შს ახალი მინისტრი მიდის

"ღარიბაშვილმა უკეთ იცის, ვინ, სად, როგორ..."

ძალიან მალე 28 წლის შს მინისტრი ალექსანდრე ჭიკაიძე თანამდებობას დატოვებს. ჭიკაიძე მიდის, ოღონდ არა სამოქალაქო სექტორში. შს მინისტრის წასვლაზე განცხადება მაშინ გაკეთდება, როცა მისი შემცვლელი მოინახება. არავინ იფიქროს, რომ ღარიბაშვილს ოჯახის "ნათლულის" მიმართ რაიმე სახის პრეტენზია აქვს. პირიქით, მას უპირობოდ ენდობა და არსებითად დიდი მნიშვნელობა არ უნდა ჰქონდეს, რისი შეფი იქნება მომავალში ჭიკაიძე. მთავარია, მან დავალება სწორად და უშეცდომოდ შეასრულოს.

პროფესიონალი კადრები რომ "ქართული ოცნების" აქილევსის ქუსლია, ეს ყველგან და ყველაფერში ჩანს, ავთანდილ ბერიძიდან დაწყებული, თითო-ოროლას გამოკლებით, პარლამენტის წევრებით დამთავრებული. შესაბამისად, შინაგან საქმეთა ახალი მინისტრის მოძიება საკმაოდ რთული აღმოჩნდა.

შსს-ს გენერალური ინსპექციის უფროსის, ზვიად ჯანყარაშვილის მინისტრად დანიშვნა, რომელიც ისედაც ფაქტობრივი მინისტრია, საზოგადოების მხრიდან შეიძლება ძალზე ნეგატიურად იყოს აღქმული. ამიტომაც სამთავრობო ოჯახს ურჩევნია, ისეთი კანდიდატურა მოძებნოს, რომელიც მისაღებიც იქნება და 26 მაისთან დაკავშირებით ჭიკაიძისთვის დასმული კითხვების ანალოგიურ კითხვებს არ გააჩენს. თუმცა ეს კითხვებიც არ არის მიზეზი, რის გამოც ჭიკაიძე მიდის.

ახალგაზრდა შს მინისტრმა არაერთხელ განაცხადა, რომ მისი დანიშვნა კიდევ ერთხელ ადასტურებს, რომ შსს დეპოლიტიზებულია და ასევე, არაერთხელ გაუსვა ხაზი, რომ შორსაა პოლიტიკისგან, ანუ არ არის პოლიტიკოსი. ეტყობა, ეს ივანიშვილისეული სიბრძნე მთავრობაში დიდად სასახელოდ მიაჩნიათ, მით უფრო იმ პირობებში, როდესაც მინისტრი პოლიტიკური თანამდებობის პირია. ეტყობა, მინისტრების უმეტესობას ეს გაცნობიერებული არ აქვს და ერთი ჭიქა პოლიტიკური ჩაიც რომ არ დაულევიათ, სასახელოდ მიაჩნიათ.

თუმცა ისიც უნდა ვაღიაროთ, რომ პრემიერ ღარიბაშვილს სულაც არ სჭირდება შს მინისტრად პოლიტიკური ფიგურა, რომელიც დამოუკიდებელი იქნება და თავისი ინდივიდუალიზმითა და სხვა თვისებებით შესაძლოა, გამოკვეთილ პოლიტიკურ და საზოგადო ფიგურად ჩამოყალიბდეს. მით უფრო, იმ პირობებში, როდესაც უახლეს ქართულ პოლიტიკურ ცხოვრებაში მოდად იქცა შს მინისტრების გაპრემიერება ივანე მერაბიშვილისა და ირაკლი ღარიბაშვილის სახით. აქედან გამომდინარე, საქმიანი, მაგრამ არაამბიციური და ზვიად ჯანყარაშვილის დამყოლი კადრია მოსაძებნი. სამთავრობო "ოჯახში" არაერთი პერსონა იტყვის უაპელაციოდ, რომ ის მზად არის, შეასრულოს შს მინისტრის მძიმე, მაგრამ "მორჩილი" მისია. თუმცა ღარიბაშვილმა და მის უკან მდგომმა პერსონებმა კარგად იციან, რომ ამ საქმეს ყველას ვერ ანდობენ.

