41-ად ნაყიდი 5 - ოქროს უსამართლობა ოქროს ნომერზე

ამ “ფილმის” პირველი სერია 2005 წლის ნოემბერში “გადაიღეს”: კომპანია “ჯეოსელმა” აუქციონზე გასაყიდად გამოიტანა “ახალი კოდის პრესტიჟული ნომერი”, ე.წ. “გოლდ ნომერი” - 8 55 555 555, რომლის ნომინალური ღირებულებაც, ალბათ, სიმბოლურად (ყველა ხუთიანი, ერთის გარდა, საქველმოქმედო აუქციონი “ვარდების რევოლუციის” 2 წლის თავზე), 5 ათასი ლარი იყო. ბედის ირონიით, იმ დროს, როცა 41 ოცნებაშიც არ შეიძლებოდა პოლიტიკურ ოცნებად ჩაგვეთვალა, “გოლდ ნომერი” 41 ათას ლარად გაიყიდა. მყიდველის ანონიმურობა, მისივე თხოვნით, დაცული იქნა, ხოლო შემოსული თანხა “კათარზისს” გადაეცა, აჭრელდა პრესა სარეკლამო სტატიებით - “ჯეოსელის” განსხვავებული ნომერი 41 ლარად გაიყიდა!”

ამ “ფილმის” მეორე სერია 2011 წელს გადაიღეს, რომელსაც წინ უსწრებდა ნომრის სიმ-ბარათის დაზიანება.

პირველ და მეორე “სერიებს” შორის კი ძალიან საინტერესოდ განვითარდა მოვლენები. მოკლედ და კონკრეტულად: “განსხვავებული ნომერი” სუპერგანსხვავებულად მას შემდეგ გადაიქცა, რაც, “ჩვენი მაღალის” სურვილით, მობილური ტელეფონების ინდექსი რვიანი ხუთიანმა ჩაანაცვლა. “გოლდ ნომერი” 8 55 555 555 სამმაგად “გოლდ ნომრად” იქცა და ძალიან შთამბეჭდავად ხვდებოდა როგორც ყურს, ისე თვალს - 5 55 555 555!! მართლაც რომ სუპერნომერია! ამ ნომრის მფლობელი ფართო საზოგადოებისთვის არც არასდროს გახდებოდა ცნობილი, რომ არა ერთი “უბრალო” შემთხვევა: ერთ მშვენიერ დღეს ნომრის მფლობელს მობილური ტელეფონი გაეთიშა, გარდა იმისა, რომ სიმ-ბარათი დამწვარი იყო, “ჯეოსელის” ოფისში მისულ მეპატრონეს უთხრეს, რომ “გოლდ ნომერი” სულაც არ იყო მისი. აქედან დაიწყო მესამე სერია... ნომრის მფლობელმა ვითარების გარკვევა მოითხოვა და საბოლოოდ საქმე პროკურატურამდე მივიდა, პროკურატურიდან სასამართლომდე. სასამართლომ, თავის მხრივ, საქმეზე განაჩენი დაადგინა.

“პრემიერი” “გოლდ ნომრის” თავგადასავლის თავისი მკითხველისთვის გაცნობას იმ განაჩენით იწყებს, რომელიც ძალაში 2012 წლის 5 მარტს შევიდა. ჩვენ ვეცდებით, გაგაცნოთ ის ფაქტებიც, რაც განაჩენში არ აისახა და გავცემთ ჩვენივე დასმულ კითხვებზე პასუხებს, მაგრამ ეს ცოტა მოგვიანებით მოხდება, მაშინ, როცა კიდევ ერთი სასამართლო ინსტანცია იტყვის თავის სიტყვას. ეს იქნება კითხვები, რომელიც თავის დროზე არავინ დასვა, თუმცა ყველამ იცოდა, სინამდვილეში რა მოხდა და ა.შ. სისხლის სამართლის საქმეზე განაჩენის დადგენის შემდეგ, უკვე თბილისის საქალაქო სასამართლომ, მოსამართლე ლევან გვარამიას თავმჯდომარეობით (სხდომის მდივანი გვანცა ლომიძე) განიხილა მოსარჩელე ნოე ქობესაშვილის სარჩელი. დიახ, ნოე ქობესაშვილი იყო “გოლდ ნომრის” მეპატრონე, ადამიანი,  რომელმაც ნომერი მხოლოდ იმიტომ იყიდა, რომ თავისი შვილის სახელით ქველმოქმედება გაეკეთებინა “კათარზისისთვის”. სამოქალაქო სასამართლომ 2013 წლის 6 სექტემბერს საქართველოს სახელით გადაწყვეტილება მიიღო.

