჩერდებით და სააკაშვილივით ვერ ავაშენებთ „პოტიომკინის სოფლებს“

"პრემიერს"ესაუბრა საპარლამენტო უმრავლესობის წევრი, ოთარ ჩრდილელი:

- განვლილი ორი წლის განმავლობაში ცალკეულ საკითხებთან მიმართებაში გამოიკვეთა, რომ ხელისუფლება არათანმიმდევრულია. ეს განსაკუთრებით ჩანს ორ საკითხთან მიმართებაში - სამართლიანობა ყველასთვის არ აღდგა და რუსეთის საკითხში ხელისუფლების მოლოდინები და დეკლარირებული პოლიტიკა, ფაქტობრივად, ჩავარდა. განა მართლა ასე ძნელი იყო ცალკეული საფრთხეების გათვლა ან იმის პროგნოზირება, რომ სამართლიანობასაც კი ადამიანები ინდივიდუალურად აღიქვამენ და უკმაყოფილოებიც მრავლად იქნებოდნენ?

- ვერ დაგეთანხმებით, რომ ჩვენ არათანმიმდევრულ პოლიტიკას ვაწარმოებთ. ავიღოთ თუნდაც სამართლიანობის აღდგენის რთული პროცესი. თქვენ წარმოიდგინეთ მოცულობით რამხელა სისტემურ, დანაშაულებრივ სქემებთან აქვს საქმე შესაბამის ორგანოებს. დღევანდელი პროკურატურა, მუშაობს 25-საათიან რეჟიმში, მაქსიმუმის ზღვარზე, მე ადამიანის უფლებათა დაცვის კომიტეტის წევრი ვარ და ყოველდღიურად ვხედავ გასულ წლებში დაჩაგრულ-გაუბედურებულ ადამიანთა რა რაოდენობის განცხადებები შემოდის კომიტეტში. ეს არის ძალიან შრომატევადი და, პარალელურად, ფაქიზი სამუშაო, რათა ერთი პიროვნების სამართლიანობის აღდგენის ხარჯზე არ დაზარალდეს მეორე ადამიანი. ეს ყოველივე გათავისებული აქვთ მოქალაქეებს და მათ იციან, რომ სამართალი აუცილებლად აღდგება.
რაც შეეხება რუსეთთან ურთიერთობას, დამეთანხმებით, ალბათ, რომ რთულია, როდესაც ასეთი არაპროგნოზირებადი მეზობელი გყავს და ასჯერ მეტად რთულია, როდესაც ეს არაპროგნოზირებადი მეზობელი, ოკუპანტია. ჩვენი ხელისუფლების პოლიტიკა ეფუძნება ჟენევის მოლაპარაკებების ფორმატს, ევროკავშირის, ეუთოს, გაეროსა და ამერიკის შეერთებული შტატების შუამავლობით. სულ რამდენიმე დღის წინ საქართველოს პარლამენტში მივიღეთ რეზოლუცია, სადაც დაგმობილია რუსეთის ფედერაციასა და ოკუპირებულ აფხაზეთს შორის დაგეგმილი ,,ხელშეკრულება მოკავშირეობისა და ინტეგრაციის შესახებ~. ჩვენ მივმართეთ მსოფლიო თანამეგობრობას, რომ ამ ე.წ. შეთანხმების ხელმოწერა სათავეს დაუდებს საერთაშორისო სამართლებრივი ნორმების დარღვევათა ახალ ტალღას და კიდევ დამატებით საფრთხეს შეუქმნის რეგიონის სტაბილურობას.

- ვერ ვიხსენებ საპარლამენტო უმცირესობის მიერ ინიცირებულ ვერც ერთ პროექტს, განცხადებასა თუ რეზოლუციას, რომელსაც უმრავლესობამ მხარი დაუჭირა. ეს პოლიტიკური თვითმიზანია, თუ უმრავლესობას მიაჩნია, რომ უმცირესობის ყველა ქმედება დესტრუქციულია?

- საპარლამენტო უმცირესობა, 10 წლის მანძილზე იყო უმრავლესობა, მათ ჰქონდათ შანსი მთელი ამ წლების მანძილზე, მიეღოთ ქვეყნისთვის, ერისთვის სასარგებლო კანონპროექტები, თუმცა ამის საპირისპიროდ მოქმედებდნენ. დიახ, საპარლამენტო უმცირესობის მიერ შემოსული პროექტები არის ქვეყნისთვის საზიანო, ისინი ჩამოყალიბდნენ დესტრუქციულ-ობსტრუქციულ კასტად. მათი მიზანია არა რეალურად მონაწილეობა ქვეყნის ნორმალურად ფუნქციონირებაში, არამედ რაც შეიძლება მავნე, ცილისმწამებლური განცხადებების გავრცელება და ქმედება როგორც ქვეყანაში, ასევე მის გარეთ.
"ნაციონალურ მოძრაობას"ქართველმა ხალხმა 2012 წელს უთხრა საბოლოო უარი. თავის მხრივ, ურეიტინგო და უავტორიტეტო ნაცკასტა არ შეურიგდა ბედს და უკვე მერამდენე წელია ებრძვის საკუთარ ხალხს. ახლა, როდესაც ქვეყანაში მართლა დემოკრატიული პროცესებია, მათ გადაწყვიტეს, ქამელეონის მსგავსად, ფერი იცვალონ და გუშინდელი ტირანები დღეს დემოკრატობანას თამაშობენ. ფსიქოლოგიის ენაზე მათ ქმედებას "სოციალური მიმიკრია"ჰქვია. "ნაციონალებმა"იციან, რომ მიმიკრია - მიბაძვითი მსგავსება დასაცავად მხოლოდ გარკვეულ პირობებში გამოდგება. მათ ახლა არ აქვთ ძალაუფლება და იმიტომ არიან მიმეტიზმში, თორემ, როგორც კი ძალაუფლება ჩაუვარდებათ ხელში ეს ჩვენი "ტკბილად"მოუბარი გოგო-ბიჭები, კვლავ შხამიან ასპიტებად გადაიქცევიან და სამაგალითო დასჯას მოუწყობენ ერსა და ბერს. თუმცა ეს მათი ცრუ მოლოდინები და აუხდენელი ოცნებებია, მათი ილუზიის წყარო არის საკუთარი ხალხისგან გაქცეული ეგოისტი, ბრალდებული მიხეილ სააკაშვილი.