მოკლედ, ღარიბაშვილი და "ოჯახი" შს ახალ მინისტრს ეძებს. რაც შეხება ალექსანდრე ჭიკაიძეს, მას მინისტრთა კაბინეტიდან არავინ აგდებს, პირიქით, ის ღარიბაშვილის კაბინეტში ახალ და მეტად მნიშვნელოვან _ სასჯელაღსრულების, პრობაციისა და იურიდიული დახმარების საკითხთა მინისტრის პორტფელს ჩაიბარებს.

შესაბამისად, პირველი მინისტრი, რომელიც ირაკლი ღარიბაშვილის მინისტრთა კაბინეტის შემადგენლობას დატოვებს, სოზარ სუბარი იქნება.

ღარიბაშვილის მოტივაცია შს ახალი მინისტრის მოძებნის შესახებ, სწორედ სუბარის უგერგილო და უხეირო საქმიანობითაა გამოწვეული.

სააკაშვილის ცხრაწლიანი მმართველობის შემდეგ სწორედ სუბარმა გახადა აქტუალური, რომ ციხე ქურდებისაა. ხოლო სახალხო დამცველმა უჩა ნანუაშვილმა ჰამერბერგის გულისტკივილი ციხეში ქურდული ტრადიციების დაბრუნების შესახებ, არც მეტი, არც ნაკლები, მრავალაზროვნად შეაფასა და ბრძანა, _ ის, რომ ქურდული სამყარო არსებობს და მისი ადგილი პენიტენციარულ სისტემაშია, ახალი არ არის და ამით ჰამერბერგს ახალი არაფერი უთქვამს. ნამდვილად არ უთქვამს, მაგრამ ჰამერბერგმა აქცენტი ციხეებში ქურდული სამყაროს მიერ საკუთარი ძლევამოსილების აღდგენის ტენდენციებზე გააკეთა და არა იმ აქსიომაზე, რომ ქურდის ადგილი ციხეშია. ისე, თუ არ დაიჭირე და არ დაუმტკიცე, ჩვენი კანონმდებლობის მიხედვით კი, თუ არც იმას აღიარებს, რომ ქურდია, მაშინ, ნეტა, რას ერჩი?

სუბარი რომ საკმაოდ სუსტი მინისტრი და ივანიშვილის მთავრობაში ერთ-ერთი სუსტი რგოლი აღმოჩნდა, ამაზე დიდი ხანია იწერება. ხელისუფლება იმასაც გრძნობს, ცალკეულ ვითარებაში ციხეში მყოფმა ქურდულმა სამყარომ ვითარებაზე კონტროლის აღდგენის მცდელობა არა მხოლოდ სასჯელაღსრულების დაწესებულებებში, არამედ გარეთაც დაიწყო.

ვინ ვინ და ამ ხელისუფლებამ ყველაზე მეტად და უკეთ იცის ციხის ძალა. რომ არა "ციხის კადრები", რომლის მეშვეობითაც "ქართული ოცნება" ხელისუფლებაში მოვიდა, ახლა კოალიცია შეთხელებული შემადგენლობით პარლამენტის უმცირესობა იქნებოდა, რომელსაც უმრავლესობა ყოველდღე შეახსენებდა, რომ ისინი "ოლიგარქის" პოლიტიკური პირმშოები იყვნენ.