თბილისის საქალაქო სასამართლო, სისხლის სამართლის საქმეთა კოლეგია, განაჩენი საქართველოს სახელით, მოსამართლე ლელა შკუბანიანი, მდივანი ნინო აფციაური, ბრალდებული დავით პაპიაშვილი, პროკურორი ქეთევან ჩაჩავა, 2012 წელი, 5 მარტი: დავით პაპიაშვილს ბრალი ედება მასში, რომ მან ჩაიდინა თაღლითობა მართლსაწინააღმდეგო მისაკუთრების მიზნით სხვისი ნივთის დაუფლება მოტყუებით, რამაც დიდი ოდენობით ზიანი გამოიწვია, რაც გამოიხატა შემდეგში: 2011 წლის 5 სექტემბერს, თბილისში პეკინის ქუჩაზე მდებარე შპს “მაგთის” ერთ-ერთ ოფისში მივიდა დავით პაპიაშვილი, რომელსაც სურდა თავისი კუთვნილი ორი ცალი შპს “ჯეოსელის” ქსელში ჩართული ნომრების პორტირება. პაპიაშვილმა ოპერატორს განუმარტა, რომ სურდა ნომრების პორტირება და კუთვნილი სიმ-ბარათის ნომრებთან ერთად უკარნახა მესამე ნომერი ე.წ. “გოლდ ნომერი” - 5 55 55 55 55. მისი ნომრების პორტირება განხორციელდა წარმატებით, ხოლო შპს “მაგთიმ”   5 55 555 555 ნომრის პორტირებაზე უარი მიიღო შპს “ჯეოსელისგან” იმ მოტივით, რომ ნომერი ნოე ქობესაშვილს ეკუთვნოდა და პაპიაშვილის სახელზე არ ირიცხებოდა. აღნიშნულის შემდეგ, 2011 წლის 14 სექტემბერს პაპიაშვილმა, იცოდა რა, რომ ნომერი არ იყო მის საკუთრებაში, კვლავ მიაკითხა “მაგთის” ოფისს და მოითხოვა “გოლდ ნომრის” პორტირება, რის შემდეგაც ნომრის პორტირება წარმატებით განხორციელდა”. აქ დროებით შევწყვეტ განაჩენიდან ციტირებას. დოკუმენტებიდან ირკვევა, რომ პაპიაშვილის მოთხოვნის დაკმაყოფილება “შემთხვევით” მოხდა, ანუ “ჯეოსელის” თანამშრომელს “დაავიწყდა” “მაგთისთვის” “გოლდ ნომრის” პორტირებაზე უარი ეთქვა, რადგან ნომერი პაპიაშვილის კი არა, სხვისი საკუთრება იყო. ეს “შემთხვევითობა” “ჯეოსელმა” ასე ახსნა: “შპს “ჯეოსელის” აბონენტთა მონაცემების ადმინისტრაციის ქვეგანყოფილების თანამშრომელთან ნანა გელენავასთან 2011 წლის 1-ლი დეკემბრიდან შრომითი ურთიერთობა შეწყვეტილია მობილური ნომრის - 555 55 55 55-ის “მაგთიკომის” ქსელში შეცდომით პორტირების გამო. აღნიშნულ ფაქტთან დაკავშირებით აბონენტთა მონაცემების ადმინისტრირების ქვეგანყოფილების ყველა თანამშრომელს გამოეცხადა საყვედური”. ვერაფერს ვიტყვით, წესით, ვერც ვერაფერს მოვთხოვთ “ჯეოსელს”, გასათავისუფლებელი გაათავისუფლა, სასაყვედუროს უსაყვედურა, მაგრამ “გოლდ ნომერი” ჩვეულებრივი, ასე ვთქვათ, რიგითი ნომერი რომ არ იყო და ამ რიგით ნომერს რიგითივით ვერანაირად რომ ვერ მოექცეოდნენ, ესეც ცხადია. ანუ, როდესაც