პაატა დავითაია: ვეჭვობ, რომ საქართველოში კიდევ ერთი სამხედრო შემოჭრა იქნება

“ის პოლიტიკა, რასაც დღევანდელი ხელისუფლება აწარმოებს, არის არასწორი და ჩემთვის მიუღებელი”

 “სოკოებივით მრავლდება “არასამთავრობო ორგანიზაციები”, რომლებიც რუსეთიდან ფინანსდება”

 ევროპის საბჭოს საპარლამენტო ასამბლეამ რუსეთს, ყირიმის ანექსიის გამო, ხმის უფლება 2014 წლის ბოლომდე ჩამოართვა. ცივილიზებული მსოფლიო მიიჩნევს, რომ რუსეთი ამ ორგანიზაციიდან გარიცხვასაც იმსახურებს, მაგრამ ევროპამ ეს ნაბიჯი არ გადადგა. აღნიშნული გადაწყვეტილების შემდეგ, უკრაინაში საომარი მოქმედებები დაიწყო. არაერთი ევროპელი პოლიტიკოსის მხრიდან ითქვა, რომ რუსეთი სულ უფრო მეტად ემსგავსება გასული საუკუნის 30-იანი წლების გერმანიას. უკრაინის მოვლენების პარალელურად, ვითარება უკიდურესად იძაბება საქართველოში, რომლის საშინაო და საგარეო პოლიტიკის ასპექტები ყოველდღიურად გაუგებარი ხდება. მიმდინარე მოვლენებსა და მისი შემდგომი განვითარების შესაძლებლობებზე “პრემიერი” ევროპის საბჭოს საპარლამენტო ასამბლეის ფრაქცია “ევროპელი დემოკრატების” ყოფილ ვიცე-პრეზიდენტს, პაატა დავითაიას ესაუბრა: 

- არსებობს თუ არა საფრთხე, რომ უკრაინის პარალელურად საქართველოს ევროინტეგრაციის პროცესი ძალადობრივი გზით დაიბლოკოს?

- რაც დღეს რუსეთის ფედერაციის მხრიდან უკრაინაში ხდება, ამაზე არაერთი განცხადება ჯერ კიდევ წლების წინათ მაქვს გაკეთებული. 2008 წლის აგვისტოს ომის შემდეგ ვამბობდი, რომ ეს ომი დასრულებული არ არის და რეალურად იქნებოდა ზემოქმედებები არა მხოლოდ საქართველოზე, არამედ სხვა ქვეყნებზეც. როდესაც “მაიდანი” დაიწყო, მაშინაც ვთქვი, რომ მასზე დიდი პრობლემა ყირიმი გახდებოდა. იმ დროს არც ერთი პოლიტიკური მოძრაობა ყირიმთან დაკავშირებით განცხადებასაც არ აკეთებდა. ახლაც, უნდა გითხრათ, რომ ეს პროცესი არ შეჩერდება და ამას გარკვეული მიზეზები აქვს, ყველაზე მთავარი კი, რუსეთის პრეზიდენტი ვლადიმერ პუტინია. გადავხედოთ მის ბეგრაუნდსა და იმ ვითარებას, რომელშიც ის ამჟამად იმყოფება. ვლადიმერ პუტინი მსოფლიოში ყველაზე უმდიდრესი ადამიანია, ეს ფაქტია და ამას აღიარებს ყველა საერთაშორისო ექსპერტი, ვინც ფინანსებზე მუშაობს. რუსეთში დიდი კორუფცია მძვინვარებს და თითქმის ყველა კორუფციის უკან პუტინი დგას. ის 2000 წლიდან მართავს რუსეთს და ამ ხნის განმავლობაში მან არაფერი გაუკეთა თავად ქვეყანას, ვერ დაამარცხა კორუფცია, ვერ ააყვავა ეკონომიკა, განვითარდნენ თავად ოლიგარქები. მოსკოვისა და პეტერბურგის იქით, არა თუ ნორმალური მდგომარეობა, გზებიც კი არ არსებობს. იმპერიალისტური ინტერესების გარდა, პუტინს სურს, შევიდეს ისტორიაში და ამ მიზნით, თავისი გადმოსახედიდან რუსეთისთვის მიწების დაბრუნება დაიწყო. პუტინს შეუძლია იყოს 2024 წლამდე და ახლა გადადგას ის ნაბიჯები, რომლის შედეგებსაც უკვე ასაკში შესული მოიმკის.