- კიდევ ერთი საკითხი, ძალიან ხშირად უმრავლესობის წევრებსა და ლიდერებს პოსტფაქტუმ უწევთ საკუთარი განცხადებების დაზუსტება. განა ასე ძნელია სწორი პოლიტიკური მესიჯების ჩამოყალიბება და ის, რომ უმრავლესობამ ურთიერთგამომრიცხავი განცხადებები არ აკეთოს?

- ჩვენ ვართ კოალიცია, სხვადასხვა პოლიტიკური შეფერილობის გუნდი, ხდება ხოლმე რომ რაღაცას ჩვენ ვაკლებთ თქმას, მაგრამ ეს ნამდვილად არ ხდება მიზანმიმართულად. ჩვენს გუნდში ხშირია აზრთა ჭიდილი, დებატები და ვერანაირად ვერ დავემსგავსებით წარსულის ამორფულ გადმონაშთ "ნაცმოძრაობას~, რომელიც ერთი კაცის დაკრულზე ცეკვავდა. არ იყო არანაირი დისკუსია და უცდიდნენ გათენებას, რომ მიშას ებრძანებინა: შენ დალევ ყავას, შენ დალევ ჩაის.

- ხელისუფლება "ნაციონალურ მოძრაობას"დესტრუქციულ ძალად მიიჩნევს და როგორც ცნობილია, სისხლის სამართლის საქმეც კია აღძრული მათ წინააღმდეგ. ამ დროს არავინ კონკრეტულად არ ასახელებს თუნდაც ერთ ფაქტს და ყველაფერი ვარაუდებს ეფუძნება. პარალელურად ჩვენ მოვისმინეთ არაერთი დასავლელი ლიდერის განცხადება პოლიტიკური დევნის დაუშვებლობის შესახებ. მართლა ძნელია პოლიტიკის წარმოება "მტრის ხატის"გარეშე?

- ჩვენ, წინა ხელისუფლებისგან განსხვავებით, ნამდვილად არ გვჭირდება "მტრის ხატის"შექმნა, თითიდან გამოწოვილი ტერაქტებისა და შეთქმულებების დაანონსება და აჟიტირება. თითოეული საქმის უკან დგას ფაქტები, სისტემური, დანაშაულებრივი ქმედებები, კანონზე მაღლა მდგომი ყოფილი მაღალჩინოსნები. თუნდაც ტყეებში ჩამალული, ათასობით ფარული ვიდეო და აუდიოჩანაწერის საქმეს მოგიყვანთ მაგალითად. ვინ იდგა ამ ყველაფრის უკან, ხომ ყველამ თვალნათლივ დაინახა. ხომ ყველამ შეხედა, რომ ეს არ იყო ერთი და თუნდაც ათი შემთხვევა, არამედ იყო სისტემური დანაშაული საკუთარი ქვეყნის, ხალხის წინაშე. აბუჩად აგდება ინდივიდის, იქ იყო პატივისა და ღირსების შემლახავი მასალები.

- და ბოლოს, როგორ მიგაჩნიათ, რა მთავარი გამოწვევების წინაშე დგას დღეს ქართული სახელმწიფო?

- ჩვენ ერთ ადგილზე ვერ გავჩერდებით და სააკაშვილივით, ვერ ავაშენებთ "პოტიომკინის სოფლებს~. ჩვენი, როგორც ხელისუფლების, ძირითადი გამოწვევები საყოველთაოდ ცნობილი და დეკლარირებულია: დემოკრატიის განვითარება, რაც შეიძლება მეტი სამუშაო ადგილის შექმნისთვის შესაბამისი ბიზნესგარემოს ხელის შეწყობა, ინტეგრაციის სხვა უფრო მაღალ ფაზაზე გადასვლა, როგორც ევროკავშირთან, ასევე ნატოსთან თანამშრობლობისა, საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიების დემილიტარიზაცია, ზრუნვა თითოეული მოქალაქის ჯანმრთელობასა და კეთილდღეობაზე - ეს არ არის შაბლონი და ტრაფარეტული სიტყვები, ეს ჩვენი ხელისუფლების მოვალეობა და ძირითადი გამოწვევებია. ამის მაგალითად თუნდაც საპარტნიორო და სოლიდარობის ფონდების მუშაობა გამოდგება...

გაზეთი „პრემიერი“, ალექსი ნოზაძე

FaceBook