
სასჯელაღსრულების დაწესებულებებში რამდენიმე თვის წინ პატიმრებმა მასობრივი შიმშილობის აქცია მოაწყვეს და ხელისუფლებას ე.წ. უდოს, ვადაზე ადრე გათავისუფლების კომისიის ამუშავების მოთხოვნით მიმართეს. მიუხედავად იმისა ასობით პატიმარი შიმშილობდა, მაშინ სამინისტრომ განაცხადა რომ ეს „ის არ ყო, რაც ჩვენ გვეგონა", ერთ-ერთი დაწესებულების ხელმძღვანელმა კი წლის ანეკდოტი-კომენტარი გააკეთა და განაცხადა: დაწესებულებაში ერთი პატიმარი შიმშილობს, ხოლო 90 პატიმარი მხარს უჭერს და შიმშილობენო. ანუ, როგორც ჩანდა ერთმა დაწერა ოფიციალური განცხადება აქციის დაწყებასთან დაკავშირებით, სხვებმა არა და „მთლად უფროსმა" სტატისტიკად ფურცელზე ფიქსირებული რაც იყო ეს ჩათვალა, სასაცილოა, მაგრამ ასე გამოვიდა - უმრავლესობა უმცირესობამ შთანთქა. მიუხედავად იმისა, რომ მაშინ სერიოზულად შეშფოთდნენ საპატიმროებში დაწყებული აქციებით, როგორც კი ადმინისტრაციამ „საქმე მოაყომარა" დაპირებები დაპირებებად დარჩა, ხარვეზების დამდგენი კომისიის შექმნას ვინ ჩივის, კანონით დადგენილი ვადაზე ადრე პატიმრის გათავისუფლების მექანიზმიც კი არ მუშაობს წესიერად.
მივყვეთ თემას დეტალურად: პატიმართა კოდექსის მუხლი 42 მე-3 ნაწილის თანახმად მინისტრი ადგენს ვადაზე ადრე გათავისუფლების შეფასების კრიტერიუმებს. სუბარის დადგენილი ერთ-ერთი კრიტერიუმით პატიმრის ვადაზე ადრე გათავისუფლების დროს ყურადღება უნდა მიექცეს, ჩადენილი დანაშაულის სიმძიმეს, ანუ რა გარეოებაში და ვითარებაში იქნა ჩადნილი ესა თუ ის დანაშაული, ამა თუ იმ პირის მიერ.
როგორც ცნობილია ყველას, ვისაც ნაციონალურ სინამდვილეში პროკურატურამ და პოლიციამ დააბრალა (განვმარტავთ, სიტყვა „დააბრალა" იმიტომ ვიხმარეთ, რომ ამაზე თავად ხელისუფლების წარმომადგენლები შეთანხმდნენ, ჯერ კიდევ ხელისუფლებაში მოსვლამდე) მძიმე და განსაკუთრებით მძიმე დანაშაულის ჩადენა, დღეს სუბარი და გიორგაძე უდო-ზე უარს ეუბნებიან. ასეთი კატეგორიის პატიმრებს ციხეების დირექტორები დახასიათებაში პროკურატურის გამოგონილი დანაშაულების გარემოების და ვითარების დეტალებს უწერენ, შედაგად კი მივიღეთ რეალობა - დეპარტამენტი და სამინისტრო ასრულებს პროკურატურის ფილიალის როლს, ხოლო სუბარი და გიორგაძე (კომისიის თავმჯდომარე) იმ მოსამართლეების როლს, ვინც თავის დროზე უაპელაციოდ გაიზიარა პროკურატურის პოზიცია. რა შეიძლება ვთქვათ ასეთ დროს? ადმინისტრაცია ვერ გაექცევა მოცემულობას, მაგრამ უამრავ პატიმარს ბრალი არა აქვს ნაღიარები, უამრავი პატიმარი ჯერ კიდევ იმ ხელისუფლების დროს, რომელმაც უსამართლოდ დააკავა, აპროტესტებდა დამდგარ განაჩენს, წერდა საჩივრებს და დღეს მათ მიმართ წარდგენილ ბრალს, რისთვისაც სუბარის თანამშრომლების პრემიების კოლოსალური რაოდენობისა არ იყოს, კოლოსალურად დიდი სასჯელები მიუსაჯეს, წესით ყურადღება არ უნდა მიაქციონ, ბოლოსდაბოლოს თავად ხელისუფალი აცხადებდა რომ მსგავსი კატეგორიის უამრავი პატიმარი ზის დახურულ სივრცეში და მათ მიმართ სამართლიანობა უნდა აღსდგეს.
