უვადო პატიმრები - “სტრასბურგში რომ გავასაჩივრეთ, ეს რატომ გააკეთეთო, ისე სცემეს, ძვალი ჰქონდა ჩატეხილი”

უვადო პატიმრობამისჯილი ნიაზ ჩხვიმიანის დედა, სვეტა ჩხვიმიანი 9 წელია, შვილის უდანაშაულობას უშედეგოდ ამტკიცებს. ის ამბობს, რომ პროკურატურამ ნამდვილი მკვლელები შეგნებულად დამალა და განტევების ვაცად მისი უდანაშაულო შვილი აქცია. 

სვეტა ჩხვიმიანი:

_ ჩემს შვილს სამხედრო აკადემია აქვს დამთავრებული და იქიდან გადაიყვანეს კოჯორში, ბატალიონის განსაკუთრებული დანიშნულების სპეცრაზმში. ცხინვალშიც იბრძოდა და მამაცობისთვის ორდენითაც დააჯილდოვეს. 2004 წლის 15 ნოემბერს, კოჯრის ტყეში, სისასტიკით დახოცეს რუსუდან ფირცხალავა და თემურ ბეჟუაშვილი და ჩემს შვილს ამის გაკეთება დააბრალეს. დიახ, დააბრალეს, რადგან ის სრულიად უდანაშაულოა.

_ ნიაზის უდანაშაულობის დამტკიცება შეგიძლიათ?!

_ როგორ არ შემიძლია. რასაც ახლა მოგიყვებით, ყველაფერი ამაზე მეტყველებს. თავდაპირველად გამოძიებას გარდაბნის პოლიცია აწარმოებდა, მაგრამ დაზარალებულებმა შედეგი სასწრაფოდ რომ ვერ დაინახეს, მათ აცილება მისცეს და საქმე თბილისის პოლიციის საგამოძიებო სამსახურს გადასცეს. გამომძიებელ ვაჟა გამეზარდაშვილს 3 თვის დაწყებული ჰქონდა მუშაობა, როცა ამ მკვლელობის საქმე ჩააბარეს. გარდაბანში სამძებროს უფროსი იყო მახათაძე, რომელმაც ჩვენებაში თქვა, ვიღაცამ მითხრა, წყნეთში მცხოვრები კრიმინალის, გოგიტა ქოჩქიანის საკუთრება იყო ის ავტომატი, რომლითაც ფირცხალავა და ბეჟუაშვილი დაცხრილეს. მას უთქვამს, ის მკვლელობამდე გაჩუქებული მქონდა კოჯორში მყოფ ვიღაც ჩხვიმიანზეო. ამ ინფორმაციის საფუძველზე მოძებნეს კოჯორში ვინმე ჩხვიმიანი და ჩემი შვილის მეტს რატომღაც ვერავის მიაკვლიეს. უნიათო გამომძიებელმა არც კი იკითხა, რა პიროვნებას იჭერდა, ისე დააპატიმრა. სახლი გაჩხრიკეს, მაგრამ იარაღი ვერ იპოვეს. სამსახურში კი ჩემს შვილს თავისი ფიქსირებული ავტომატი ჰქონდა, რომელიც  მკვლელობაში არ დაფიქსირდა. 2005 წლის 26 ივლისს დააკავეს ნიაზი. როგორც უკვე გითხარით, მკვლელობა 15 ნოემბერს მოხდა. მაქვს თავდაცვის სამინისტროს ოფიციალური დოკუმენტები, სადაც წერია, რომ ამ პერიოდში, 10 დღის განმავლობაში, ნიაზი კარანტინზე იყო და ყაზარმიდან ვერ გამოდიოდა. განსაკუთრებული დანიშნულების სპეცრაზმს მკაცრი რეჟიმი ჰქონდა. ჩემს შვილს მუხლის ანთება აწუხებდა და სწავლების კურსს ჩამორჩა. მის მდგომარეობაში იყო 10 სპეცრაზმელი, რომელთაც კარანტინის დროს უნდა ჩაებარებინათ ის ნორმატივები, რომელშიც ჩამორჩენა ჰქონდათ. კარანტინზე რომ მიდიოდა ჩემი შვილი, გვითხრა, 10 დღე არც დამირეკოთ და არც მომძებნოთ, ტელეფონსაც გვათიშინებენო. კარანტინზე მყოფი სპეცრაზმელების სიის დილა-საღამოს ამოკითხვის აქტიც გვაქვს. ინსტრუქტორი აწერს ხელს ყველა დღეზე მათ იქ ყოფნას. ერთი დღეც არ არის, რომ ამოკითხვის დროს ჩემი ნიაზი იქ არ ყოფილიყო. ხელს სხვანაირად ინსტრუქტორი არ მოაწერდა, რადგან ამერიკის სპეცრაზმის დონის სწავლება და სიმკაცრე ჰქონდათ, თუმცა ეს დოკუმენტი გამომძიებელს არც მოუკითხავს. დაჭერის შემდეგ ერთი ამბავი ავტეხეთ. როცა გამომძიებელი კოჯორში ასულა, სპეცრაზმელებს მისთვის უთქვამთ, ვინ დაიჭირეთ, ალბათ, არ იცითო?! ნასამართლევი, 19 წლის ალექსანდრე ზაკუტოვის ჩვენებისა და საგამოძიებოს უფროსის მახათაძის ჭორის მეტი მტკიცებულება, რომელიც ჩემი შვილის წინააღმდეგ რაიმეს ამბობდა, გამოძიებას არ ჰქონია.

