ვინ ვის უსმენს საქართველოში?

“რუსთავი 2”-ის “ტოპ-მენეჯერთა” ოფისებსა და “ნიუს-რუმში” მოსასმენი აპარატურის აღმოჩენასთან დაკავშირებული სკანდალი ის შემთხვევაა, როდესაც ნებისმიერი ადამიანი, ვისაც არ უყვარს, როცა “აბოლებენ”, ანუ ჯანსაღი ინტელექტუალური ამბიცია შერჩენია, ძალიან ფრთხილად უნდა იყოს, რათა სხვის მიერ წამოწყებულ მახეში არ გაებას და ერთ-ერთი მხარის უმწიკვლობა არ ირწმუნოს. სინამდვილეში, არც ერთი მხარე აქ უმწიკვლო არ არის, ორივე “გვაბოლებს” და ორივე ეშმაკობს, თანაც აქტიურად იყენებენ ერთმანეთის შეცდომებსა თუ გადაცდომებს.

ძნელი მისახვედრი არ არის, რომ “რუსთავში” დაგეგმილი ბრიფინგი გრანდიოზული სკანდალის პირველი დაქუხება იყო: ორგანიზატორებს მიზნად ჰქონდათ დასახული, რაღაც “უოთერგეითის” მსგავსი შეექმნათ: გასული საუკუნის 70-იან წლებში ამერიკის პრეზიდენტი, რესპუბლიკელი ნიქსონი იძულებული გახდა, გადამდგარიყო, მას შემდეგ, რაც გაზეთმა The Washington Post სენსაციური სტატია გამოაქვეყნა, რომლითაც ირკვეოდა: ნიქსონის ბრძანებით, ამერიკულმა სპეცსამსახურმა მოსასმენი (ანუ ექსვიცე-გენპროკურორ ნიკა გვარამიას მიერ თავის დროზე დამკვიდრებული ტერმინით, “ფარული მიყურადების”) აპარატურა დაამონტაჟა ოპოზიციური “დემოკრატიული პარტიის” საპრეზიდენტო კანდიდატის, ჯორჯ მაკგოვერნის საარჩევნო შტაბში.

იმ სკანდალის შორეული გრგვინვა ამერიკულ პოლიტიკაში დღემდე ისმის ხოლმე დრო და დრო. ხომ წარმოგიდგენიათ, რა ამბავი ატყდებოდა, მოსასმენი აპარატურა არა პოლიტიკოს მაკგოვერნის, არამედ თვით The Washington Post -ის რედაქციაში რომ აღმოეჩინათ? ალბათ, საერთოდ დაიქცეოდა ის ქვეყანა.

დაახლოებით ამის მსგავსი უნდა ყოფილიყო “რუსთავი 2”-ის სკანდალიც, რაკი დამოუკიდებელ ტელეკომპანიაში ფარული მიყურადება-თვალთვალი გაუგონარ დანაშაულად იქნებოდა აღქმული დასავლეთში და ნებისმიერი პროცესის (თუნდაც ახალი რევოლუციის) გამართლებად იქცეოდა.

მაგრამ ზოგიერთი ნიშნით ჩანს, რომ ხელისუფლებამ ეს ყოველივე იცოდა და საპასუხო დარტყმაც მომზადებული ჰქონდა: პროკურატურამ, რასაკვირველია, მაშინვე აღძრა საქმე, ოღონდ ისეთი მიმართულებთ წაიყვანა, რომ ეს სისხლის სამართლის საქმე შესაძლოა, თვით სააკაშვილისა და მისი გუნდის წინააღმდეგ შემოტრიალებულიყო: ევროპა-ამერიკაში კი წუწუნებენ “ყოფილი პრეზიდენტის პოლიტიკური დევნის” გამო, მაგრამ საერთოდ აღარ დაძრავდნენ კრინტს, თუ საქმის აღძვრა დამოუკიდებელი ტელეკომპანიის ფარული მიყურადება-თვალთვალის გამო მოხდებოდა.

არადა, სუფთა სისხლის სამართლის დანაშაული გამოდიოდა. თანაც ისეთი PR-ჟღერადობისა, რაც პრეზიდენტის დემოკრატობას ეჭვქვეშ დააყენებდა. იცოდა თუ არა ასეთი ბუმერანგის შესახებ ნიკა გვარამიამ პირველ ბრიფინგზე? ძალზე საეჭვოა. რადგან ამ შემთხვევაში უფრო მეტ აქცენტს გააკეთებდა ოთახების შემოწმებაზე. ამის თაობაზე ასე აქცენტირებულად საუბარი არ აწყობდა, რაკი ყველა-ყველა და ის კი ნამდვილად ცხადია, რომ, თუ სააკაშვილის დაცვამ შეამოწმა ოთახები, სწორედ მისი ან “რუსთავის” სხვა მესვეურთა თხოვნით შეამოწმებდა.