პატიმართა კოდექსის ერთ-ერთი მოთხოვნის თანახმად, ვადაზე ადრე გათავისუფლების დროს ითვალისწინებენ სასჯელის მოხდის დროს დისციპლინარული ადმინისტრაციული და წამახალისებელი ღონისძიებებს. თუმცა ხდება ისე, რომ ზოგჯერ პატიმარს ხელოვნურად უმძიმებენ მდგომარეობას, შეიძლება ვივარაუდოთ რომ ის არის ე.წ. არასასურველი პატიმრების კატეგორიის. მაგალითად პატიმარ მარღანიას არარსებული დასჯა - კარცერი ჩაუწერეს პირად საქმეში.
ცნობილი ფაქტია და ამაზე არავინ დაობს, რომ პატიმრები იჩეხავენ თავს და აცხადებენ რომ ამით ყურადღების მიქცევა უნდათ, რადგან ისინი არიან არაადამიანურ პირობებში. გლდანის დაწესებულების დირექტორის მოადგილემ უსაფრთხოების დარგში ილია პინტულიამ 6 თვე დაუმატა პატიმარს, რომელმაც პროტესტის მიზნით დაიჭრა თავი, ხოლო მოშიმშილე პატიმარი დოგუზოვი ჩაიყვანეს „კარანტინში" და ამით დასაჯეს. 14.05.2014წ. სასამართლოდან მოყვანილი პატიმარი, რომელმაც უარი თქვა შარვლის გახდაზე და ბუქნების გაკეთებაზე არატრადიციული ორიენტაციის „კერტუხაებმა" და ბადრაგებმა წიხლებით და მუქარით გაუშვეს „კარცერში". ყოველივე ამის შემდეგ რასაკვირველია სუბარის მოადგილე უსაფრთხოების დარგში - კომისიის თავმჯდომარე გიორგაძე ასეთი კატეგორიის პატიმარს უდოზე უარს ეტყვის. ანუ რა გამოდის, პატიმრებს შეგნებულად უფუჭებენ დახასიათებას?!
„ჩვენ არაერთხელ მივმართეთ დირექტორ „ბაჩანა" კინქლაძეს ჩაგვიწეროს წახალისება. დირექტორმა გვიპასუხა, რომ ეს არის მისი „დისკრეტიული" უფლება.
წახალისებას არ აძლევენ „ობსლუგის" პატიმრებს, რომლებსაც ვირებივით ამუშავებენ, რადგან მათი გათავისუფლების შემთხვევაში ვინ იმუშავებს?" - აცხადებს პატიმარი ჯიმშერ ჩაჩიბაია.
შემდეგი: პატიმართა კოდექსის თანახმად, ითვალისწინებენ რა სახის, რა სიმძიმის დანაშაულისთვის და რამდენჯერ იყო წარსულში მსჯავრდებული ნასამართლევი.
ცოტა „შორიდან" დავიწყოთ, სააკშვილი, თანამდებობის დატოვების წინ შეეცადა რაღაცით მაინც გამოესწორებინა დანაშაული (ასე ჩავთვალოთ) და 25.000 პატიმარს ნასამართლეობა მოუხსნა. რა ხდება ახლა? პატიმრების მონაყოლიდან გამომდინარე, პროკურატურა ამ შეწყალებას არ ცნობს, ის მათ ნასამართლეობას უტოვებს და პირობით სასჯელს უმატებს.
შემდეგი: პატიმართა კოდექსის თანახმად, უდოს დროს ითვალისწინებენ, მსჯავრდებულის დამოკიდებულებას ოჯახის წევრებთან, ჰყავს თუ არა მცირეწლოვანი შვილები, შრომისუნარიანი სხვა წევრები, ახლო ნათესავების მატერიალური მდგომარეობა. „ჩვენ ვიცით შემთხვევა, რომ პატიმარს უარი უთხრეს იმის გამო, რომ მასთან არ მიდიოდნენ ხანგრძლივ პაემანზე. №8 „კონცლაგერში" დირექტორ კინქლაძის წერილით არ არსებობს ინფრასტრუქტურა ხანგრძლივი პაემნისთვის. ცნობილია, რომ პატიმრების ნაწილი გასამართლებულია 100 ლარის ქურდობისთვის, რადგან არ ჰქონდათ ოჯახის რჩენის სახსრები. ესეც ორი მიზეზი უარის თქმისთვის. გლდანის 4000 პატიმარს უარს ეტყვიან მხოლოდ იმიტომ, რომ მათთან ხანგრძლივ პაემანზე არ მიდიან მეუღლეები, შვლები, დედები, რადგა სუბარმა ამ პაემნებისთვის არ შექმნა ინფრასტრუქტურა", - აცხადებს პატიმარი ჯიმშერ ჩაჩიბაია.