_ ზაკუტოვი რას ამბობდა?

_ ალექსანდრე ზაკუტოვი ჩემი შვილის დაკავების მერე დააპატიმრეს. მან თქვა, რომ თითქოს ეს მკვლელობა ერთად ჩაიდინეს. აფხაზეთიდან დევნილები ვართ. პირველად დმანისში ვცხოვრობდით. ჩემი ქმარი მეურნეობის მომმარაგებელი იყო, მიწები გვქონდა, ძროხაც ვიყიდეთ, ყველსაც ვყიდდით და ჩემი შვილებისთვის არაფერი დამიკლია. ნიაზს იმ დროს ხელფასი 900 ლარამდე ჰქონდა. ამერიკა უხდიდა 150 დოლარს, დანარჩენს _ ჩვენი მთავრობა. ზაკუტოვი კი აცხადებდა, ვითომ ჩემი შვილი მივიდა მასთან და უთხრა, 500 დოლარი ვალი მაქვს, წამყევი და ტყეში მაშოვნინეო. დიახ, ასე წერია ზუსტად საქმეში. მეც გავყევი, _ ამბობს ზაკუტოვი, ვიღაცის აგარაკზე შევედით, მაგრამ იქ სიგნალიზაცია ჩაირთო და წამოვედითო. შეამოწმა ეს აგარაკი პოლიციამ, მაგრამ იქ ამათი არანაირი ანაბეჭდი არ აღმოჩნდა. ზაკუტოვის თქმით, იქიდან წამოსულებმა ღამე ტყეში გაათენეს, მეორე დღეს კი თურმე დაინახეს, რომ ტყეში გაჩერებული იყო მანქანა, რომელშიც ქალი და კაცი ისხდნენ. ჩხვიმიანმა უყვირათ, გადმოდით მანქანიდანო. როცა გადმოვიდნენ, ჯერ ბიჭს ესროლა ერთი ტყვია, მერე გოგოს. ორივე მოკლა გაძარცვის მიზნითო, აცხადებდა ზაკუტოვი. საქმე ისაა, რომ, თუ რაიმე ძვირფასეულობა ეკეთათ გარდაცვლილებს სახლიდან გასვლისას, მერეც ზედ ჰქონდათ და მოხსნილი ან წაღებული არაფერი იყო. გარდაბნის პოლიციაში არსებული დოკუმენტების მიხედვით, მკვლელობა 18 ნოემბერს მოხდა, თბილისს კი უწერია, რომ 15 ნოემბერს მოკლეს ბეჟუაშვილი და ფირცხალავა. ეს ცვლილებაც ჩემი შვილის დასადანაშაულებლად დასჭირდათ. 15 ნოემბერს ვარ დაბადებული და კარგი გასამართლებელი იქნებოდა, თუ იტყოდნენ, რომ ამ დღეს ჩემი შვილი სამსახურიდან იქნებოდა გამოსული. კარანტინის შესახებ კი მინიშნებულიც არსად არ აქვთ. ეს დოკუმენტი მე და ჩემმა ადვოკატმა, ზურაბ ჯორბენაძემ მოვიძიეთ. ბატალიონის ჟურნალში ნახეს ყველაფერი.