მივაქციოთ ყურადღება თარიღსაც, როცა ტელეკომპანიაში სპეცმარკშეიდერები მივიდნენ კიბეებით და უძვირესი ამერიკული აპარატურით ჭერის შემოწმება დაიწყეს: 2012 წლის დეკემბერი! მიშა ჯერ კიდევ პრეზიდენტია, მთავრობა სულ ახლახან ჩამოყალიბდა, უკლებლივ ყველა უწყება (პირველი პირების გარდა) ძველი კადრებითაა სავსე საშუალო და დაბალ დონეზე. ამ დროს კი, “რუსთავი 2”-ს, რომელსაც ორიენტაცია არ შეუცვლია, უჩნდება სურვილი და მოტივაცია, დაწვრილებით შეამოწმოს ოთახები!

კი მაგრამ, ასე უცბად, ასე ორიოდე კვირაში, წინა ხელისუფლების მიერ დაგეშილი და მომართული სპეცსამსახური “რუსთავის” ტოპ-მენეჯერთა კაბინეტებში მისაყურადებელ აპარატურას როგორ დაამონტაჟებდა, თუ მანამდეც არ იყო დამონტაჟებული?

გასაგებია, რომ ლაშა ნაცვლიშვილი მაშინ უკვე გენპროკურორის მოადგილე ბრძანდებოდა და “ნაციონალთა” სისხლის სმას აპირებდა, მაგრამ ასე “ყოვლისშემძლე აბდულად” მისი წარმოჩენაც ხომ აშკარა სიყალბეა?

მაშ, თუ პრეზიდენტის დაცვა 2012 წლის დეკემბერში ეძებდა “ხოჭოებს” ნიკა გვარამიასა და ნინო შუბლაძის სამუშაო მაგიდებისა და მოსასვენებელი დივნების თავზე, ვინ და როდის დაამონტაჟა ეს აპარატურა? ახალმა ხელისუფლებამ თუ ძველმა?

და თუ მაინც ძველმა, მაშინ მიშა იქ რას ეძებდა? ან მაინცდამაინც მაშინ რატომ ეძებდა, როცა ვანოს უკვე წირვა ჰქონდა გამოყვანილი? მანამდე მოეძებნა!

თუმცა, ისიც ფაქტია, რომ ჩანაწერები 2013 წელს ეხება. ესე იგი, მარტივი ლოგიკით, თუ ნიკა გვარამია მართალს ამბობს და პრეზიდენტის ადმინისტრაციიდან სპეციალისტები პროფილაქტიკის მიზნით მოიწვია, ხოლო მათ ვერაფერი იპოვეს (რაკი არაფერი არ იყო, თორემ ნამდვილად არ გამოეპარებოდათ), გამოდის, უკვე მას შემდეგ დაუმონტაჟებია ვიღაცას! ძალიან უცნაურია, თუ გავითვალისწინებთ, რომ “რუსთაველები” უკვე გრძნობდნენ სპეცსამსახურთა სუნთქვას და ძალიან ფრთხილად იქნებოდნენ.

თვით ნიკა გვარამია ამ უცნაურობას იმით ხსნის, რომ ტელეკომპანიის დაცვის უფროსი ახალმა ხელისუფლებამ გადაიბირა. მეორე ვერსიით, დღევანდელმა ხელისუფლებამ გვარამიას სპეციალურად დაუყარა “საკენკი” გრანდიოზული ბრიფინგის მოსაწყობად და “ქართული უოთერგეიტის” ასაგორებლად, რათა შემდეგ პროკურატურას მამხილებელი მასალები გამოექვეყნებინა, რომლითაც თითქოს ირკვევა, რომ მიშა თვითონ უსმენდა საკუთარ ტელევიზიას!!! მაგრამ “რუსთავის” მრავალ სკანდალს გადანახტომი, გამობრძმედილი გუნდის ასე “გაგოიმებაც” არ გამოვიდა. ეს ბრალდებები იოლად აისხლიტეს.

ყველაზე საგულისხმო და ნიშანდობლივი მაინც სკანდალის გაგრძელება იყო, როდესაც ეკა კვესიტაძემ ახალი ფარული ჩანაწერები გამოაქვეყნა, ხელისუფლებამ კი წინასწარ დააანონსა, რომ ეს ჩანაწერები ნაციონალებმა მოიპოვეს იმ აპარატურის მეშვეობით, რაც უკანონოდ შეიძინეს ჯერ კიდევ მიშას ზეობისას და ახლა იყენებენ უკანონო მოსმენებისთვის. 