ის სიმპტომები, რომელსაც ამჟამად სუბარის "ციხე" ავლენს, სულაც არაა გასაკვირი, სამომავლოდ ხელისუფლებისთვის მეტად საპრობლემო აღმოჩნდეს. ქურდული სამყარო, რომელიც LIVE-ში თუ შKYPE-ით ნაკურთხი ქურდებით დაწყებული და მაყურებლებით დამთავრებული დღითი დღე ძლიერდება და არა მხოლოდ ცალკეული სასჯელაღსრულების დაწესებულების უფროსს ატრიალებს თავის ჭკუაზე, არამედ უკვე გარეთაც აგვარებს სიტუაციებს, მისი კანონების მიხედვით, ხვალ ხელისუფლებას ძალაუფლების გაყოფას მოსთხოვს.

ეს ყველაფერი კარგად აქვს გაცნობიერებული ღარიბაშვილსა და "ოჯახს" და სწორედ ამიტომ გადაჰყავს ამ მეტად მნიშვნელოვან და საპასუხისმგებლო პოსტზე "ნათლული".

რაც შეეხება სუბარს, მისი პოლიტიკური მომავალი ახლა ხელისუფლებას ნაკლებად აღელვებს, თუმცა სულაც არაა გამორიცხული, რომ ისიც სამოქალაქო სექტორში წავიდეს.

ირაკლი სესიაშვილი: "ღარიბაშვილმა უკეთ იცის, ვინ, სად, როგორ..."

"პრემიერს" პარლამენტის თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტის თავმჯდომარე ირაკლი სესიაშვილი ესაუბრა.

_ "ქართული ოცნების" ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ ყველაზე ნაკლები პრეტენზია თავდაცვისა და შინაგან საქმეთა სამინისტროების მისამართით ისმის. ეს არის ცალკეული პერსონების (მინისტრებს ვგულისხმობ) დამსახურება, თუ ეს იმ პოლიტიკის შედეგია, რომელსაც სახელმწიფო ამ მიმართულებით ატარებს?

_ ჩვენთვის მთავარია, ავაშენოთ დემოკრატიული, დემოკრატიულ პრინციპებზე დამყარებული სახელმწიფო. ისეთი, როგორიც შეეფერება ცივილიზებულ და ღირსეულ ხალხს. ამისთვის საჭიროა აბსოლუტურად გონივრული და სამართლიანი მიდგომა. რა თქმა უნდა, იდეალურები არ ვართ, რა თქმა უნდა, გვეშლება კიდეც. მაგრამ მთავარია, რომ ხელისუფლებას ამის სურვილი აქვს და ამისკენ მიდის. როდესაც ადგახარ გზას, რომელმაც უნდა მიგიყვანოს ძლიერ სახელმწიფომდე, ამ ყველაფერს სჭირდება თანმიმდევრული მიდგომა და მოთმინება. ყველაზე დიდი პრობლემა ამ ქვეყანაში, და ეს, ალბათ, ჩემი პრობლემაცაა, არის მოთმინება. გვინდა, რომ ყველაფერი ხვალვე გვქონდეს, ან უფრო დღეს.

რა თქმა უნდა, ბევრი რამეა დამოკიდებული პიროვნებებზე. ჩვენ რაც არ უნდა სისტემა შევქმნათ, მაინც ბევრი რამ პიროვნებებზეა დამოკიდებული. იმიტომ რომ, პიროვნებები მართავენ უწყებებს, როგორც მაღლა, ისე დაბლა. რა რესურსიც ამ ქვეყანას აქვს, ისიც ერთგვარი წინაპირობაა იმისა, რომ დასახულ მიზნებს მივაღწიოთ. რესურსი არსებობს და ამ რესურს სწორად შერჩევა სჭირდება.

ბატონი ბიძინა ივანიშვილის მთავარი ნიჭი იყო ის, რომ ადამიანების შერჩევა იცოდა, სწორად საზღვრავდა, სად შეიძლებოდა მათი რესურსი, განათლება, გამოცდილება გამოყენებულიყო. ვფიქრობ, იგივე ღარიბაშვილის _ შინაგან საქმეთა მინისტრად, ალასანიას თავდაცვის მინისტრად გამწესება სწორი გადაწყვეტილება იყო და შედეგიც დადგა.