პატიმართა კოდექსის შემდეგი მოთხოვნაა პატიმართა დამოკიდებულება ჩადენილ დანაშაულთან, დაწესებულების ადმინისტრაციასთან და სხვა მსჯავრდებულებთან აგრესიულობა. „რათქმაუნდა სუბარი და გიორგაძე არასდროს გაუშვებენ ჩვენნაირ პატიმრებს, რომლებმაც არ აღიარეს პროკურატურის შეთეთხნილი ბრალი. რა დამოკიდებულება შეიძლება ჰქონდეს პატიოსან ადამიანს ჯალათებთან და სახელმწიფო ქონების გამფლანგველ დირექტორებთან და მათ მოადგილეებთნ, რომლებიც დღესაც ინარჩუნებენ თანამდებობებს? თუ თქვენ გაბედავთ და მიუთითებთ მკვლელ ექიმს მის ჯალათობაზე, მთავარი ექიმი, ცნობილი ჯალათი ნანა მაღრაძე თქვენ აგრესიულობას მოგაწერთ, ისევე როგორც მომაწერა მე. როგორც ჩანს ამ კრიტერიუმებიდან სუბარი და გიორგაძე ასრულებენ „ქართული ოცნების" და აშშ-ს დავალებას - არავინ „გუვან"!" - აცხადებს პატიმარი ჩაჩიბაია.
ფაქტები პატიმარ ჯიმშერ ჩაჩიბაიას მონაყოლიდან:
„10.10.2010წ. მე თავს დამესხნენ ე. კოდუას ბანდიტები. დეტექტივ-გამომძიებელი ემილ ფერანი, მალხაზ ბექაური, კახაბერ კატუკია, რომლებიც დაკავებისას მცემდნენ, მაგინებდნენ და მემუქრებოდნენ. იმის გამო, რომ დაკავებისას არ იყო სასამართლო დადგენილება დაკავებაზე, ჯალათმა გამომძიებელმა ზაზა ბებიამ დაკავების ოქმში ჩაწერა დაკავების ცრუ დრო. განჩინება ჩემს დაკავებაზე და შვილის ბინის ჩხრეკაზე მკვლელმა მოსამართლე მაკა გველესიანმა გამოწერა მას შემდეგ, რაც კოდუას მოადგილემ, დავით ბელიამ და გაომძიებელმა დარბაიძემ ბინაში 20 ამპულა მორფი და მჭიდი „აფს"-ის ვაზნები ჩაუდეს. მეზობლის ვიდეოთვალის ჩანაწერში ჩანს, რომ ათამდე ბანდიტი პოლიციელი: მ. აბლოთია, ნ, გეგეშიძე, ი, ჯიხურაშვილი, ა. კატუკია, დ. ბელია, ბ. დარბაიძე და სხვა ჩვენ მიერ აღწერილნი ადიან შვილის ბინაში.
ყაჩაღმა გამომძიებელმა ბ. დარბაიძემ ინვალიდ შვილს შუბლში იარაღის ტარი ჩაარტყა, ჯიბეში „მაკაროვის" ვაზნა ჩაუდო, ხელბორკიდები დაადო და სხვა ყაჩღებთან ერთად ბინაში შეუვრდა. ჩემი დაკავებიდან ერთი საათის შემდეგ მანქანაში მე, როგორც „ოჯახის მეგობარს" მომიჯდა ჯალათების გენერალი კოდუა, ისე, თითქოს არაფერი მომხდარა და თავისი ნარკომანული ჩვევებით დამიწყო „რაზვოდკა". ამ ყველაფერს ხელმძღვანელობდა ცნობილი სადისტი პროკურორი თენგიზ ხარებავა, რომელიც დღეს აპირებს ხანგრძლივი ვადით გამოკეტოს გმირი ემზარ კვიციანი. ამის შემდეგ ჩვენ წაგვიყვანეს კრიმინალური პოლიციის დეპარტამენტში, სადაც ხარებავას და ბელიას ხელმძღვანელობით