როცა ზაკუტოვის მშობლებს ვკითხე, ჩემს შვილს ხელს ტყუილად რატომ ადებს-მეთქი, დამ შემომტირა, ჩემი ძმის დასაპატიმრებლად რომ მოვიდნენ, ჰკითხეს, ნიაზ ჩხვიმიანს იცნობო? ძმამ უთხრა, არ ვიცნობო. მაინც წაიყვანეს და მერე არ ვიცი, რა და როგორ ათქმევინესო. ზაკუტოვი მოწმედ სჭირდებოდათ, სამ წელში ის ციხიდან გაუშვეს, ჩემს შვილს კი სამუდამო პატიმრობა მიუსაჯეს. სამჯერ შეცვალა ზაკუტოვმა ჩვენება, სასამართლოზე ნაცემ-ნაბეგვი გამოჰყავდათ. ბადრაგირების დროს ჩემმა შვილმაც ჰკითხა, რატომ მღუპავ, რა გინდაო?! იცით, რა უპასუხა? მაძალებენ, უსაფრთხოება შემიქმენით და სიმართლეს ვიტყვი. ოჯახის ამოწყვეტით მემუქრებიანო. ამ საქმის პროკურორი, გრიშა ბიბილეიშვილი აკეთებდა ამას. ეს კაცი ახალ მთავრობაშიც  პროკურორობს და არ ვიცი, როგორ დავამტკიცო ჩემი შვილის უდანაშაულობა?! სპეცრაზმელები, რომლებიც კარანტინის დროს ჩემს შვილთან ერთად იყვნენ, გამომძიებელს კარზე მიადგნენ. უთხრეს, ყველა ერთად ვიყავით იმ დღეებში კარანტინზე, ჩვენ რატომ არ გვეკითხებით, იყო თუ არა ჩხვიმიანი სადმე გასულიო?

_ პროკურატურა თუ დაინტერესებული იყო თქვენი შვილის დაპატიმრებით, მოსამართლე მაინც რატომ არ დაინტერესდა ამ სპეცრაზმელების ჩვენებებით? ან ის დოკუმენტი, რომელიც ამტკიცებს, რომ თქვენი შვილი ამ დღეს ნაწილში იყო, რატომ არ მიიღო სათანადო მტკიცებულებად და ნიაზის ალიბად?