_ შს მინისტრზე, ალექსანდრე ჭიკაიძეზე რას იტყვით?

_ ალექსანდრე ჭიკაიძე ახალგაზრდაა. აქვს გარკვეული გამოცდილება, ღარიბაშვილმა ის უშუალოდ საქმეში გამოსცადა, ენდო და შესაბამისად, ჩვენ ეს ნდობა გავიზიარეთ. დანარჩენი მასზეა დამოკიდებული _ როგორ გამოავლენს თავის უნარ-ჩვევებს. ვფიქრობ, ჯერჯერობით კარგად ართმევს თავს. მთავარია, ნელ-ნელა მივიდეთ იმ კულტურამდე, რომ არა სახელებსა და გვარებზე ვიყოთ დამოკიდებული და სახელები და გვარები კი არ მართავდნენ უწყებებს, არამედ მინისტრი. ჩემთვის უფრო მნიშვნელოვანია სამინისტროების ფუნქციურად სწორად დატვირთვა, მართვა და კონტროლი, ვიდრე ის, რა ჰქვია და რა სახელით მართავს.

_ შეგაწყვეტინებთ, მინისტრები არიან პოლიტიკური თანამდებობის პირები, შესაბამისად, მათმა პოლიტიკურმა წონამ მნიშვნელოვნად უნდა განაპირობოს ცალკეული სამინისტროს წარმატება.

_ რა თქმა უნდა..

_ ამ შემთხვევაში, როდესაც ჩვენ იგივე ბატონ ჭიკაიძეზე ვსაუბრობთ, მე მისი საწინააღმდეგო პიროვნულად ნამდვილად არაფერი მაქვს, მაგრამ მას არ აქვს პოლიტიკური გამოცდილება და სულ იმეორებს, რომ ის არ არის პოლიტიკოსი.

_ ჰო, ნუ... სასურველია, რომ, ზოგადად, ნებისმიერ მინისტრს გათავისებული ჰქონდეს პოლიტიკური პასუხისმგებლობა. პოლიტიკოსად არავინ დავბადებულვართ. მთავარია უნარ-ჩვევები, მთავარია ჩვენი ცოდნა, განათლება და გამოცდილება. და მთავარია, რომ, როდესაც ხელისუფლებაში მოდიხარ და მაღალ თანამდებობას იკავებ, გათავისებული გქონდეს პოლიტიკური პასუხისმგებლობა. შეიძლება ქვეყანაში ბევრი კარგი ორატორი იპოვოთ, რომელიც ბევრ ჩინოვნიკზე ან მოქმედ მინისტრზე უკეთ ჩამოაყალიბებს და გადმოსცემს კეთილ აზრებს. ჩვენს ქვეყანას რომ თამადები არ აკლია, მგონი, ამაზე არ ვიკამათებთ, მაგრამ ყველა თამადას მინისტრად ვერ დავნიშნავთ. შესაბამისად, გარკვეული ბალანსი უნდა ვნახოთ საქმის წარმატებით კეთების უნარსა და პოლიტიკურ პასუხისმგებლობის შორის. ამ კრიტერიუმით შეარჩია ბატონმა ირაკლი ღარიბაშვილმა ჭიკაიძე. მას, როგორც ყველას, მთელს მსოფლიოში, აქვს გამოსაცდელი ვადა. ვფიქრობ, ამ დროისთვის ის კარგად უძღვება სამინისტროს და დარწმუნებული ვარ, მომავალში კიდევ უფრო უკეთესად შეძლებს ამას.

_ არ ვიცი, გაიზიარებთ თუ არა ამ მოსაზრებას, მაგრამ ამაზე იწერება და საზოგადოებაშიც აქტიურად საუბრობენ, რომ საქართველოს მთავრობაში ერთ-ერთი სუსტი რგოლი სასჯელაღსრულების სამინისტროა...

_ სუსტი რგოლი?