კოდუას ჯალათებმა გვაწამეს, გვცემეს, გვაყენებდნენ შეურაცხყოფას, გვემუქრებოდნენ. ჩემს ინვალიდ შვილს დაუმტვრიეს სახე, მიაწვეს სიგარეტი, მიაყენეს სხვა დაზიანებები. განსაკუთრებითი სადიზმით გამოირჩეოდა ა. ჩიკაიძის კიბერდანაშაულთან ბრძოლის სამმართველოს უფროსი ტარიელ ალავიძე, პირველი სამმართველოს უფროსი და სხვები ჩვენ აღვუწერეთ გამომძიებელს ყველა კაციჭამია პოლიციელი, მაგრამ სამხარაძემ 2,5 წელი თავიც არ შეიწუხა მათი დადგენით. წამების შემდეგ ბანდიტმა პოლიციელებმა მ. აბლოთიამ და ნ. გეგებოძემ გაგვაფრთილეს, რომ თუ ვამხელდით „კპზ"-ში სადისტებს იქიდან ცოცხლები არ გამოვიდოდით. მე უღრმესად მადლობელი ვარ „კპზ"-ს მორიგე ექიმის ი. მგელაშილის, რომელსაც სააკაშვილის დროს არ შეეშინდა და აღწერა ჩვენი სახეების დაზიანებები, მეტის განცხადება იმ დროს სიცოცხლისთვის საშიში იყო. კპზ-ში შვილთან არაკანოიერად მივიდა ჯალათი ტარიელ ალავიძე და მას ეუბნებოდა, რომ თუ ის გაბედავდა წამებაზე ლაპარაკს და წინააღმდეგობას გაუწევდა მათ, მას კიდევ ერთი მუხლის დაუმატებდა. დაკავების მერე დღეს კპზ-ში ღამით შემოვიდენ კოდუა და ბედია. კოდუამ ზუსტად დამისახელა ჩემ საბანკო ანგარიში მოითხოვა მისთვის გადაცემა, წინააღმდეგ შემთხვევაში ორივე შვილის დაპატიმრებით, მეუღლის მოსკოვიდან ჩამოყვანით დამემუქრა. კოდუამ მომთხოვა ქვისლის, რუსეთის ნარკოკონტროლის კომიტეტის პოლკოვნიკის და მისი კოლეგების თბილისში ჩამოპატიჟება და მასთან გაცნობა. 2009 წელს ქვისლი ჩამოსული იყო დედის გასვენებაში, აეროპორტში მას შეხვდნენ სოდ-ის ბანდიტები და ახალი ნათესავებივით დადიოდნენ პანაშვიდზე და ღიპგადმოგდებულნი მიუსხდნენ ქელეხის სუფრას. მაშინ ჩემმა ქვისლმა საქართველოდან ფარულად გასვლა შეძლო. კოდუა მთავაზობდა შემომეტყუებინა მეუღლის ბიძაშვილი - გმირი პარტიზანი, მთავრობის ჯილდოებით დაჯილდოებული და მისი მეგობრები. „გენერალს" ალბათ მათთვის ნარკოტიკების და ვაზნების ჩადება უნდოდა და შემდეგ ფულს „შეაწერდა". როგორც „გენერალმა კოდუამ განაცხადა, ის ჩვენ გვისმენდა, რათქმაუნდა არაკანონიერად, თუმცა მისთვის საინტერესო ვერაფერი აღმოაჩინა. დარწმუნებული ვარ ჩემს უფროს შილს დღესაც უსმენს. ს.ს. საქმე ჩვენი წამეის ფაქტებზე აღძრული იყო 26 ნოემბერს 2011წ. თბილისის პროკურატურის გამომძიებელმა ზურაბ სამხარაძემ დღემდე მის გამოსაძიებლად არაფერი გააკეთა. ჩვენ არ გვცნეს დაზარალებლებად და არც კი წარმოგვიდგინეს ამოსაცნობად კოდუას ბანდიტები.
