ეკა ბესელია: “არასოდეს მხიბლავდა ხელისუფლებაში ყოფნა”

“მთავარი გამოწვევა მაინც მგონია, რომ გადის სამართლის აღსრულების, ადამიანის უფლებების დაცვისა და სოციალური სიდუხჭირის დაძლევაზე”

 “პრემიერის” კითხვებს საქართველოს პარლამენტის ადამიანის უფლებათა კომიტეტის თავმჯდომარემ ეკა ბესელიამ უპასუხა:

_ ჩვენი საუბარი ბანალური კითხვით დავიწყოთ _ რთული, გნებავს, მძიმე აღმოჩნდა ხელისუფლებაში ყოფნა თუ პირიქით, ლაღი და ადვილი?

_ ხელისუფლებაში ყოფნა ტვირთი და პასუხისმგებლობაა. ბრიყვთათვის და უპასუხისმგებლოთათვის, კონფორმისტებისთვის _ თავშესაფარი მეტად საამო. არასოდეს მხიბლავდა ხელისუფლებაში ყოფნა, რადგან პირადი თავისუფლების შეზღუდვის, ბევრი აკრძალვის, ხშირად უსაგნო ჭორებისა და ბევრი ტკივილის მომტანია. მაგრამ ამავე დროს ვფიქრობ, რომ საჭირო საქმეს ვაკეთებ და 24 საათიდან 18 საათი ვმუშაობ. ურთულესი, უმძიმესი კომიტეტი მაბარია, უამრავ გაჭირვებულ ადამიანს ვუსმენ და ვხვდები. უამრავი ინფორმაციის თავმოყრა ხდება ჩემთან და გულწრფელად გითხრა, ვიტანჯები... დავკარგე სიმშვიდე, ოჯახთან ურთიერთობა, მოწყვეტილი ვარ ყველაფერს და ვარ სულ გზაში _ თბილისი-ქუთაისი-ფოთი... მოკლედ, რთულია და მძიმე...

_ წინა კითხვაში “ლაღი” შემთხვევით არ ვახსენე. ლაღად ჩატარებული საპრეზიდენტო არჩევნების უმთავრესი შედეგი ჩემთვის არა საარჩევნო სიმშვიდე, არამედ სახლში დარჩენილი ამომრჩევლების რაოდენობა იყო. ისევე “ლაღად” აპირებთ თვითმმართველობის არჩევნების ჩატარებას?

 _ საპრეზიდენტო არჩევნები ჩვენი ღია განაცხადი იყო, როგორ ვქმნით ხელისუფლებასა და ინსტიტუტებს. ამის პირველი ფილტრი არის ის, როგორ არჩევნებს ატარებს ხელისუფლება. ასეთი მშვიდი არჩევნები არ ვიცი, როდის ჩატარებულა, ყველა ამას ამბობდა არჩევნების დღეს. სხვა ტიპის პოლიტიკური დღის წესრიგი შეიქმნა და პოლიტიკური კულტურის წესები შემოვიტანეთ. ეს რისკია, მაგრამ გონიერი ხელისუფლის გონივრული რისკია _ დემოკრატიის საფასურად. წივილ-კივილით ჩატარებული არჩევნების შემდეგ, რასაკვირველია, ეს სხვა ტონი იყო და ბევრი თანამდევი ფაქტორის მატარებელი. სახლში დარჩენილი ამომრჩეველი ახსენე _ კი, ასე იყო და ეს დამაფიქრებელია. ჩემი ახსნა მაქვს ამ ფაქტის _ ეს ზოგადი და კონკრეტული გარემოებების თანხვედრის შედეგია. ლოგიკა არის ამაში. თვითმმართველობის არჩევნები, ვფიქრობ, უფრო აქტიური იქნება. მეტად აქტიური და დინამიკური. ადგილებზე ბევრი კონკრეტული ადამიანის არჩევა ხდება და კონკრეტული მოტივაციებით მოდის ამომრჩეველი. ვხედავთ ამ არჩევნების სირთულესაც და მნიშვნელობასაც

 _ “ოცნების” ლიდერები აცხადებენ, რომ ყველა წინასაარჩევნო დაპირება ლამის გადაჭარბებით შეასრულეს. მაგრამ თქვენ არ გაგიჟღერებიათ ახალი ამოცანები, ახალი პროგრამა, ახალი დაპირებები _ ანუ, მაშინ როდესაც აცხადებთ, რომ ყველაფერი შეასრულეთ. ასეთ პირობებში რატომ არ ნიშნავთ ვადამდელ არჩევნებს და ახალი იდეებითა და პროგრამით რატომ არ წარდგებით ამომრჩევლის წინაშე?