- რუსეთმა საკუთარი პოლიტიკა კანონმდებლობით გაამყარა და ფაქტია, რომ ცივილიზებული სამყარო უძლური აღმოჩნდა მის წინაშე.

- 2007 წელს მიიღეს კანონი, რომლის პროექტმაც ვენეციის კომისიის დასკვნა ვერ მოიპოვა. იქ ნათქვამი იყო, რომ რუსეთის მოსაზღვრე ტერიტორიები, სადაც ცხოვრობენ პირები, რომლებსაც არ გადაუწყვეტიათ, რომელი ქვეყნის მოქალაქეები გახდნენ, თუკი მიმართავდნენ რუსეთის სახელმწიფოს, მათ შეეძლოთ, გამარტივებული წესით გამხდარიყვნენ რუსეთის მოქალაქეები. ასეთ მოსაზღვრე ტერიტორიებში მაშინ აფხაზეთისა და ცხინვალის გარდა, არაფერი იყო. ამას მოჰყვა პასპორტიზაცია, ჯერ 2002 წელს და შემდე 2007 წელს, რომელიც დაკანონდა. მაშინ გამოვედი და ვთქვი, რას ნიშნავდა ეს მოქალაქეობის საკითხი - რუსეთმა კონსტიტუციით მისცა თავს უფლება, დაეცვა რუსეთის მოქალაქეები. როცა, მათი პოზიციიდან გამომდინარე, ეს საკითხი მოგვარდა, შემდეგ იგივე სცენარი წავიდა ყირიმში, მაგრამ აქ “ნოუ ჰაუ გაკეთდა” - ვინც რუსულად ლაპარაკობს, შეუძლია გახდეს რუსეთის მოქალაქე გამარტივებული წესით, ოღონდ უარი უნდა თქვას სხვა სახელმწიფოს მოქალაქეობაზე. რაც მოხდა ორი დღის წინ, პირველი თქვენ ხართ, ვისაც შეგიძლიათ, გაახმაუროთ: რუსეთის მთავრობამ, კერძოდ, კრემლმა მიიღო გადაწყვეტილება, რომ ადამიანი, ვინც ლაპარაკობს რუსულად და ცხოვრობს სხვა სახელმწიფოში, არა აქვს მნიშვნელობა, მოსაზღვრეა თუ არა, დაბრუნდება რუსეთში (ეროვნებით რუსი უნდა იყოს), იღებს რუსეთის მოქალაქეობას, აძლევენ ბინას ციმბირის მიმართულებით, თანხასა და მანქანას.

- რატომ ცდილობს რუსეთი  რუსი ეროვნების ხალხის რუსეთში ჩაყვანას?

- ეს ქვეყანა ნაბიჯებს უბრალოდ არ დგამს, რაღაცისთვის მზადება მიდის. ორი წლის წინათ, ჩემს ამერიკელ მეგობრებს ვუთხარი, რომ უკრაინაში იქნებოდა ომი და მაშინ არავინ სერიოზულად არ აღიქვა. ახლა, ყირიმის ამბები რომ მოხდა, დამირეკეს და მითხრეს, ეს ხომ გვითხარიო. ამერიკელებს ისიც ვუთხარი, თუ ასე გააგრძელა მსოფლიომ, მალე ამერიკის კონგრესში პუტინს თავისი ფრაქცია ეყოლება-მეთქი. ეს არის იმპერიალისტური მიდგომა: ჩვენ ვნახეთ, რომ რუსეთისთვის არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს, ეომები - გართმევს ტერიტორიას, არ ეომები - მაინც გართმევს. 50 წლით დაუკანონა იანუკოვიჩმა ყირიმში სევასტოპოლი და არც ეს იკმარეს. ჯერ კიდევ რომანოვის ოჯახის წარმომადგენელმა თქვა, ჩვენ რომ ვინმესთან ხელშეკრულებას ვაფორმებთ, მისი ფასი მხოლოდ ის ქაღალდია, რომელზეც ტექსტი იწერებაო.