ს.ს. საქმე №010121111801 აღძრული იყო არა წამების, არამედ უფლებამოსილების გადამეტების მუხლით. დღეისათვის მისი გამოძიება გადაიტანეს მთავარ პროკურატურაში, სადაც ბესო ონელიძემ ის გაანადგურა. პირველად საჩივარზე უარი გვითხრა ცნობილმა მკვლელმა - მოსამართლე ვაჟა ფუხაშილმა, როელმაც გაასამართლა 5 პოლიტიკური პატიმარი და 2011 წლის არჩევნებზე ქონება დაუყადაღა ბატონ ივანიშვილს. ჩვენ მოვთხოვეთ ექსპერტიზის ჩატარება გამომძიებელ ზ. სამხარაძეს, რომელმაც დანაშაულის დაფარვის მიზნით გლდანის „კონცლაგერის" დირექტორს დ. ხუჭუას მიმართა. ხუჭუას ბრძანებით თაღლითმა და მექრთამე მთავარი ექიმის მოადგილემ, ლევან სულაქველიძემ გასცა ცნობა, რომ ჩვენი ჯანმრთელობა შესანიშნავ მდგომარეობაში იყო. მე თაღლით სულაქველიძეს დღემდე თვალით არ ვუნახივარ, მასზე ჩვენ უკვე არაერთხელ დავწერეთ საჩივარი, მაგრამ... რა აქვს საერთო, საერთო ჯანმრთელობის მდგომარეობას, სასამართლო ექსპერტიზასთან, არაფერი, გარდა სურვილისა - დაემალათ ის ფაქტი, რომ ჩვენ გვაწამეს. მხოლოდ 2014 წლის აპრილში ხანგრძლივი ბრძოლისა და პარლამენტის ჩარევის შედეგად ჩატარდა ექსპერტიზა. სუბარი და სოდ-ის თავმჯდომარის მოადგილე ადამიანთა უფლებების დაცვის დარგში გოგი გახარია შეეცადნენ 3 თვით გაეჭიანურებინათ ექსპერტიზის ჩატარება. ალბათ ამიტომ გამოუწერეს მას კოლოსალურად დიდი რაოდენობის პრემია! უღრმესად მადლობლები ვარ სამხარაულის სასამართლო ექსპერტიზის ეროვნული ბიუროს ექსპერტის ეკა ჩავლეიშვილის, რომელმაც ჩემი შვილის ექსპერტიზაზე გაყვანა მოითხოვა. ექსპერტიზით დადგინდა ორი შრამი, ერთი ხელზე სიგარეტის მიწვისგან. ექსპერტიზის დასკვნა უკვე გადაგზავნილია გაეროს წამების და სხვა სასტიკი არაადამიანური ან ღირსების დამამცირებლი მოპყრობის დასჯის წინააღმდეგ კომიტეტში. 2014 წლის აპრილში ჩემი შვილი გადაყვანილ იყო რამაზ ყურაშვილის კლინიკაში ჯანმრთელობის მდგომარეობის ექსპერტიაზე. ექსპერტიზის შემდეგ მასთნ მივიდა ორი არაჯანმრთელად გასუქებული „იოქშირის" ღორი, რომლებმაც ქოშინ-ქოშინი განუცხადეს შვილს, რომ თუ არ გამოიტანდა საჩივრებს გაეროს კომიტეტიდან, ევროსასამართლოდან, არ შეწყვეტდა აგრესიაში ჯალათების მხილებას მამა-შვილს ყველაფერი საკუთარი თავებისთვის დაგვებრალებინა. ჩემმა შვილმა ერთ-ერთი მათგანი სოდ-ის თავმჯდომარეს გოგი გახარიას მიამსგავსა. ამ კონტექსტში კარგად ჯდება ჩემი უფროსი შვილის ბავშვობიდან მეორე ჯგუფის ინვალიდის ცემა, რომელსაც გლდანიდან ვადაზე ადრე გათავისუფლებულმა პატიმრებმა უთხრეს, რომ ჩვენი მუდმივი საჩივრების გამო სცემდნენ. აღსანიშნავია, რომ შვილის ცემის ფაქტს არ იძიებსნ გლდანის „კონცაგერის" ყოფილი დირქტორი სუბარი დროს გოჩა კასრაძე (ვაკე-საბურთალოს პოლიციის სამმართველოს უფროსი).
25.10.2010 წ. მე მისი სიტყვებით 3 უწყებაზე დაცინვის გამო მცემა დეპარტამენტის უფროსის მოადგილემ ფ. ანკოსიმ. ცემის დროს ციხის კონფერენც დარბაზის კარის წინ, მან მისი სიტყვებით „შუხერზე" დააყენა გამძიებელი ბ. დარბაძე. 26.10.2010 წ. და 28.10.2010 წ. ჩვენ ორივეს (მამა-შვილს) ბ. თხელიძის და ფ. ანკოსის ბრძანებით ჯალათმა თ. ხარებავამ დაგვიმძიმა ბრალი და დაგვპირდა 30 და 32 წლით თავისუფლების აღკვეთას. 25.11.2010 წ. სასამართლოს დაწყებამდე რამდენიმე დღით ადრე ჩვენთან მოვიდნენ ბ. თხელიძე და ფ. ანკოსი. მე წამიყენეს ულტიმატუმი - უფროსი შვილის თავისუფლების გამოსყიდვა ან გვერდით მოჯენა.ჯალათების ვიზტის შემდეგ ალექსანდრე მუხაძემ - გლდანის ციხის დირექტომა, რომელიც არაერთხელ იყო მათი გამოძალვს მოწმე, მითხრა: „უშველე შვილს, ისინი არ შეგეშვებიან, თავისას მაიც გაიტანენ!!!"