ერთხელ სცადა პაპიაშვილმა ნომრის პორტირება, წესით, ამის შესახებ “ჯეოსელს” ან თუნდაც “მაგთის” სამართალდამცველები უნდა ჩაეყენებინა საქმის კურსში, ეს არშემდგარი დანაშაულია და არშემდგარი დანაშაულის დაფარვა კანონით დასჯადია. სწორედ ამ დაფარვას მოჰყვა შემდეგ “შეცდომა”, საიდანაც გამოსავალი “ჯეოსელმა” თანამშრომლის განთავისუფლებაში ნახა. რა ხდება ამის შემდეგ? მივყვეთ განაჩენს: “2011 წლის 13 ნოემბერს პაპიაშვილმა ნომერი 10 000 ევროდ მიჰყიდა ირაკლი კუბლაშვილს, რომელმაც ნომერი დაარეგისტრირა ნანა გიუნაშვილის სახელზე. აღებული თანხის ნაწილი პაპიაშვილმა გამოიყენა პირადი ინტერესებისთვის, ხოლო ნაწილი შეინახა საცხოვრებელ სახლში. აღნიშნული ქმედებით ნომრის მესაკუთრე ნოე ქობესაშვილს პაპიაშვილმა მიაყენა 41 000 ლარის, დიდი ოდენობით მატერიალური ზარალი”. სხვა თემაა, რომ ირაკლი კუბლაშვილს უნდა სცოდნოდა, ის, რომ “გოლდ ნომერი” შემთხვევითი პირის ხელში ვერანაირად ვერ მოხვდებოდა, მით უმეტეს, პაპიაშვილის (პირველ რიგში ასაკის, შემდეგ მატერიალური მდგომარეობის გამო) ხელში და პაპიაშვილი “გოლდ ნომერში” ვერანაირად ვერ გადაიხდიდა 41 ათას ლარს. აქ მთავარი პროკურატურის ქმედებაა, ანუ, პროკურატურამ თაღლითობაში (სსკ 180-ე მესამე ნაწილის “ბ” ქვეპუნქტი) ბრალდებულ პაპიაშვილს გაუფორმა საპროცესო შეთანხმება, რაც “დადგენილი წესით წინასწარ იქნა შეთანხმებული ზემდგომ პროკურორთან” და პაპიაშვილს ყოველგვარი გადასახადის გარეშე სასამართლომ მიუსაჯა ერთი წლით და ოთხი თვით თავისუფლების აღკვეთა. საინტერესოა, არა? და ეს ხდება 2011 წელს, მაშინ როცა “ნულოვანი ტოლერანტობა” ეხებოდათ ხახვის, პურის მომპარავ ბავშვებს. მეტიც, განაჩენში ვკითხულობთ: “დანიშნული სასჯელი, სსკ-ის 88-ე მუხლის თანახმად, შეუმცირდეს ერთი მეოთხედით და საბოლოოდ დავით პაპიაშვილს სასჯელად განესაზღვროს თავისუფლების აღკვეთა ერთი წლით, რაც სსკ-ის 63-64-ე მუხლების თანახმად, ჩაეთვალოს პირობით 2 წლის გამოსაცდელი ვადით”. ბევრს ნახავთ მსგავს განაჩენს, რომელიც ნაციონალურ პირობებში სასამართლოს გამოეტანოს? ბევრი საქმე გსმენიათ, როცა პროკურატურა ასე ჰუმანურად მოქცეოდა ბრალდებულს?  პაპიაშვილს ჩამოართვეს 10 ათასი ევროდან მორჩენილი თანხა - 8000 ევრო და 2500 ლარი და სახლში გაუშვეს. რაც შეეხება “გოლდ ნომერს”, ამ ნომრის ისტორია უკვე სამოქალაქო სასამართლოში გაგრძელდა, როცა ნოე ქობესაშვილმა სარჩელი შეიტანა და თავისი კუთვნილი ქონების დაბრუნება მოითხოვა.