თუ ეს მართლა ასეა, მაშინ ხელისუფლება სრულ უუნარობას ამჟღავნებს: რას ჰქვია, ალტერნატიული სპეცსამსახურები (ნაციონალთა ფრაქციასთან მობილიზებულნი) კვლავ უსმენენ ყველას სადღაც ბინაში დამონტაჟებული აპარატებით და ამის შესახებ შსს-მ არაფერი იცის? ვანოს ხომ ეცოდინებოდა თავის დროზე, მაშ, თქვენ რატომ არ იცით? ტექნიკურად ამის განხორციელება შესაძლებელია და “ჯეოსელ”-”მაგთი”-”ბილაინის” ოფისებში მუდმივად ჯდომა სულაც არ არის აუცილებელი. არც ისე დიდი და ძონძროხა აპარატია, ბინაში არ დაეტიოს.

 გამოდის, კვლავ ნაციონალები გვისმენენ და იწერენ ყველას? თუ საქმე კიდევ უფრო უარესადაა? _ სპეცსამსახურები იწერდნენ ახალი ხელისუფლების დროსაც, შემდეგ ამ სპეცსამსახურთა რომელიღაც წარმომადგენელმა, ვინც სამსახურიდან გააგდეს, მასალები წაიღო, საზღვარგარეთ გადაიხვეწა და ახლა შურისძიება გადაწყვიტა ყველაზე (ზუსტად ისე, როგორც ციხის კადრების ავტორმა). უფრო მეტად კი სწორედ ახალ ხელისუფლებაზე, რომელიც ჯერ აიძულებდა, კვლავინდებურად მოესმინა-ეთვალთვალა ოპერატიულად საინტერესო ობიექტებისთვის და მერე რაღაც აწყენინა: ვთქვათ, მართლა სამსახურიდან გააგდო.

ამგვარი რამ წინა ხელისუფლების დროსაც მომხდარა; თუ გახსოვთ, კეზერაშვილის ნარკომანი, ფინინსპექტორი, “ძველი ბიჭი ძმაკაცების” ლაპარაკი რომ გამოქვეყნდა _ წამლის ჩხერის შესახებ. ის მასალები სწორედ შინაგან საქმეთა სამინისტროს “გაშვებულმა” ჩინოსანმა მიაწოდა პატარკაციშვილის “იმედს”.

როგორც ჩანს, რაღაც ამის მსგავსი ხდება ახლაც: ამაზე მეტყველებს ისიც, რომ როგორც ნიკა გვარამიას, ასევე ეკა კვესიტაძის მიერ გამოქვეყნებული ჩანაწერები დაახლოებით ერთ დროსაა გაკეთებული: 2013 წელს, როცა სააკაშვილი ჯერ კიდევ პრეზიდენტი იყო, მაგრამ ძალაუფლებას უკვე “ოცნება” ფლობდა.

რაკი ეს ბოლო ვერსია ყველაზე სარწმუნო ჩანს და სინამდვილეში პირველწყარო, მართლაც, ხელისუფლების შეცვლის შემდეგ დასუსტებული სპეცსამსახურია, _ სადაც ძაღლი პატრონს ვეღარ ცნობს, _ ამ სკანდალის შემდგომი განვითარება მაინც უფრო ხელისუფლებას დააზარალებს, ვიდრე ოპოზიციას, ანუ “ნაციონალთა” გუნდს, რომელიც კვლავინდებურად ახერხებს ინიციატივის ფლობას, მაშინ, როდესაც ხელისუფლება პროცესების კუდში მიჩანჩალებს, მხოლოდ რეაგირებს, პასუხობს და ხშირ შემთხვევაში არცთუ დამაჯერებლად.

ამ საქმეს უკვე აღარაფერი ეშველება. მათ შორის საგანგებო კანონის მიღებით, რაც უკანონო მოსმენებს აკრძალავს. დღეს რა, აკრძალული არ არის? ან როდის არ იყო აკრძალული?

მით უმეტეს, როცა თვით მმართველ კოალიციაში ვერ გაუგიათ, რა იღონონ, რაკი გავლენიანი ადვოკატი-პარლამენტარი შალვა შავგულიძე ეთანხმება “ენჯეოშნიკთა” კანონს, ხოლო კოალიციის დღევანდელი თავმჯდომარე, პრემიერ-მინისტრი ირაკლი ღარიბაშვილი კანონპროექტს პროვოკაციას უწოდებს და იმავე NGO-სექტორს ოპოზიციის შეკვეთათა შესრულებაში ადანაშაულებს.

ამგვარი დომხალი სავსებით ბუნებრივია, რაკი მართლა ყველა ყველას უსმენდა და უსმენს ამ ქვეყანაში.  

გელა კალანდაძე, გაზეთი „პრემიერი“

FaceBook