_ არც ის მიმაჩნია მართებულად რომ ,,ქართულმა ოცნებამ, დანაპირები არ შეასრულა და არც ის, რომ უკვე ყველაფერი გავაკეთეთ. ხომ კარგად ვიცით, როგორი ქვეყანა ჩავიბარეთ? ამაზე მძიმე ძნელად წარმომიდგენია. ლამაზად შეფუთული გარსი რომ გაიხსნა, იმაზე მეტად გამოჩნდა, რაც დამართეს სამშობლოს (როგორ მომენატრა ეს სიტყვა) “ნაციონალებმა”, ვიდრე ეს კიდევ ჩანდა. პირველი წელი კი გავიარეთ ვეტოებისა და ოპოზიციაში გადასული პრეზიდენტის, ადგილობრივი ხელისუფლების საბოტაჟის პირობებში. აი, ამ ვითარებაში მოესწრო ის, რაც მოესწრო. არ ჩამოვთვლი, ხომ კარგად დაინახა ხალხმა, რაც შეიცვალა?

რაც შეეხება მომავალს, ბევრად მეტი გვაქვს გასაკეთებელი. საძირკველიც ჩაიყარა და სააკაშვილივით ბანერებს არ გავხსნით, არც სახურავიდან დავიწყებთ სახლების აგებას, რომ მალე დაინახოს ხალხმა. არა, საძირკველი, ფუნდამენტი ჩაიყარა ძლიერი ქვეყნისა და ეს გამოჩნდება უკეთ. სისტემურად შეიცვალა ყველაფერი. თუმცა ის, რაც ინერციით მოგვყვება, ამ ცვლილებებს დრო სჭირდება, ბუნებრივი დრო. ბავშვი არ ვარგა, 9 თვეზე ადრე რომ იბადება. უამრავი ადამიანი დარჩა ძველი სისტემიდან. ბევრი რამ მოგვყვება მემკვიდრეობით. ავი და საშინელი წარსულისგან თავის დაღწევას დრო სჭირდება. მეც იმ ქართველთა შორის ვარ. სულ რომ ჩქარობს და სულ რომ ისწრაფვის სწრაფი შედეგებისკენ. მაგრამ მეც გამიცნობიერდა, რომ ამაზე სწრაფად გზის გავლა არ გამოდის. ბუნებრივი წინაღობების გადალახვა გვიწევს. ეს პარლამენტი სიმბოლოა ბოროტებაზე გამარჯვების და ამ ბოროტების ნაწილსაც ატარებს თავის თავში. აქ სხედან ადამიანები, რომლებიც ქმნიდნენ იმ სისტემას, ადამიანის დამანგრეველ სისტემას. მაგრამ ეს მოცემულობაა. მეც ვერ ვეგუები, მაგრამ საზოგადოების რაღაც პროცენტი ხომ აძლევს მათ ხმას? ასე მოხდა საპრეზიდენტო არჩევნებზეც და ვნახოთ, რა მოხდება ადგილობრივ არჩევნებზე. მე პირადად მგონია, რომ, როგორც კატასტროფულად დაეცა მათი მხარდაჭერა, უფრო მეტად დაეცემა ადგილობრივი არჩევნების დროს. ხალხზეა დამოკიდებული.

_ სხვებთან მიმართებაში ვერაფერს ვიტყვი, მაგრამ ჩემზე შემიძლია ნამდვილად ვთქვა, რომ არა მგონია, განეკუთვნებოდე იმ ადამიანთა კატეგორიას, ვინც მეც და ბევრ ჩემს კოლეგასაც “მტრად” გვრაცხს. სხვა რომ არაფერი, ის მაინც კარგად გახსოვს, თუნდაც წასული ხელისუფლების მიმართ, როგორი იყო ბევრი ჩვენგანის პოზიცია _ ობიექტურ კრიტიკას ვგულისხმობ. ისევე როგორც ამას ვაკეთებთ ამჟამად. ამ პირობებში ძალიან საინტერესოა, რას ეფუძნება “ოცნების” პოლიტიკა, ნებისმიერ კრიტიკულ აზრში ეძებოს “მტერი”? 