თბილისის საქალაქო სასამართლო, მოსამართლე ლევან გვარამია, სხდომის მდივანი გვანცა ლომიძე, გადაწყვეტილება საქართველოს სახელით, 2013 წლის 6 სექტემბერი, სარჩელის მოთხოვნა: “მოპასუხე დავით პაპიაშვილთან 2011 წლის 14 სექტემბერს გაფორმებული ხელშეკრულების, 2011 წლის 13 ნოემბერს მოპასუხეების დავით პაპიაშვილსა და ნანა გიუნაშვილს შორის დადებული შეთანხმების, მოპასუხეების ნანა გიუნაშვილსა და ხაიმ ახვერდოვსა და აჟდირ აჟდაროვს შორის 2012 წლის 1-ელ ოქტომბერს დადებული შეთანხმების ბათილად ცნობა მობილური ტელეფონის ნომრის 555 555 555 ნოე ქობესაშვილზე მიკუთვნება”. ანუ, პაპიაშვილმა ნომერი მისცა (მიჰყიდა, აჩუქა თუ სხვა ოპერაცია ჩაატარა, ამას ამ წუთას არა აქვს არსებითი მნიშვნელობა) ირაკლი კუბლაშვილს, კუბლაშვილმა ნომერი გიუნაშვილს გაუფორმა, გიუნაშვილმა ახვერდოვს და ქართული “გოლდ ნომერი” აზერბაიჯანში მოხვდა, თუმცა მინდა გითხრათ, რომ მაშინ, როცა სასამართლო პროცესი მიმდინარეობდა, ამ წერილის ავტორმა დავრეკე ამ ნომერზე და ის ერთ იმათგანს ჰქონდა, ვინც უკვე ვახსენე წერილში, მაგრამ არა თავდაპირველ, კანონიერ მფლობელს, არადა სასამართლოზე მხარე ირწმუნებოდა, რომ ნომერი აზერბაიჯანელებს ჰქონდათ. მოპასუხეთაგან ნოე ქობესაშვილის სარჩელი მხოლოდ პაპიაშვილმა ცნო, აზერბაიჯანული მხარე, მიუხედავად სასამართლოს მცდელობისა, პროცესზე დასასწრებად აზერბაიჯანიდან საქართველოში არ ჩამოვიდა, გიუნაშვილი კი თავს კეთილსინდისიერ მყიდველად მიიჩნევდა, აზერბაიჯანული და ქართული მხარის ინტერესებს ერთი ადვოკატი იცავდა. მოკლედ, სასამართლომ იმსჯელა და დააკმაყოფილა ნოე ქობესაშვილის სარჩელი, რასაც მოპასუხე მხარე ასაჩივრებს ზემდგომ ინსტანციაში. პროცესის მიმდინარეობისას შემთხვევით გაირკვა, რომ შესაძლებელი იყო “გოლდ ნომრის” კიდევ ერთხელ პორტირება მომხდარიყო, ნომერს ყადაღა ადევს...

ესაა ის, რაც ხელისგულზე დევს და დღეს ყველამ ძალიან კარგად ვიცით, რომ მსგავსი შემთხვევები შემთხვევით არ ხდება. არც ისაა შემთხვევითობა, რომ ჯოხი დაბალ ღობეზე გადატყდა და “ჯეოსელმა” ჯავრი საკუთარ თანამშრომელზე იყარა... აბა, ჩემს შვილს ხომ არ მოვჭრი თავსო და გერი წააკლეს საქმეს... ის, რაც არ დევს ხელისგულზე, არის დეტალები, რომელშიც ეშმაკები იმალებიან და ამ ეშმაკების შესახებ ყველა დეტალის დაზუსტების შემდეგ დეტალურად მოგითხრობთ...

თემურ კალანდაძე, გაზეთი „პრემიერი“

FaceBook