აჯობებს თუ არა ფეიქრიშვილის მფარველი ზვიად ძიძიგური პრემიერ-მინისტრსა და ეკა ბესელიას?

ამ ქვეყნად ადამიანს არაფერი უნდა გაგიკვირდეს, არც ის, რომ "სამართლიანობის აღდგენა" მხოლოდ პრივილეგირებულთა ხვედრია, ან კიდევ მაშინ არის შესაძლებელი, თუ რომელიმე კონკრეტული პერსონის შელახული ღირსება, მის მიმართ უსამართლო ქცევა ხელისუფლების პოლიტიკურ კონიუნქტურაში ჯდება.

 პოლიტიკური კონიუნქტურა კი საერთოდ არ მოდის უნისონში თუნდაც ძლიერთა ამა ქვეყნისათა სიტყვასთან თუ დაპირებასთან. ასე, მაგალითად, თავის პირველ პრესკონფერენციაზე საქართველოს პრემიერ-მინისტრმა ირაკლი ღარიბაშვილმა საჯაროდ დადო პირობა, რომ საქართველოს პარლამენტის ვიცე-სპიკერის ზვიად ძიძიგურის მფარველობის ქვეშ მყოფი "წავკისელი ფეოდალის" გიორგი (თემურ) ფეიქრიშვილის საქმეს შეისწავლიდნენ, რომლის "პადდელნიკი", "სამართლიანობის აღმდგენი" ხელისუფლების მიერ ინდულგირებული კუდ-ის ყოფილი უფროსის მოადგილე ვაჟა ლელუაშვილია.

 საქმე, რომელიც ამჟამინდელ მთავარ პროკურორს ეწერა და მტვერი ჭამდა ქვემო ქართლის პროკურატურას გადაეწერა. მაგრამ რად გინდათ, თბილისური მტვერი რუსთავის მტვერმა შეცვალა. არადა, იმ პირობებში, როდესაც ყველასთვის ცხადად არის ცნობილი, რომ ფეიქრიშვილს სწორედ რუსთავის მაჟორიტარი -ძიძიგური მფარველობს, ნათელი ხომ უნდა იყოს, რომ საქმე ადგილიდან არ დაიძვრება. მეტიც, არც ის უნდა დაგვავიწყდეს, რომ გარდაბნის კონსერვატორები ახლა ფეიქრიშვილის ხელისბიჭები არიან, რომლებიც 2012 წლის 1-ელ ოქტომბრამდე იმავე ფეიქრიშვილის დავალებებს ნაციონალების სასარგებლოდ ასრულებდნენ.

 ამ დღეებში ერთი მეტად მნიშვნელოვანი დეტალიც გახდა ცნობილი. ეტყობა, იმდენად დაკარგა თავმოყვარეობა "ქართულმა ოცნებამ", რომ არც საზოგადოებრივ აზრს დაგიდევთ დიდად და არც პოლიტიკურ მიზანშეწონილობას. ამის დამადასტურებელია ინფორმაცია, რომელიც "ქრონიკა+"-ის მთავარმა რედაქტორმა ელისო კილაძემ გაავრცელა -კუდ-ის ყოფილი უფროსის მოადგილე ვაჟა ლელუაშვილი, ძიძიგურის მოთხოვნით, ქვემო ქართლის გუბერნატორის მოადგილედ ინიშნება. ამ ყველაფრის მერე რატომ უნდა ირწმუნოს ვინმემ, რომ ხელისუფლების მიერ გაკეთებული ნებისმიერი კომენტარი -პროკურატურა პოლიტიკურ დაკვეთას არ ასრულებს -სიმართლის რაიმე მარცვალს შეიცავს. პოლიტიკური დაკვეთა მხოლოდ "დაიჭირეს" არ ნიშნავს პოლიტიკური დაკვეთაა "არ დაიჭიროც".

 ისე, თუ ოცნების ახდენაზე გვაქვს საუბარი, ალბათ, ფეიქრიშვილის მიერ გამწარებული არაერთი ოჯახი ფიქრობდა, რომ მისთვისაც აღდგებოდა სამართლიანობა, აიხდენდა ოცნებას და მინიმუმ მორალური კმაყოფილება მაინც ექნებოდა, რომ ურმით, მაგრამ სამართალი მოვიდა.

 მათ შორის არიან გვარაძეებიც, რომლებსაც თუ ადრე ფეიქრიშვილი ჩაგრავდა, ახლა სასამართლოც და პროკურატურაც არ აკლებს ხელს. თუმცა კაცი იმედით ცხოვრობს და თუ ეს ყველაფერი მოჩვენებითი არ არის, გვარაძეებისთვის იმედი ადამიანის უფლებათა დაცვისა და სამოქალაქო ინტეგრაციის კომიტეტის თავმჯდომარე ეკა ბესელიას მიერ მთავარი პროკურორისთვის გაგზავნილი წერილია.

წერილში ბესელია მთავარ პროკურორს ატყობინებს, რომ მალხაზ და გულნარა გვარაძეები ითხოვენ მათთვის თაღლითური გზით წართმეული ქონების საქმის ობიექტურად გამოძიებას.

წერილში დეპუტატი ფეიქრიშვილიც არის მოხსენიებული, თუმცა არა პარლამენტის წევრის ჩინით. მაგრამ ეს უკვე წვრილმანია, რადგან მთავარმა პროკურორმა ხომ ისედაც იცის, თვეების განმავლობაში ვისი საქმე ჰქონდა თაროზე შემოდებული და რა თქმა უნდა, ეს იცის ქვემო ქართლის პროკურატურამაც, რომელიც სულ მალე გუბერნატორის მოადგილედ საქმის პირდაპირი თუ არა ირიბი მონაწილის ვაჟა ლელუაშვილის დანიშვნას ელოდება.