_ მოსამართლე პირველ ინსტანციაში იყო ქეთინო ლუაშვილი. სასამართლოზე მხოლოდ სამი სპეცრაზმელი დაკითხეს. ინსტრუქტორმაც მისცა ჩვენება, რომ სიის ამოკითხვის დროს ნიაზი ყოველთვის იქ იყო და მთელი დღე-ღამე გამორიცხული იყო, სხვაგან გასულიყო. ინსტრუქტორიც ყაზარმაში, ამ ბიჭებთან ერთად ცხოვრობდა. როცა ეს ამბავი მოხდა, იმ პერიოდში, პოლიცია და პროკურატურა ძალიან კორუმპირებული იყო. ეტყობა, კრიმინალებისგან, რომლებმაც ეს ორი ადამიანი მოკლეს კოჯრის ტყეში, ფული აიღეს და ხელი დააფარეს. აბა, საიდან იცოდა სამძებროს უფროსმა მახათაძემ, რომ კრიმინალის  იარაღი იყო გამოყენებული ამ ადამიანების მკვლელობის დროს, როცა იარაღი ამოღებული არ არის?! ბევრი პასუხგაუცემელი კითხვა გვაქვს დღემდე. თუ არ იყო ჩემი შვილის დაპატიმრება შეგნებულად გაკეთებული, მაშინ ხომ ჯერ ნიაზი კი არა, ზაკუტოვი უნდა დაეპატიმრებინათ?! მხოლოდ ზაკუტოვის ჩვენების საფუძველზე ზის ნიაზი ციხეში და სხვა სამხილი მის მიმართ, ფაქტობრივად, არ არსებობს. ლოგიკურადაც ხომ, ეს ამბავი ზაკუტოვისგან უნდა გაეგოთ, მაგრამ ფაქტია, ზაკუტოვი ჩემი შვილის დაპატიმრების მერე დააკავეს. ხომ უნდა თქვან, რის საფუძველზე დააპატიმრეს ჩემი ნიაზი?! მოკლულების მანქანაში ჩატეხილი იყო შუშა და მობილური ჰქონდათ წაღებული. ამ მობილურის  “სიმბარათი” კი ზაკუტოვს თავის მობილურში ჰქონდა გამოყენებული. საქმე ის გახლავთ, რომ რუსუდან ფირცხალავას ემტერებოდა კაცი, რომლისგანაც მას 4 წლის ბავშვი ჰყავდა. მკვლელობის დღეს რუსუდანის ტელეფონში შესული იყო ზარები სხვა ტელეფონებიდან და მას სთხოვდნენ კოჯორში ასვლას. ბავშვის მამას, უნდოდა საქმე გაერჩია. მან კი სრულიად უდანაშაულო, მასზე შეყვარებული თემურ ბეჟუაშვილი გაიყოლა იქ. ბენზინის ფული რომ არ ჰქონიათ, ერთ-ერთის ტელეფონი დაალომბარდეს და ისე ავიდნენ. დაღუპული გოგოს დედას სასამართლოზე ჰკითხეს, მკვლელობის მოტივად რას მიიჩნევთო და უპასუხა, ვერ აიტანეს ჩემი შვილის ბედნიერი ცხოვრებაო. ნიაზი მათ საერთოდ არ იცნობდა და ცხადია, არც ეს სიტყვები იყო ჩემი შვილის მისამართით ნათქვამი. აქ სულ სხვა რამ მოხდა, მაგრამ კვალის ასარევად და ნამდვილი მკვლელების გადასარჩენად, ეს უბედურება ჩემს შვილს აჰკიდეს მხრებზე.  

მეორე ინსტანციის სასამართლოში გავასაჩივრეთ განაჩენი. იქ ერთ-ერთმა მოსამართლემ იცით, რა უთხრა ზაკუტოვს? _ მზად ხარ, რომ მთელი ცხოვრება იარო იმ ცოდვით, ახლა ამ ახალგაზრდას უვადოზე რომ უშვებო? პროკურორი იქ იჯდა და მათგან შეშინებული ზაკუტოვიც რას იტყოდა? მზად ვარო, თქვა. უზენაეს სასამართლოში ჩვენი ადვოკატიც კი არ დაიბარეს, ისე გაარჩიეს საჩივარი ტენდენციურად და პირველი განაჩენი ძალაში დატოვეს. ახლა სტრასბურგში გვაქვს გასაჩივრებული. ზაკუტოვი ასე აღწერდა მკვლელობის სიტუაციას: მე ვიდექი, ჩხვიმიანმა უთხრათ, გადმოდით მანქანიდანო. ჯერ ბიჭი გადმოვიდა და ესროლა, მერე გოგო გადმოვიდა, _ ვაი, ეს რა ქენიო და იმასაც ესროლა. ორჯერ გაისროლაო. ეს ჩვენება რომ სიმართლეს არ შეეფერება, ძალიან მარტივად ჩანს _ გოგოს ორი ტყვია აქვს მოხვედრილი, ბოლოს საკონტროლო ტყვიაც აქვს ნასროლი. საკონტროლო ტყვიას კი მაშინ ესვრიან, როცა არ უნდათ, შანსი დაუტოვონ, ცოცხალი რომ დარჩეს. ჩემი შვილი, ხომ გითხარით, ამ ადამიანებს საერთოდ არ იცნობდა და ასეთი სასტიკი მათ მიმართ ვერც იქნებოდა, ან კოჯრის ტყეში, თოვლში, სიცივესა და ყინვაში სასეირნოდ ღამე ვინ ავიდოდა?! ჯერ უდანაშაულო თემურ ბეჟუაშვილი შეეწირა ამ გარჩევასა და ანგარიშსწორებას, ახლა ასევე უდანაშაულო, ჩემი შვილი ეწირება. როგორც ჩანს, გოგო მოსაკლავად დაიბარეს კოჯრის ტყეში და ეს საწყალი ბიჭიც ზედ დააკლეს.