_ არა, ასე არ არის. არც შენი განხილვაა მტრად სერიოზული და არც ის, რომ კრიტიკულ მოსაზრებას მტრობასთან აიგივებს ,,ქართული ოცნება”. ასე რომ იყოს, გუნდის შიგნით ბევრი სხვადასხვა, მათ შორის კრიტიკული აზრია, მაგრამ ამის გამო არავინ არავის მტერი არ გამხდარა. შეიძლება პიროვნული განწყობა გადმოდის საჯაროდ _ არ ვიცი. კრიტიკა ჯანსაღი სიფხიზლეა, მაგრამ ზოგჯერ ისეთ რამეს ვკითხულობ, მართალი გითხრა, კამათის სურვილი მეკარგება.

ვინც წარსულში უსამართლობის წინააღმდეგ ბრძოლას ბედავდა, მართლა ასმაგად დასაფასებელია. დღეს იოლია კრიტიკა. გავიხსენოთ, მაშინ რა ხდებოდა და დავინახავთ, სად მოვედით. ამ ერთ წელიწადში რამდენი რამ გახდა სხვაგვარად შეცნობადი

_ საკმაოდ ბევრი პრეტენზია გვახსოვს პარტიის ხელმძღვანელობის მისამართით საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ და საპრეზიდენტო არჩევნების წინ. აღიარეთ, რომ ბევრი თქვენი აქტივისტი უსამართლოდ ჩააჩოჩეს და უსამართლოდ დაჩაგრეს. პარალელურ რეჟიმში კი აღზევდნენ ის ადამიანები, რომლებიც თქვენს მომხრეებს დასდევდნენ და უსწორდებოდნენ. აპირებს თუ არა “ოცნება” თვითმმართველობის არჩევნებამდე საკუთარი რიგების რევიზიას? 

_ აი, ეს საკითხი მაწუხებს ძალიან. ძალიან მტკივნეულია, როდესაც ბევრი ჩვენი თანამებრძოლი უსამართლოდ დარჩა პროცესებს მიღმა და უყურადღებოდ. ათასი ინფორმაცია ტრიალებდა და ზოგჯერ პიროვნულმა ფაქტორმა დააზარალა ადამიანების როლი. ყველას, ვისაც უსამართლოდ ეტკინა გული პარტიის მხრიდან, გულწრფელად ვუბოდიშებ. არც ერთ ეტაპზე არ მქონია შეხება პარტიულ სტრუქტურებთან, მაგრამ ვიცი რა ეს თემა, მიმაჩნია, რომ პირველ რიგში, აქედან უნდა დავიწყოთ. ყველას მოფერება და ყურადღება უნდა, იმ ადამიებს, ვინც პირველი დღიდან იბრძოდნენ, მადლობა მინდა ვუთხრათ და ახლოს მოვიყვანოთ. ყურადღება მივაქციოთ. კახი კალაძე ამ საკითხით დაკავდა და მნიშვნელოვან სამუშაოს ასრულებს. პარტიის თავმჯდომარე, პრემიერ-მინისტრი ირაკლი ღარიბაშვილი მართლა ძალიან ბევრ რამეს აკეთებს, კონკრეტულსაც და ზოგადსაც. საოცარი ტემპით შრომობს. ვფიქრობ, დალაგდება ყველა ეს საკითხი.

_ ამბობენ, ჭკვიანები სხვის შეცდომებზე სწავლობენო. “ნაციონალური მოძრაობის” ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ მათ გულში ჩაიკრეს ისეთი გამგებლები, დეპუტატები და აქტივისტები, რომლებიც გულაღტყინებულ “ნაციონალებს” ქვებითა და კეტებით დასდევდნენ. ახლა ამ ადამიანების უმეტესობა თქვენს ნავში გადმოხტა _ ყვარყვარიზმის, თანამედროვე რეალობის გათვალისწინებით კი “შიხიაშვილიზმის” უამრავი მაგალითია პარლამენტშიც და საკრებულოებშიც. რაში სჭირდება “ქართულ ოცნებას თავის რიგებში ამდენი “ყვარყვარე შიხიაშვილი”?