- ამ ლოგიკით რუსეთზე ვერც ბოლო დროს მიღებული საერთაშორისო სანქციები იმოქმედებს?

- ავიღოთ ევროსაბჭოს წინაშე ნაკისრი ვალდებულებები, რომელიც რუსეთს აქვს. მან ყველა ვალდებულებას გადაუარა საქართველოსთან ომის პერიოდში და ახლა იგივეს აკეთებს უკრაინასთან მიმართებაში. განსხვავება იცით, რა არის? დრო რომ გავა, ნახავთ, რომ აფხაზეთისა და ცხინვალის საკითხი იმდენად პრობლემატური არ იქნება, რადგან ვიომეთ და დავიცავით, მაგრამ უკრაინას ყირიმთან დაკავშირებით პრობლემა ექნება, რადგან იქ ერთი ტყვია არ გასროლილა. ძალიან მომხვდა ყურში ლუკაშენკოს ნათქვამი, ქართველებმა დაამტკიცეს, რომ ეს მიწა მათია და უკრაინელებს ყირიმისთვის არ უომიათ, როგორც ჩანს, ეს მიწა მათი არ არისო. დააკვირდით, 2008 წელში რა ტერიტორიებიც დაიკარგა, თითქმის იმაზე მეტია დაკარგული ამ მავთულხლართებით მშვიდობიან პერიოდში 2012 წლის 1-ლი ოქტომბრის შემდეგ. ახალი ხელისუფლების ასეთი ლოიალობის შედეგი არის ნული და ასე არც სამომავლოდ ვიქნებით მომგებიან პოზიციაში, როცა გეოპოლიტიკური ვითარება შეიცვლება. ვეჭვობ, რომ საქართველოში კიდევ ერთი სამხედრო შემოჭრა განხორციელდება, მაგრამ რა ფორმით, რთულია ამაზე ლაპარაკი.

- ხელისუფლებას პასიურობის ერთ-ერთ არგუმენტად მოაქვს ევროკავშირში ასოცირების ხელშეკრულების გაფორმება, რომლის ვადაც ახლოვდება. თქვენ ასე არ ფიქრობთ?

- ასე არ ვფიქრობ და მარტივ მაგალითს მოვიყვან: უკრაინამ  მთავარ პოლიტიკურ შეთანხმებას ხელი მოაწერა და იმის შემდეგ დაიწყო რუსეთმა აღმოსავლეთ უკრაინის უფრო ღრმა ტერიტორიაზე შესვლა. ჩვენ ვხედავთ იქ ამერიკულ, ან ევროპულ სამხედრო ძალებს? ამიტომაც არ ვარ დარწმუნებული, რომ საქართველოს ასოცირებული ხელშეკრულება დაიცავს. ვფიქრობ, ქვეყანას მოუწევს მზადება გარკვეული პროცესებისთვის.

- რუსეთის მხრიდან მაპროვოცირებელი პროცესების იგნორირება საქართველოს ხელისუფლებამ ტაქტიკად და პოზიციად შეარჩია. წინა ხელისუფლებამ დაგვანახა, რომ არც თემით აჟიტირება იყო მომგებიანი...