მე დღესაც ვთვლი, რომ ფ. ანკოსის კიდევ ერთ ცემას იმ დღეს გადამარჩინა ა. მუხაძის კაბინეტთან ახლოს ყოფნამ, ადვილია სცემო ადამიანი, რომელსაც პასუხის გაცემა არ შეუძლია, მაგრამ ცხოვრება ერთ დღეში არ მთვრდება...
გადაყვანის დროს გამომძებლებმა ე. ფერანმა და ნ. გეგეშიძემ დედის გინებით და ჭიხვინით ამიხსნეს, რომ ჩემი მანქანით ისინი ივლიდნენ, ხოლო შვილის ბინაში იცხოვრებდნენ „კაი ბიჭები" - კრიმინალი პოლიციელები. მე გამაყიდინეს ორი მანქანა გაარქეს, ერთი მეუღლის, რუსეთის აღრცხვით ახალი „რეო-მეგანი". ბინის ჩხრეკვის დროს გაქრა „მეგანის" საბუთები, ჩიპ-კარტა, პლასტიკური ბარათები, თანხა ევროში, თურქულ ლირებში, რუბლებში, ამოღებული 2500$ ადვოკატმა გ. გოგლიძემ ძლივს დააბრუნებინა ყაჩაღ ბ. დარბაიძეს, ძლივს „წააღლიტა" ა/მ „დოჯი", რომლის დატოვებაც დარბაიძეს თავისთვის უნდოდა.
რომელი ხელფასით იყიდეს დ. ბელიამ ჯიპი "LEXUშ LX 470" ე. ფერანმა და ნ. გეგეშიძემ ახალი "ჩჰევკოლა" და "Mერცედეს"-ი თუკი მათხოვარი გამომძიებლები ჩემს თვალწინ აგროვებდნენ 50 თეთრს ხაჭაპურზე და არყის ბოთლზე, ხოლო 50 ლარის პრემიისთვის ნებისმიერ სიბინძურეზე მზად არიან!!! ე. ფერანი და ნ. გეგეშიძე ეუბნებოდნენ ჩემს შვილს, რომ მე ცოცხალი მაინც ვერ გავალ და ამიტომ სჯობს ყველაფერი მათ დავუტოვო. 02.12.2010 წ. ჩატარდა პროცესის გახსნა, ხოლო 10.12.2010 წ. ადვოკატებმა გ. გოლიძემ და ნ. კვარაცხელიამ მოგვიწყვეს შვილთან შეხვედრა. ყველამ, ვინც ამ დროს გლდანის „კონცლაგერში" იტანჯებოდა იცის, რომ პროკურატურის ნებართვის გარეშე ასეთი შეხვედრები შეუძლებელია, ჩვენ კი ასეთი შეხვედრა მოგვიწყვეს. გახარებულმა გოგლიძემ განაცადა, რომ მისმა მეგობარმა ქალბატონმა მოსამართლე მარინა ცერცვაძემ მთელს ქონებაზე მინდობილობის გაცემის ნება მოგვცა. 21.12.2010 წ. ი. კოდუამ და ზ. თხელიძემ ყველა ანგარიშიდან ფული მომახსნევინეს, დამიტოვეს მხოლოდ 10 000$, მათი სიტყვებით სიცოცხლის ბოლომდე წამლებისთვის ციხეში. 70 000$ მე გამოვისყიდე უფროსი შვილი, გადავარჩინე სიკვდილისაგან, უმცროსზე და ჩემზე თანხა აღარ მეყო. კოდუამ და თხელიძემ მომთხოვეს 300 000$ და ამ თანხის მიუხედავად მაინც არ გვიშვებდნენ ადვოკატი გოგლიძის სიტყვებით მპირდებოდნენ: მე 12-15 წელს, ხოლო შვილს ცოტა ნაკლებს. 20.02.2012 წ. მე თავიდან არაკანონიერად გამიყვანა ცნობილმა ჯალათმა, ყოფილმა პოლიციელმა უსაფრთხოების ოფიცერმა გ. ავსაჯანიშვილმა, რომელიც დღეს ვითომ სასჯელს იხდის თავისი ჯალათობისთვის. მორიგე ოფიცერი ცნობილი ჯალათი ვახო გუგუტიძე ამ დროს თავს ისულელებდა, ვითომ საწერ მაგიდასთან სამორიგეოში ეძინა.
ავსაჯანიშვილმა გადმომცა კოდუას სიტყვები, რომ მე და ჩემს შვილს გაგვისწორდებოდა ნებისმიერ ზონაზე, რომ კოდუამ შემაწერა ფული და მანქანები.