_ პერსონიფიცირების გარეშე გეტყვით, რომ ხელისუფლების ცვლილებას ახლავს პროცესი, როცა ზოგჯერ თავში ისინი ექცევიან, ვინც ბოლოში იყვნენ და პირიქით. მთავარი მაინც არის ის, რომ პროცესში ყველა იმ ადამიანის ადგილი მოიძებნოს, ვისაც შეუძლია, რაღაც ფასეული შექმნას საერთო საქმისთვის. ზოგჯერ შეიძლება პარტია ან სახეშეცვლილი ადამიანები აღმოჩნდნენ ამ როლში. მაგრამ მე მაინც მგონია, ამ პროცესში ყველაზე საყურადღებო მაინც ის არის, რომ უსამართლოდ არ დაგვეჩაგროს ადამიანი, რომელიც მეტ ყურადღებას იმსახურებს. ეს უნდა დავინახოთ და შევძლოთ, რომ ადამიანები არ დავკარგოთ. თითოეული ინდივიდი სამყაროს განუმეორებელი ქმნილებაა და ის ერთი ადამიანიც მენანება.

_ წინა კითხვა განსაკუთრებულად მნიშვნელოვანია თვითმმართველობების ჭრილში. მალე ადგილობრივი არჩევნები უნდა გაიმართოს. რამდენად მომზადებულია ამ პროცესისთვის “ქართული ოცნება” რეგიონებში. მით უფრო, რომ ბევრგან კიდევ არ არის დალაგებული პარტიული სტრუქტურა, ვგულისხმობ პერსონების ურთიერთპრეტენზიებს. ისე, მართლა საინტერესოა, თბილისში “ქართული ოცნების” სახეები საკრებულოს არჩევნებში ბატონი შიხიაშვილი ან ბატონი გაბუნია უნდა იყვნენ?

_ პარტიაში სწორედ ახლა მიმდინარეობს პროცესი, როდესაც ადგილობრივი არჩევნებისთვის ლაგდება სტრუქტურები და ხელახლა ხდება ფილტრაცია, ანალიზი და აქ ძალიან ფაქიზადაა ჩასატარებელი სამუშაო. ამ არჩევნებისთვის უნდა მომზადდეს რეგიონალური სტრუქტურები. ბუნებრივია, რაც დაგვხვდა ადგილობრივ მმართველობაში, იმ კადრებს დავეყრდენით რიგ შემთხვევებში. ზოგან უარესი ვითარებაა, ზოგან _ უკეთესი. თუმცა მთლიანობაში _ რთული. მაგრამ კონკრეტული საქმე ამ ხალხთან ურთიერთობის გარეშე არ გამოდის. ზოგჯერ სრულიად წარმოუდგენელ და მიუღებელ ადამიანებთანაც კი გარდაუვალია საქმიანი კომუნიკაცია. მე პირადად ვაღიარებ, რომ ეს ძალიან მიჭირს. მიჭირს წარსულის მანკიერებასთან და ძალადობასთან, უსამართლობასთან ასოცირებულ ადამიანებთან ურთიერთობა და ვერ ვახერხებ ამას. თუმცა პოლიტიკაში არ ითვლება ეს კარგ და გონივრულ ნაბიჯად.

_ ადამიანებს ახასიათებთ გადაჭარბებული ამბიციების გამოვლენა. მით უფრო, როდესაც საკითხი პარტიულ დამსახურებებს ეხება. შესაბამისად, ძალიან ხშირად, ჩვენ მოწმენი ვხდებით იმ ფაქტის, როდესაც პროფესიონალიზმთან “გავლითაც” რომ არ არიან, ისეთი ადამიანები ინიშნებიან თანამდებობებზე. განვლილ პერიოდში არაერთხელ გავხდით ნეპოტიზმისა თუ პროტექციონიზმის მოწმენი. ადამიანის უფლებათა კომიტეტის თავმჯდომარეს რატომ არ აქვს პროტესტი ასეთ ფაქტებთან დაკავშირებით?

_ რომ გადაგახედა, რა მასშტაბის, რა ტიპისა და რა შინაარსის ინფორმაცია შემოდის კომიტეტში, გაოგნდები. 14 000 განცხადებაზე მოვახდინე ერთი წლის განმავლობაში რეაგირება. ეს კონკრეტული ფაქტებია. რაც შეეხება ნეპოტიზმისა თუ პროტექციონიზმის შემთხვევებს, მზად ვარ, ყველა საკითხი კონკრეტულად გავიაროთ. საქართველო პატარაა, ყველა ყველას იცნობს და ხშირ შემთხვევაში ენათესავება. ჩვენ გვაკრიტიკებენ, რატომ არ გავუშვით ყველა ის კადრი საჯარო სამსახურიდან, ვინც ნაციონალებმა დანიშნეს, ზოგი პირიქით ამბობს. მოკლედ, ასე წრეზე ვივლით. ინდივიდუალურ შემთხვევებზე ვისაუბროთ. ვფიქრობ, ამითაც ძალიან განსხვავდება ჩვენი ხელისუფლება წინამორბედისგან...