- კი ბატონო, მაგრამ ბოლო 10 დღის განმავლობაში მინიმუმ 5 პარტნიორი ქვეყნის წარმომადგენელი დამიკავშირდა პირადად, რომლებიც შემდგომი მოვლენების განვითარების პროგნოზს ჩემგან ითხოვენ. როცა ასეთი რამ ხდება, გამოდის, რომ მათ არ აქვთ სწორი ინფორმაცია საქართველოს ხელისუფლებისგან. ისინი სვამენ შეკითხვებს, რომელიც, წესით, არ უნდა დაისვას. ეს არის ნათელი მაგალითი, როგორ მუშაობს ხელისუფლება საგარეო მიმართულებით.

- თქვენი აზრით, ხელისუფლება  რეალურად სუსტია, თუ არის რუსეთის მიერ გადახდილი მილიარდების შედეგი, რომლის შესახებაც მიხეილ სააკაშვილი და “ნაციონალური მოძრაობის” სხვა ლიდერები განუწყვეტლივ საუბრობენ?

- მე არ ვამბობ, რომ ბიძინა ივანიშვილი რუსებმა მოიყვანეს. ის არავის მოუყვანია, თავისით მოვიდა, მოსახლეობამ მხარი დაუჭირა და საპარლამენტო არჩევნები მოიგო. მეორე საკითხია, რა პოლიტიკას ახორციელებს მის მიერ მოყვანილი ხელისუფლება. პოლიტიკა, რასაც დღევანდელი ხელისუფლება აწარმოებს, არის არასწორი და ჩემთვის მიუღებელი. სერიოზულადაა გააქტიურებული რუსული ფრთა, სოკოებივით მრავლდება “არასამთავრობო ორგანიზაციები”, რომლებიც რუსეთიდან ფინანსდება. მაქვს ინფორმაცია, რომ ისინი  “ფსბ”-ს ჯიბიდან ფინანსდებიან. როგორ შეიძლება ორგანიზაციას ოფისი, ინფრასტრუქტურა ჰქონდეს და ის არ ფინანსდებოდეს.

- ბოლო დროს გავრცელებულ ინფორმაციას, შვეიცარიის საელჩოს რუსულ სექციასთან მომრავლებულ რიგებთან დაკავშირებით, ხელისუფლების წარმომადგენლებმა გაზვიადებული უწოდეს. თქვენ ამბობთ, რომ რუსული ფინანსების საქართველოში შემოდინება და რუსული პასპორტების დარიგების პროცესი მართულია?

- რა თქმა უნდა, მიმდინარეობს ფონის შემზადება, ხელისუფლების უსუსურობა კი იმაში მდგომარეობს, რომ ამ პროცესს ხელს უწყობს. რად გინდათ შვეიცარია, მიბრძანდით  შუაგულ ვაკეში და ნახეთ რუსეთის საკონსულოს შენობასთან რამხელა რიგებია. ტრაფარეტიანი “მარშრუტკები” დგას და პირდაპირ შიგნით მიდის მოლაპარაკებები. იგივე ვითარება მეორდება, რაც თავის დროზე აფხაზეთში ხდებოდა. ახლა საუბარია, რომ სამცხე-ჯავახეთში მოხდეს რაღაც აჯანყების მსგავსი, ეს ტერიტორიაც წაიღოს რუსეთმა, ცხინვალს მიუერთოს და სამხედრო გზა გავიდეს სომხეთზე. არის მეორე თემა, რომ არა მარტო ეროვნებით რუსი, სომეხი ან სხვა, არამედ ძალიან ბევრი ქართველიც იღებს რუსეთის მოქალაქეობას.

- შეუძლებელია, ეს პროცესი კონტროლის გარეშე მიმდინარეობდეს, იქნებ, დააკონკრეტოთ, ვინ ლობირებს ამ პროცესს?