_ დიახ, სუსტი რგოლი.

_ კატეგორიულად არ ვეთანხმები.

_ ციხეებში "მაყურებლების" დაბრუნებაზე არაფერი გსმენიათ? ან ცალკეულ სასჯელაღსრულების დაწესებულებაში მომხდარ ინციდენტებზე?

_ ეს ყველაფერი არის თემის აგორება და მეტი არაფერი. ის, რომ ტრადიციულად ყველაზე რთული ვითარებაა; ის, რომ რთულად სამართავია და ცუდი უფრო ხშირად ჩანს, ვიდრე კარგი _ ჩვეულებრივი მოვლენაა. ადვილია ყვავილების ბაღის მოვლა, დამიჯერეთ.

_ ვერ დაგეთანხმებით, არც ის არ არის ადვილი...

_ ჰო, რა თქმა უნდა. მაგრამ ზოგადად...

_ თუმცა ჩვენ გვაქვს ინფორმაცია, რომ ბატონმა ღარიბაშვილმა შესაძლოა, უახლოეს პერიოდში გაათავისუფლოს ბატონი სუბარი და მის ადგილზე ბატონი ჭიკაიძე დანიშნოს...

_ ვერაფერს გეტყვით ამაზე. ეს ჟურნალისტური ფანტაზიები უფროა. ვფიქრობ, ყველა მინისტრი მეტ-ნაკლებად კარგად უძღვება სიტუაციას. ამ შემთხვევაში, სირთულიდან გამომდინარე, ჩემი აზრით, სუბარი კარგად უძღვება საქმეს. ჩვენ მარტო იმის ანალიზს ვახდენთ, რა შედეგი გვაქვს დღეს და არ იმის ანალიზს _ რა შედეგი შეიძლებოდა გვქონოდა. ის "მაყურებელი" დღეს არ დაბადებულა, ჩემო კარგო. ის "მაყურებელი" დაიბადა საუკუნის დასაწყისში. ჩვენ თუ გვინდა, რომ ახლა სუბარს დავაკისროთ პასუხისმგებლობა, რომ საუკუნის დასაწყისში დაბადებული "მაყურებელი" მოსპოს ერთ წელიწადში, არასწორი იქნება.

_ არ ააღორძინოს სხვა რამეა, ბატონო ირაკლი და მოსპოს კიდევ _ სხვა.

_ ამიტომ იმუშაოს, ებრძოლოს მანკიერ სისტემას და ამ მხრივაც მუშაობს. რა თქმა უნდა, ყოველთვის შეიძლება უკეთესი მოითხოვო, მაგრამ ისიც შეიძლება, რომ უარესი ყოფილიყო. ვფიქრობ, საერთო ჯამში, კარგი შედეგია და უკეთესობისკენაც წავალთ.

_ თქვენ კი ბრძანეთ, ჟურნალისტური ფანტაზიებიაო, მაგრამ არაერთ ფაქტს გაგახსენებთ, როდესაც ფანტაზიებად შერაცხული შემდეგ მართლდება. აქედან გამომდინარე, გეკითხებით _ თუ მიიღო ბატონმა ღარიბაშვილმა სუბარის განთავისუფლებისა და მის ადგილზე ჭიკაიძის დანიშვნის გადაწყვეტილება, რით იქნება ეს გაპირობებული?

_ პრემიერი არის პასუხისმგებელი მთავრობის საქმიანობაზე. პასუხისმგებელია იმ გეგმებზე, რომელიც მთავრობას აქვს დასახული, შესაბამისად, თუ ასეთ გადაწყვეტილებას მიიღებს, ეს იქნება მისი პასუხისმგებლობა, როგორც ამას კანონმდებლობა მოითხოვს. ის უშუალოდ მართავს მთავრობას და მან უკეთ იცის, ვინ, სად, როგორ...

გეგა სილაგავა, გაზეთი „პრემიერი“, 18-24 დეკემბერი

FaceBook