_ რა მიგაჩნია ჩვენი ქვეყნისთვის უმთავრეს პრობლემად?

_ შორს ვარ იმ აზრისგან, რომ ყველაფერი კარგადაა. რომ გავხედავ ჰორიზონტზე, რამდენი რამ არის სასწრაფო, გადაუდებელი, ქირურგიული ჩარევის საჭიროების მატარებელი, გული მიმძიმდება. ყველა საკითხი საშურია, მაგრამ მთავარი გამოწვევა მაინც მგონია, რომ გადის სამართლის აღსრულების, ადამიანის უფლებების დაცვისა და სოციალური სიდუხჭირის დაძლევაზე.

_ ფოთზე უნდა გკითხო აუცილებლად. გასაგებია, რომ გყავს მომხრეები, მაგრამ დავიჯერო, რომ ყველა მოწინააღმდეგის აზრი არგუმენტსმოკლებულია? ეს ადამიანები ხომ კონკრეტულ პრეტენზიებზე საუბრობენ.

_ კარგია, რომ მკითხე, რადგან ფოთი ჩემი დიდი სიყვარული და ზრუნვის სფეროა. ძალიან დიდ ძალისხმევას მოითხოვს ჩემი კომიტეტის გაძღოლა და მაჟორიტარობა. მაქსიმუმს ვაკეთებ, რომ ქალაქი მოჯადოებული შავი წრიდან გამოვიდეს. უამრავ კორუფციულ სქემასა და ჯგუფს შევეხე ჩემი პრინციპებით, რომ ბიუჯეტი მოხმარდეს ხალხს და საჯარო მოხელე ემსახუროს მოსახლეობას. ზოგს ჰგონია, რომ თანამდებობაზე მოვიდა და ფული უნდა იშოვოს, ზოგისთვის ძველი კორუფციული სქემების დაკარგვაა ტრაგედია. ამას რომ ვეჯახები, ბუნებრივია. “ნაციონალები” უწესო მეთოდებით ცდილობენ ამ ინტერესების შენარჩუნებას. მე რომ წინააღმდეგობის, ჭორებისა და ცილისწამების მეშინოდეს, იმ გზას ვერ გავივლიდი, რაც გავიარე. ისიც ვიცი, დიდ საქმეს მეტი პრობლემა შეხვდება და მზად ვარ ამისთვის. ხალხმა ამირჩია და მითხრა, რომ ფოთი ფეხზე უნდა დავაყენოთ. სულ რომ საოცრებები მოიგონონ, მაინც გავაკეთებ მაქსიმუმს, რაც ამ ქალაქს დარჩება. მე კი იქიდან ისეთივე წამოვალ, როგორიც ჩავედი. არ არსებობს ფაქტი, რომელზეც რომელიმე ოპონენტი არგუმენტირებულად იტყვის _ არ არსებობს! თუ ისეთ ბოდვას გაიმეორებს ვინმე, როგორიც ვინმე კობაიძემ იჭორავა, რომ მე თურმე ფოთის პორტს ვაკონტროლებ, ამაზე შეიძლება იცინო.

_ რატომ?

_ პორტს დიდი ხანია, “ნაციონალების” წყალობით, საქართველოს ხელისუფლებაც ვერ აკონტროლებს და ის უცხოელების ხელშია, საიდანაც “ნაციონალები” მილიონებს უკანონოდ იღებდნენ. ასე რომ, მე არავისგან, არავისგან არ მივიღებ პრეტენზიებს და მორალის კითხვას ამ საკითხზე, რადგან ვარ დეპუტატი, რომელიც ცხოვრობს ისე, როგორც უნდა ცხოვრობდეს _ ხელფასიდან ხელფასამდე და ვემსახურები ხალხს 24 საათი.

_ გასაგებია, რომ “ოცნებამ” გლობალური მასშტაბით დაპირებები შეასრულა. ლოკალურად, თუნდაც ფოთში შენ მიერ გაცემული დაპირებები შესრულებულია? რა ხდება ქალაქის განვითარების მიმართულებით?