ავსაჯანიშვილი ციხეში აუტანელი პირობების შექმნას დამპირდა. იმ დღეს მისმა უფროსმა ბესო მელაძემ გადამარჩინა, რომელსაც ვიღაცამ ავსაჯანიშვილის „ინციდენტის" შესახებ შეატყობინა. ჩვენ არაერთხელ მივმართეთ მთავარ პროკურატურას, წულუკიანს, ბესელიას, პარლამენტს კოდუაზე და თხელიძეზე სისხლის სამართლებრივი დევნის დაწყებაზე. დღემდე არანაირი პასუხი არ მიგვიღია! არადა, ამავე დროს კოდუას წინააღმდეგ აღძრული იყო საქმე პარლამენტი წევრის ვ. გელაშვილის ცემაზე. დიჯეი „რემბოსთვის" ნარკოტიკების ჩადებაზე ყოფილი პოლიციელის ადვოკატ ონიანის წინააღმდეგ საქმე იყო აღძრული. სრულიად ნათელია, რომ თუ საქართველოში სამართლიანობის მიღწევა გსურს, ოლიგარქის მეგობარი ან პარლამენტის წევრი უნდა იყო, თუმცა გარანტია მაინც არავის აქვს.
2013 წლის თებერვალში თინა ხიდაშელმა მოგვწერა: „ძალიან ვწუხვარ უსამართლობის განცდა რომ გაქვთ და ვიმედოვნებ სამართალი გაირკვევა და ყველა პასუხს აგებს კანონის წინაშე". 2013 წლის თებერვლის ბოლოს ხიდაშელი გვწერს: „ამ ეტაპზე მსგავსი განცხადების განხილვა შეჩერებული აქვს პროკურატურას კანონმდებლობაში ცვლილებების შეტანამდე". და დღეს ხიდაშელი აღარ წუხს, მისმა კოალიციამ მოატყუა და სასიკვდილოდ გაიმეტა სააკაშვის ათასობით მსხვერპლი.
2013 წლის მარტში ჩვენს ღია წერილზე საპასუხოდ წულუკიანმა მთავარ პროკურორს კბიბლაშვილს მისწერა: „დაუსჯელობის სინდრომი საჯარო მოხელეებში ძალადობის წახალისების საწინდარია". 2013 წლის მაისში წულუკიანის ბრძანებით სამინისტროს აპარატის უფროსმა ირაკლი მჟავანაძემ არ მიიღო ორი ჩვენი ოც-ოც გვერდიანი საჩივარი კოდუაზე, პროკურორებზე, მოსამართლეებზე სისხლის სამართლებრივი დევნის დაწყებაზე...
სააკაშვილის დროს სახალხო დამცველის აპარატის დეპარტამენტის უფროსად მუშაობისას მჟავანაძე ხალხის მოტყუებას მიჩვეული იყო. მან თავი არც კი შეიწუხა ფიქრით და და უარი იმით ახსნა, რომ საჩივარი არასახელმწიფო ენაზე იყო დაწერილი, რაც ზოგადი ადმინისტრაციული კოდექსის 73-ე მულის მე-4 ნაწილს ეწინააღმდეგებოდა. რა აქვს საერთო სისხლის სამართლის წარმოებას ადმინისტრაციულთან მხოლოდ წულუკიანმა იცის, რომელიც ცვლის კანონმდებლობას ისე, როგორც მას მოერგება. ეს არის წულუკიანის „დაუსჯელობის სინდრომის" დემონსტრირება!
ცნობილია, რომ ევროსტრუქტურებში მუშაობისთვის კონკურსი არ არსებობს, ქუჩიდან არავის ღებულობენ სახელმწიფოს დადგენილებით და კვოტებით. წულუკიანი არასდროს ყოფილა ევროსასამართლოს მოსამართლე, ანუ იყო ტექნიკური თანამშრომელი, ევროსასამართლოში სააკაშილის რეჟიმს წარმოადგენდა.
დღესაც, წულუკიანი სააკაშვილის მსხვერპლებს ყველა ხერხით უფერხებს სამართლიანობის აღდგენას. ჩემი შვილის მეგობრებმა, ცნობილმა უფლებადამცველებმა ა. კნიაჟევმა და ა. სვირიდოვმა გვაცნობეს, რომ საქართველოს ხელისუფლება ლობისტების მეშვეობით ევროსასამართლოში საჩივრების მიღებასა და განხილვას ბლოკავს. წულუკიანის-ალგიშვილის ევროსასამართლოში გაგზავნილი რეფერეტები ისეთი, როგორც გიორგი ბადაშვილი, მაღალი ანაზღაურების სანაცვლოდ თანამემამულეებს სასიკვდილოდ იმეტებენ. მაგალითად, ლობისტების დახმარებით საქართველოდან საჩივრებს ისეთი მოსამართლეები როგორც A. Gყულუმყან ბლოკავენ, რომლებიც ბონუსის გამო ნებისიერ საბუთს მოაწერენ ხელს. ბონუსი დიდი თანხაა, ბიჭი იქება თუ გოგონა, ამას დიდი მნიშვნელობა არ აქვს.