_ თუ ასე იყო საქმე, ვინც მთელ დღეს ურეკავდა ფირცხალავას, ის რატომ ვერ იპოვეს და არ დაკითხეს? ფირცხალავას შვილის მამა მაინც თუ დაიკითხა?

_ არავინაც არ დაკითხეს და არც ის იპოვეს, ვინც იმ დღეს ურეკავდა ამ გოგოს. ფირცხალავას დაქალმა თქვა, რომ მთელი დღე ურეკავდა მას ვიღაც კაცი, მაგრამ გამოძიებამ რუსუდანის ტელეფონის კარტაც შეცვალა და ის ნომრები, საიდანაც მასთან ირეკებოდა, გააქრო. მთელი კოჯორი ხედავდა, რომ იმ დღეს, იმ ადგილას, სადაც ღამე მკვლელობა მოხდა, ოთხი პიროვნება სვამდა არაყს და ვიღაცას ელოდებოდა. არც ისინი მოუძებნია გამოძიებას. ზაკუტოვის ჩვენება თუ დამაჯერებელია, მთელი სამხედრო ნაწილის შემადგენლობა რომ ამბობდა, ნიაზი აქედან არ გასულაო, ის რატომ არ არის დასაჯერებელი?! არაოფიციალურად გავიგეთ, რომ მომდევნო დღეებში ზაკუტოვს მისცეს იარაღი და მთელი მასრა ასროლინეს ტყეში, საქმეში გაყალბებული მასრები რომ ჩაედოთ. ის მასრები, რომელიც საქმეში დევს, არის გაყალბებული. გოგოს სიგარეტით ჰქონდა სახე ამომწვარი, ბიჭს კი _ “ბათინკით” გულმკერდი ჩანგრეული. ამითაც ჩანს, რომ ვიღაც მათზე გაბრაზებული აკეთებდა ამას, ჩემს შვილს მათი ჯავრი ვერ ექნებოდა, რადგან არ იცნობდათ. ჩვენ არც პარლამენტში და არც პროკურატურაში კაცი არ გვყავდა, აფხაზეთიდან ჩამოსულები, ქვიშაზე ერთი კაკალი რომ დააგდო, ისე ვართ აქ და ადვილად ამიტომ შეგვაწმინდეს ეს მკვლელობა. ეს არის საშინელება, დამიჯერეთ.

_ თვითონ თქვენი შვილი რას ამბობს?

_ თავდაპირველად მე-7 საპყრობილეში ჰყავდათ და იქ აწამებდნენ. გრიშა ბიბილეიშვილი პირველად რომ შესულა მასთან, უთქვამს, შენი ადვოკატი ვარ, ამა და ამ ადამიანებს თუ დაადებ ხელს, რომ დანაშაული ჩაიდინეს, შენ გაგიშვებთო. სია მიუტანია, ვისთვისაც ნიაზს უნდა დაებრალებინა რაღაც დანაშაული, მაგრამ ჩემმა შვილმა ტყუილად ხელი არავის დაადო, თუმცა დღემდე სულ იმას იძახის, ეს დანაშაული მე არ ჩამიდენიაო. ერთხელ ვუთხარი, ადექი და შენც დაადე ვინმეს ხელი, იქნებ როგორმე გამოხვიდე-მეთქი და გადაირია, ჩემს უბედურებაზე ახლა რომ ხეირობენ, ამას მეც ასე ვერ გავაკეთებ. სხვისი გაუბედურებით მე ვერ გავბედნიერდებიო. როცა ზაკუტოვმა ჩემს შვილს უთხრა, უსაფრთხოება შემიქმენით და სიმართლეს ვიტყვიო, ეს ამბავი ადვოკატის მეშვეობით მოსამართლეს ვაცნობე. აღიარებას აპირებს და რასაც ითხოვს, იქნებ ის პირობა შეუქმნათ-მეთქი. მეორე დღეს სასამართლოზე ისეთი ნაწამები მოიყვანეს ზაკუტოვი, ყური ხუთმაგი ჰქონდა. ციხეში პატიმარს პროკურატურა და პოლიცია აწამებდა, აბა, მე ხომ ვერ შევიდოდი იქ და ცხადია, მათ ინტერესშიც იყო, სიმართლე რომ არ გამჟღავნებულიყო. ახლა ჩემი შვილი მე-8 დაწესებულებაში ზის. ცოტა ხანს მანაც იშიმშილა და საქმის გადახედვას ითხოვდა, მაგრამ კუჭ-ნაწლავი აქვს დაავადებული, ცუდად გახდა და შეწყვიტა შიმშილობაც. სტრასბურგში რომ გავასაჩივრეთ, ეს რატომ გააკეთეთო, ისე სცემეს, ძვალი ჰქონდა ჩატეხილი. მოკლულ ფირცხალავას ტელეფონზე იმ დღეს შესული ზარები ახლა მაინც რომ ამოიღონ და ამ ზარების ადრესატები იპოვონ, მკვლელობის სულ სხვა სურათი დაიხატება. სასამართლოზეც იყო დავა ამ სატელეფონო ნომრებზე. პირველად ინსტანციაში გოგოს დაქალებმა რომელი ნომერიც თქვეს, რომ რუსუდანს ეს ჰქონდაო, მერე ის ნომერი გაქრა და სხვა გაჩნდა.