 _ შარშან მთავრობასთან ვიმუშავე და ფოთს 12 მილიონი გამოეყო ტრანსფერის სახით სხვადასხვა პროექტებისთვის. წარმოიდგინე, რამდენი რამ სჭირდება რეგიონს, სამეგრელოს და მათ შორის ფოთს და როგორი საშინელება უნდა ჩაიდინო, მერი რომ ხარ და კიდევ ვისაც ეხებოდა, რომ ამ თანხის ნახევარიც კი არ მოახმარო ქალაქს და დაიწყო კორუფციული სქემების აწყობა. ამ რეალობას შევეჯახე და მთელი 8 თვე ვიბრძოდი, რომ ვითარება ქალაქის სასარგებლოდ მომეტრიალებინა. გვიან, მაგრამ მოხდა ცვლილება. აუთვისებელი თანხა ვთხოვე მთავრობას და დარჩება ფოთში. დაემატება წლევანდელ ტრანსფერს და საკმაოდ სოლიდური თანხა აქვს ფოთს წელს, რომ რამდენიმე დიდი პროექტი განვახორციელოთ.

_ უფრო კონკრეტულად რომ გვითხრა.

_ წელს გავხსნით ულამაზეს თეატრს, რომლისთვისაც თანხა მთავრობამ გამოყო. წელს დასრულდება ფასადების, მიწისქვეშა სამუშაოების შესრულება, ასევე, სახურავებისა და ცენტრალური რკალის მოპირკეთება. წელს დაიწყო 24-საათიანი წყალმომარაგების სისტემის 22-მილიონიანი პროექტის განხორციელება, გაკეთდა ცენტრალური გზა. რაც შეეხება საგანმანათლებლო სფეროს _ უკვე დაიწყო, ჩემი მონაწილეობით,  უფასოდ, ფოთელი ახალგაზრდებისთვის ინგლისური ენისა და კომპიუტერული უნარ-ჩვევების სასწავლო ცენტრის მუშაობა და მთელი წელი გაგრძელდება. დავაფინანსეთ 20 ფოთელი პირველკურსელი სხვადასხვა უმაღლეს სასწავლებელში. ფოთს ვაჩუქეთ კინოაპარატურა, რასაც ამდენი წელია, ელოდნენ ფოთელები. გავარემონტეთ ახალგაზრდული ცენტრი და ა.შ. ყველაფერს ვერ ჩამოვთვლი, მაგრამ ბევრი მიმართულებით დაიძრა ყინული... წელს ბევრად მასშტაბური იქნება პროექტები, მთავარია, წესიერი და პატიოსანი ხალხის იყოს თვითმმართველობაში. სამწუხაროდ, ბევრია ხელისშემშლელი, ნაციონალების განსაკუთრებული კასტაა გამოყვანილი ფოთის საკრებულოში, ასეთი სხვაგან არ მინახავს. წარსულში დარჩნენ და ზიანის მეტი არაფერი მოაქვთ, მაგრამ, როგორც გითხარი, მე ეს არ მაშინებს.

_ მე შეგნებულად არ ვსაუბრობ სამართლიანობის აღდგენის საკმაოდ მტკივნეულ თემაზე. თუმცა საინტერესოა, შენ როგორ ხედავ ამ პროცესის მიმდინარეობას?

_ სამართლიანობის აღსრულების პროცესი არ არის ერთწლიანი ან ორწლიანი პროცესი. არ ვიცი, ბოლო სადაა. ნახევარ საქართველოზე მეტი დაწიოკებული და უფლებაშელახულია. ამ მასშტაბის სამუშაო, ხომ გვესმის, რა დროს მოითხოვს. თუმცა ეს არის ის მიზანი, რისთვისაც მე პირადად ხელისუფლებაში მოვედი. როდესაც პირველად, 10 ოქტომბერს ბიძინა ივანიშვილს შევხვდი, სწორედ ეს ვუთხარი. მახსოვს, მითხრა, მეც ასე ვფიქრობო. ეს პროცესი დავიწყეთ და მივდივართ, თუმცა ბოლო არ ვიცი, სად იქნება. კარგად მესმის ჩემი მოქალაქეების. ჩვენ ხომ ერთად გავიარეთ ეს გზა.

_ მადლობა საინტერესო საუბრისთვის.

გოჩა მირცხულავა, გაზეთი „პრემიერი“

FaceBook