- მე არავის არაფერს ვაბრალებ, თუ ოდესმე მექნება გამოძიების საშუალება, ფაქტებით დაგიმტკიცებთ, ვინ და როგორ ახორციელებს ამ სქემას. ჩემთვის მაქვს ინფორმაცია და ძალიან კარგად ვიცი, რა როგორ ხდება. ყოველთვის მქონდა წვდომა ინფორმაციასთან, ვინ, როდის, სად და ვისზე მუშაობს გარკვეული მიმართულებით. მე ვარ იურისტი და ახლა ეს რომ დაგიკონკრეტოთ, საბუთი უნდა დაგიდოთ. ამიტომ ჯერ უნდა გამოვიძიო, თუმცა, ანალიზიდან გამომდინარე, ვხედავ, რაც ხდება. როცა კაცი გამოდის და აცხადებს, ქართველი “სნაიპერები” იყვნენ “კიევის მაიდანზეო” და ამას რუსული პრესა ატირაჟებს, ტელევიზიები კი გადაცემებს უძღვნიან, ეს ხომ უბრალოდ არ ხდება? ისეთივე მართვადი პროცესია, როგორც აქ გამოდის ვიღაც, განცხადებას აკეთებს რაღაც აბსურდულ სისულელეზე და შემდეგ ქართული ტელევიზიები ატრიალებენ. პირველად ვამბობ ახლა, ახალი მოძრაობა დაიწყო თავად აფხაზეთიდან დევნილებში. დადიან კომპაქტურად დასახლებულ ადგილებში გარკვეული ტიპები, მათ შორის, დევნილებიც და ავრცელებენ ჭორს, ჩვენ თუ მივუერთდებით რუსეთს, აფხაზეთი დაგვიბრუნდებაო. პერმანენტულად ხდება ამგვარი აზრის მასებში გავრცელება. რუსეთის სპეცსამსახურები ანგარიშს უწევენ იმას, რომ აფხაზეთიდან დევნილებს გამოცდილება აქვთ საბრძოლო მოქმედებების და ომი რომ დაიწყოს, მათ წინააღმდეგ იომებენ. ეს ძალიან ჩვეულებრივი პროცესია. სპეცსამსახურების პრევენცია ის არის, რომ ძალა, ვინც შეიძლება იარაღი აიღოს ხელში, თავისი იდეოლოგიით გაანეიტრალოს. და ეს მუშაობა დაწყებულია. ხელისუფლებას თუ ჰგონია, ეს ლოიალობა მას ხელს შეუწყობს რუსეთთან ურთიერთობაში, მაშინ გაიხსენოს, რომ იანუკოვიჩს რუსეთის წარმომადგენლები ჰყავდა უშიშროებაში, სამთავრობო დაცვაში, პარლამენტში, ბაზები დაუკანონა და  რაც შეეძლო, ყველაფერი გააკეთა. მითხარით, რა შედეგი მიიღო, მას დღეს მოსკოვშიც კი არ იღებენ. დასკვნები ხელისუფლებამ უნდა გააკეთოს. ასეთი მდგომარეობით, ქვეყნის განვითარება ჩერდება და ვიცი, რომ ხელისუფლებას ძალიან მალე ძალიან ძვირი დაუჯდება.

- თქვენ თუ საგარეო პოლიტიკაში არასწორი ნაბიჯების გამო ვარაუდობთ ასე, მაშინ ისიც უნდა გაითვალისწინოთ, რომ მისი მხრიდან საგარეო კურსის შეცვლაზე საუბარი არ ყოფილა. “ქართული ოცნების” პრორუსულობაზე წინა ხელისუფლება საუბრობდა და საუბრობს გამუდმებით. არ ფიქრობთ, რომ საზოგადოების შემზადება იმაზე გაცილებით ადრე დაიწყო, ვიდრე დღევანდელი პროცესები?

- საქმე ისაა, რომ საჭის მყისიერად მოტრიალება არ ხდება, რადგან ავარიას გამოიწვევს. დღეს ხელისუფლება საჭეს ნელა ატრიალებს. გეკითხებით, პარლამენტმა ერთი განცხადება მაინც თუ მიიღო ოკუპირებული ტერიტორიების, ან ამ ტერიტორიებზე განხორციელებული ეთნიკური წმენდის შესახებ? პირიქით, ჭიდაობა მიდის, რომ სიტყვა “ოკუპაცია” არ არსებობდეს. დამისახელეთ ერთი ჩინოვნიკი, რომელიც ღიად ლაპარაკობს ამ თემაზე.