მიუხედავად იმისა, რომ ციხეში მყავს, ჯერჯერობით სიმართლეს ვერ ვამტკიცებთ და ამხელა ბრალი ადევს კისერზე, მაინც თამამად ვიტყვი, რომ პატრიოტი შვილი გავზარდე. სამხედრო აკადემიაც იცით, რატომ დაამთავრა? ამბობდა, მინდა, ჩემი წვლილი შევიტანო სოხუმის დაბრუნებაშიო. მეხუთე შვილი მკვდარი მყავს და სულ გაიძახოდა, ჩემი დის საფლავზე როგორ არ უნდა დავბრუნდეო. რას წარმოვიდგენდი, რომ სააკაშვილის ბინძური მთავრობის მაქინაციებს შევეწირებოდით და საბოლოოდ გავნადგურდებოდით. ლტოლვილები კი ვიყავით, მაგრამ არაფერი გვაკლდა, ჩვენი საკმარისი ყველაფერი მოვიპოვეთ შრომით. ფულიც გვქონდა და ჩემი შვილი უკვე ქორწილის გადახდას აპირებდა. წინა თვეში ლილოში ვიყავით და უამრავი საოჯახო ნივთი ვიყიდეთ, 500 დოლარი ვალი როგორ გვექნებოდა?! 4 ძროხა, 6 თხა და 4 ღორი გვყავდა. თუ ასე იყო, ჩემს შვილს ადამიანების მოკვლა რაში დასჭირდებოდა, ძროხას გავყიდდი და ვალს მოვიცილებდი. მე-9 წელია, უდანაშაულო შვილს ციხეში მიკლავენ. მას შემდეგ სულ დავდივარ და სიმართლის დამტკიცებას ვცდილობ. არჩევნებში აქტიურად ვმონაწილეობდი და “ოცნებას” ვუჭერდი მხარს, ამიტომ პოლიციამ დევნა ჩვენც დაგვიწყო. ჩემი ქალიშვილები დღისით სწავლობდნენ, ღამე კი საცხობში მუშაობდნენ. იქიდანაც ორივე გამოყარეს. კიდევ სხვა სახის ტერორიც გადავიტანეთ. სამუშაოდან სახლში ვბრუნდებოდი, მანქანით კინაღამ ფეხები რომ შემომალეწეს, მაგრამ რომ შევეწირო სამართლის ძებნას, უკან მაინც არ დავიხევ და ჩემს უდანაშაულო შვილს სამუდამოდ ციხეში არ დავტოვებ. როგორც მე ვიცი, ამდენი უვადო პატიმრებიდან, მხოლოდ 14 პატიმარია სრულიად უდანაშაულო და იმედი მაქვს, რომ ახალი ხელისუფლება მათ თავისუფლებას მიანიჭებს.              

ანკა ბაზერაშვილი, გაზეთი „პრემიერი“

FaceBook