გვარაძეების საქმეზე "პრემიერი" რამდენიმე თვის წინ წერდა. მკითხველს საქმის არსს გავახსენებ:  გიორგი (თემურ) ფეიქრიშვილმა და სოსო ქოროღლიშვილმა (თემურ ფეიქრიშვილის ბიძაშვილი, გარდაბნის რაიონის საჯარო რეესტრის ყოფილი უფროსი), წინასწარი შეთანხმებით, განიზრახეს მართლსაწინააღმდეგო მისაკუთრების მიზნით სოფელ წავკისში მალხაზ გვარაძის კუთვნილი სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის ნაკვეთების დაუფლება და ქონებრივი უფლების მიღება მოტყუებით (ქმედება გათვალისწინებული სსკ 180-ე მუხლით).

 მათ განზრახვა სისრულეში მოიყვანეს 2011 წლის 13 და 21 სექტემბერს. სოსო ქოროღლიშვილმა მოამზადა  უძრავი ქონების ნასყიდობის ხელშეკრულებები, რომელთა შინაარსი ცნობილი არ იყო მალხაზ გვარაძისთვის, ისე მოაწერინეს მას ხელი. მეტი ნდობის მოპოვების მიზნით, გიორგი ფეიქრიშვილმა (რომელიც იმ დროს გარდაბნის რაიონის გამგებლის თანამდებობაზე მუშაობდა) დაურეკა მალხაზ გვარაძეს და მოსთხოვა, ხელი მოეწერა ქოროღლიშვილის მიერ წარდგენილ დოკუმენტებზე და დაჰპირდა, რომ ის მიიღებდა ქონების ანაზღაურებას.

აღნიშნული ქმედებით, სოსო ქოროღლიშვილი, რომელიც გიორგი ფეიქრიშვილის სახელით მოქმედებდა, დაეუფლა მალხაზ გვარაძის კუთვნილ უძრავ ქონებას. ნასყიდობის ხელშეკრულებაზე ხელის მოწერის შემდეგ ფეიქრიშვილმა და ქოროღლიშვილმა გვარაძეს თანხა არ გადაუხადეს. სოსო ქოროღლიშვილი არ უარყოფს, რომ დაზარალებულისთვის თანხა არ გადაუხდია თუმცა განმარტავს, -მალხაზ გვარაძეს  ჰქონდა ვალი 60 000 აშშ დოლარის ოდენობით და ამის სანაცვლოდ წაართვეს მიწის 2 ნაკვეთი, 2500 კვ.მ და 1500 კვ.მ ფართით. ბუნებაში არ არსებობს არავითარი დოკუმენტი, რომელიც დაადასტურებდა გვარაძისთვის ან ფეიქრიშვილის ან ქოროღლიშვილის მიერ ფულის სესხების ფაქტს. მეორე ეპიზოდი მალხაზ გვარაძის დას, გულნარა გვარაძეს ეხება. გულნარა გვარაძეს საკუთრებაში ჰქონდა 5201 კვ.მ მიწა ქ. თბილისში, სოფელ წავკისში, საკადასტრო კოდით #81.02.01.341, რომელზეც უარის თქმა იმჟამად გარდაბნის რაიონის გამგებელმა თემურ ფეიქრიშვილმა აიძულა, იმ მიზეზით, რომ მიწა თურმე მას არ ეკუთვნოდა, თუმცა გამგებელს მიზეზი არ დაუსახელებია. გულნარა გვარაძის საქმე თავიდან ბოლომდე თეთრი ძაფით არის ნაკერი. გვარაძეს მიწა ოფიციალურად გაუცვალა კომპანია "მედჯგუფი საქართველომ" და მას ჰქონდა და აქვს მიწის გაცვლის ხელშეკრულება. მაშინ რა უფლებით წაართვა ფეიქრიშვილმა გვარაძეს მიწა? ერთადერთი -ძალის უფლებით.

სიმართლე გითხრათ, საეჭვოა, იმ პოლიტიკური კონიუნქტურის გათვალისწინებით, რაც ქვეყანაში ჩამოყალიბდა, იმ რეალობის განცდით, რომ "ოცნებას" წინასაარჩევნოდ სჭირდება პორტირებული ნაციონალებისა და ფეიქრიშვილის ზონდერების გამარჯვება გარდაბანში კონსერვატორების სახელით, ეს საქმეც ბოლომდე მივიდეს. ბესელიას წერილი ასეთ ვითარებაში მხოლოდ ადამიანის უფლებების მოჩვენებითი დაცვა აღმოჩნდება, რომელსაც მხოლოდ "რეაგირების" სტატისტიკური დანიშნულება ექნება.

იმ ქვეყანაში, სადაც პრემიერის დანაპირებს არავინ ასრულებს, ბესელიას წერილი ქვას ნამდვილად ვერ გახეთქვას. თუმცა ნათქვამია, "აღდგომა და ხვალეო" -დაველოდოთ, პრემიერი უფრო ადრე მიხვდება, რას უჩალიჩებს მისი გარემოცვა ფეიქრიშვილ-ლელუაშვილის მფარველობით, თუ ბესელიას წერილის საფუძველზე მოუწევს გარდაბნის მაჟორიტარს წართმეულის უკან დაბრუნება და ოდესმე გვარაძეებისთვისაც აღდგება სამართლიანობა. 

გეგა სილაგავა, გაზეთი „პრემიერი“

FaceBook