- “ოკუპაცია” დაფიქსირებულია საერთაშორისო დოკუმენტებში და დღემდე მას საქართველოს სასარგებლო შედეგი არ მოუტანია. სხვა რა დოკუმენტი უნდა მიეღო ახალ ხელისუფლებას?

- პუტინი იძახის საერთაშორისო დოკუმენტები ერთ ადგილას ჩამოკიდეთო, შენ თუ არ მიდიხარ, არ აწვები ვითარებას და ოკუპაციის საკითხს არ ლობირებ, უცხოელი თავის პრობლემად სულაც არ მიიჩნევს ამას. ხელისუფლება საერთაშორისო დონეზე ცდილობს, “გაალაითოს” ეს თემა, რაც ბუნებრივად ქმნის შიდა პრობლემებსაც. ჩვენს ქვეყანაში ყველა დაღლილია, რა ხდება, აღარ აინტერესებთ? რადგან ორი მთავარი პრობლემა აქვს მოსახლეობას: უმუშევრობა-ანაზღაურება და კვება-ჯანდაცვა. დღეს ამხელა პრობლემების გადაფარვა ხდება სატელევიზიო შოუების მოწყობით. იმის მიუხედავად, რომ, როგორც პოლიტიკოსი, ვალდებული ვარ, თვალ-ყური ვადევნო. რამდენიმე გადაცემაში მიმიწვიეს და უარი ვთქვი, რადგან არ მინდა, შოუს ნაწილი ვიყო.

- პოლიტიკურ შოუებში “ნაციონალები” და “ქართული ოცნება” მონაწილეობენ, რაც მათ შორის შეთანხმებულ მოქმედებას  ჰგავს...

- არანაირი შეთანხმება არ არის. ტელევიზიების ერთ ნაწილს, სადაც ეს შოუები იმართება, აკონტროლებს “ქართული ოცნება”, მეორე ნაწილს - “ნაციონალური მოძრაობა”, ორივეს უყვარს შოუს ჩვენება, საქმე არ აინტერესებთ, ორივე ძალა პარლამენტშია და აქვს ბერკეტები. ხელისუფლებას, “ნაციონალური მოძრაობის” გარდა, არ უნდა არც ერთი ოპოზიციური პარტია, ზუსტად ასეთი იყო წინა ხელისუფლება 2007 წლამდე. სურს, რომ მხოლოდ თვითონ იყოს კმაყოფილებაში. ხალხი კი ამას უყურებს და ჰგონია, რომ რაღაც ხდება. ფიზიკურად საქართველოში რომ არ ვიყავი, ერთი შოუს ნაწილი მეც შემეხო. გამოვიდნენ ვიღაც უვიცი ჟურნალისტები და თქვეს, პაატა დავითაიამ 2008 წლის აგვისტოში “გაქცეულების სია” გადამალაო. სინამდვილეში კი, წლების წინათ მთელი საქართველოს წინაშე წავიკითხე სია, რომელიც საზღვრის დაცვის დეპარტამენტმა გადმომცა თავისი ჩანაწერებით. ამდენი ხნის შემდეგ აწყობენ შოუს: ცალ-ცალკე წინ უდევთ იგივე სია (მხოლოდ ზოგიერთები გამოაკლეს, რომ “ნაციონალურ მოძრაობაში” არ სწყენოდათ) სხედან და ერთმანეთს ეჩხუბებიან, მართალი რომელია, ბოლოს კი, ინგა გრიგოლია ამბობს, დავითაიას გადამალული სია ახლა გამოჩნდაო. დასრულდა გადაცემა, გამოვიდნენ გარეთ და აფურთხეს ერთმანეთს, მეორე დღეს რამე ხდება? ვინმემ იკითხა, ვინ რატომ გადაკვეთა საზღვარი? ის ერთი კვირა რესპუბლიკამ იმ სიით იცხოვრა, რომელიც თავის დროზე ისედაც გამოქვეყნებული იყო. ვფიქრობ, ძალიან ცუდად დამთავრდება ეს ყველაფერი.