ვინ რას მოკითხავს ასეთ მოსამართლეს სასიკვდილოდ გამეტებული აბორიგენისთვის? ჩვენ ე. ბესელიას დაახლოებით 30 საჩივრით მივმართეთ, დახლოებით ამდენივე გადაუგზავნეს მას პარლამენტის სხვა წევრებმა და კომიტეტმა. ჩვენ მხოლოდ 7 პასუხი მივიღეთ. უმეტესობის შინაარსი გახლავთ ის, რომ ჩვენი საჩივარი გადაგზავნილია მთავარ პროკურატურაში. მეტი აბსოლუტურად არაფერი!
თუმცა ეს გასაკვირიც არ არის, ჩვენს გამო ხომ არ ეჩხუბება ბესელია თავისი მეგობრის მეუღლეს „გენერალ" კოდუას?!
„ქართული ოცების" წინასაარჩევნო როლიკიდან გავიგეთ რომ თურმე „სამართლიანი სასამართლო" და „დეპოლიტიზირებული პოლიცია" ყოფილა მათი ოცნება. თუკი ეს მართალია - რა სინდისით ასამართლებენ ხალხს სააკაშვილის მკვლელი მოსამართლეები კოპალიანი, ჯუღელი, ცერცვაძე, გველესიანი, ფუხაშვილი, ლომთათიძე და სხვები? რატომ უთითხნიან ადამიანებს დღემდე ბრალს ადეიშვილის პროკურორები ხარებავა, თხელიძე, ანკოსი, სამხარაძე და სხვები? დღესაც რატომ მუშაობენ ე.წ. „დეპოლიტიზირებულ პოლიციაში" კოდუას ბანდიტები ბედია, ალავიძე, დარბაიძე, გ. გამეზარდაშვილი, ი. ჯიხურაშვილი, ე. ფერანი, მ. ბექაური, ლ. ომარაშვილი, კ. კატუკია, ზ. ბებია, მ. აბლოთია, ნ. გეგეშიძე? დღესაც რატომ გვაწამებდნენ, გვცემდნენ, გვახრჩობდნენ, გვაწვავდნენ სიგარეტებს კოდუას ბანდიტები და კაციჭამია პროკურორი ფ. ანკოსი, რატომ ჩაგვიდეს ნარკოტიკები, ვაზნები, გააყალბეს მტკიცებულებები, ბ. თხელიძის ჯალათებმა, რატომ წამართვეს ფული და მანქანები თუ კოდუას და ადეიშვილ-თხელიძეს ჰქონდათ ჩვენს მიერ ჩადენილი დანაშაულის მტკიცებულება? რატომ არ იძიებს თხელიძე 2.5 წელი ჩვენი წამების ფაქტებს? იმიტომ ხომ არა, რომ მე შვილის წამებით 70 000$ წამღლიტეს?
რატომ არ დასაჯეს დღესაც კაციჭამია სადისტები? იმოტომ ხომ არა, რომ ისინი დაასახელებენ, თუ როგორ განაწილდა ჩემთვის წართმეული თანხა?
რა შეცვალა „ქართულმა ოცნებამ" 1.5 წელიწადში?
როგორც სუბარს პატიმრებისთვის უთქვამს, „ქართულმა ოცნებამ" ისედაც ბევრი გააკეთა და ტყუილად ამნისტიას ნუ ელოდებითო. ჩვენი წამებით ხელისუფლებაში მოსული ადამიანები კულუარებში ამბობენ, რომ ჩვენ თურმე უმადურები ვართ"...
ბუნებრივია ამ კატეგორიის პატიმარს არც უდო შეეხება და არც შეწყალება, მერე რა რომ მისი შვილი (ასევე პატიმარი) ბავშვობიდან მეორე ჯგუფის ინვალიდია, დიაბეტიკია და პატიმრობის ჟამს როგორც მამა, ასევე შვილი არა ერთი დაავადებით დასნეულდა? მერე რა რომ დიაბეტიკს საჭირო წამლებს დღემდე ოჯახი აწვდის, ხოლო დაწესებულებაში დიაბეტური მენიუს არქონის გამო, გარედან აქვდიან საკვებს? ეს არაფერია „დიდ მიზნებთან" შედარებით, მათ ხომ სააკაშვილის რეჟიმი „მოაშორეს" ქვეყანას...
დარეჯან მეფარიშვილი, გაზეთი "პრემიერი"