- არსებობს დაუდასტურებელი ინფორმაცია, რომ რუსეთში მოღვაწე  ქართველ ბიზნესმენებს რუსეთის  გარკვეული პოლიტიკური წრეებისგან  მიღებული აქვთ მითითება, რაც რუსეთში ნაშოვნი ფულის საქართველოში დახარჯვას ითვალისწინებს. სავარაუდოდ, ამ თანხების აქ შემოტანა  საზოგადოების ეკონომიკურ მდგომარეობასა და მათი განწყობის შეცვლაზე იმოქმედებს. ოფიციალურად ასეთი ინფორმაცია არავის დაუდასტურებია, თუმცა ბოლოდროინდელი მოვლენები ამ ეჭვებს აძლიერებს...

- უნდა გითხრათ, რომ დეტალურ ინფორმაციას ფლობთ. როდესაც რუსეთში მცხოვრებმა ფულიანმა ქართველებმა, 2012 წლის 1-ლი ოქტომბრის საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ დააპირეს აქ ჩამოსვლა და ფულის ჩადება (სახელსა და გვარს ნუ მათქმევინებთ), ისიც ვიცი, რომ აქედან შეუთვალეს, არავინ გაბედოს აქ ჩამოსვლა, თორემ დაგიჭერთო. მას შემდეგ, დამისახელეთ ერთი ქართველი ბიზნესმენი, რომელმაც საქართველოში ფული ჩადო.

- ვინც ამის წინააღმდეგ წავიდა, ახალი ხელისუფლების წარმომადგენელია?

- რა თქმა უნდა და მიმაჩნია, რომ სწორად მოიქცა, მაგრამ გავიდა დრო და რუსეთში იმ ბიზნესმენებს  დავალება შეეცვალათ. დღეს ისინი ფულს დებენ “არასამთავრობოებში” და იმ ფონის შექმნაში, რომელზეც უკვე ვილაპარაკეთ. ვინც დღეს მთავრობაში ლოიალობას იჩენს, გამოხატავს, რომ ამათ არ დევნის და შეცდომაც ეგ არის, რაშიც ახლა ეგ “ქართულ-რუსული” ფული იხარჯება. ვინც ამას წაიკითხავს და იცის, რას ვლაპარაკობ, მშვენივრად მიხვდება, ვინ არის ის, ვინც უარი შეუთვალა. მე მხარს ვუჭერ და ვამბობ, რომ სწორად მოიქცა, მაგრამ ეს პროცესი თუ არ გააჩერეს, თავადვე შეუბრუნდება ცუდად. საზოგადოებაში დაპირისპირების ტემპერატურა მატულობს და ამას თოფის გასროლაც მოჰყვება. ხელისუფლებას აქვს ყველა ლეგალური კონტროლის ბერკეტი და ვალდებულია, ქვეყანაში წესრიგი დაამყაროს, ეს ნებისმიერ სახელმწიფოში ასეა. ძალიან ცუდი პროგნოზი მაქვს, შიდა დაპირისპირება, ოკუპირებული ტერიტორიები, ახალი საფრთხეების გაზრდის გათვალისწინებით, ვვარაუდობ ახალ შეიარაღებულ კონფლიქტს, სამხედრო ძალის შემოსვლას რუსეთის ფედერაციის მხრიდან. აქ საუბარია მხოლოდ დღეებზე, როდის მოხდება ეს. ოპტიმისტურად არ ვუყურებ ასოცირების ხელშეკრულებას, როგორც რაიმე დაცვის მექანიზმს. უკრაინის ბოლო დღეების მაგალითმა დამანახა, რომ ამ მოვლენას ოპტიმისტურად აღარ უნდა ვუყურებდე.

ხათუნა ხატიაშვილი, გაზეთი „პრემიერი“

FaceBook