“ქართული ოცნება” თბილისის მერობის ახალ კანდიდატს ეძებს

“არავითარი წინააღმდეგობა ივანიშვილის მხრიდან არ იქნება”

“ქართული ოცნება” თბილისის მერობის ახალ კანდიდატს ეძებს.  ივანიშვილის დაბარებულ და სასურველ კანდიდატს დავით ნარმანიას მალე შეცვლიან. ასეთი გადაწყვეტილება პრემიერ-მინისტრმა ირაკლი ღარიბაშვილმა “ქართული ოცნების” ვიწრო, მაგრამ მისთვის ანგარიშგასაწევ წრესთან ერთად მიიღო. ვერ გეტყვით, რომ დიდი ხალისით დაეთანხმა ამ გადაწყვეტილებას ნარმანია, მაგრამ მისი ცოტაოდენი უკმაყოფილება და ტელევიზორიდან “ჯიგრის ფრიალი”,  პრემიერის გადაწყვეტილების გამოძახილია. ერთი სიტყვით, “ქართული ოცნება” ამჟამად კანდიდატის ძიებაშია და პროცედურულად ნარმანიას უარი მხოლოდ მას შემდეგ გაჟღერდება, რაც შესაფერისი კანდიდატი მოიძებნება.

სინამდვილეში ღარიბაშვილის გადაწყვეტილებასთან, “სვეტსკი” თბილისელების არგუმენტი “სოფლელი” ნარმანიას შესახებ არაფერ შუაშია. პრემიერ-მინისტრს გადაწყვეტილების მიღებაში თავად ნარმანია დაეხმარა, როდესაც თავისი “ძველბიჭობის” დემონსტრირებას “პივა-ტარანისა” და ასევე, “გაგებაში ჩაცუცქული” ამბის მოყოლით შეეცადა.

პიროვნული შეუთავსებლობა ღარიბაშვილს ნარმანიასთან არ აქვს, პირიქით, მის მიმართ გარკვეული სიმპათიითაც არის განწყობილი, მაგრამ პრაგმატული პრემიერი დედაქალაქსაც და მის ელექტორატსაც კარგად იცნობს და ისიც კარგად იცის, რომ ძალა ყოველთვის არ ხნავს აღმართს. ერთი რამ კი ოდავოა, პრემიერს, მისი მრჩევლის ირაკლი მელაშვილის “შემსრულებელი” არც მინისტრი უნდა და მით უფრო თბილისის მერი. თუმცა ახლა მელაშვილი ნარმანიას კანდიდატურას ვერ “გაიტანდა”. მას არგუმენტების მოძიება თავისი პოსტის შესანარჩუნებლად მოუწევს.

მართალია, პრემიერმა თავად გაცხადდა, უნდა დასრულდეს პოლიტიკოსი მერის დროო, მაგრამ სავარაუდოდ, ნარმანია თავისი უწყინარი განცხადებებით დროთა განმავლობაში კიდევ უფრო უფრო მეტ შეცდომას დაუშვებს. შესაბამისად, მხოლოდ მეურნე მერი, რომელიც დისტანცირებულმა ოპონენტმა თუ გნებავთ, მომხრემ ელემენტარული ხუმრობითაც შეიძლება გამოიყვანოს წყობიდან, ნამდვილად ვერ იქნება ხელისუფლების ღირსეული “ფეისი”.

თან იმ პირობებში, როდესაც მისი და მთლიანად ხელისუფლების პიარგუნდი არა თუ კოჭლობს, ორივე ყავარჯენზეა დაყრდნობილი და მაინც ადგილზე მდგომი ასი წლის მოხუცივით გარდასულ დღეთა დიდების ლაბირინთებში დაბორიალობს.

ღარიბაშვილისთვის ცხადია, რომ მას მომავალ წელს უდიდესი გამოწვევები ელის. მხოლოდ საგარეო ფაქტორი _ ასოცირებისთვის მზადება და რუსეთიდან მომავალი საფრთხეების თავიდან აცილება საკმარისი იქნებოდა ნებისმიერი პოლიტიკური ლიდერისთვის. მაგრამ ჯანსაღი ამბიციის პირობებში პრემიერ-მინისტრს ნამდვილად არ სურს თვითმმართველობის არჩევნებში მისი კანდიდატი დედაქალაქში დამარცხდეს.

როგორც “პრემიერს” ხელისუფლებასთან დაახლოებულმა პირმა განუცხადა, ნარმანიას კანდიდატურაზე ექსპრემიერ ბიძინა ივანიშვილს ირაკლი ღარიბაშვილთან არ უმსჯელია. მან პირდაპირ შესთავაზა, რაზედაც იმ დროისთვის მომავალ პრემიერ-მინისტრს წინააღმდეგობა არ გაუწევია, თუმცა კანდიდატურით კმაყოფილი არ დარჩენილა.

ერთადერთი გამოსავალი, იმთავითვე, არსებული ვითარებიდან ის იყო, რომ თავად ნარმანიას ეთქვა უარი ბიძინა ივანიშვილის შემოთავაზებაზე, მაგრამ რაოდენ გასაკვირიც არ უნდა იყოს, მან ეს დიდი “ნდობა” და პასუხისმგებლობა “გაითავისა” და თავგანწირვის მაგალითის ჩვენება გადაწყვიტა.

პოლიტიკა ემოციას არ ცნობს. ემოცია პოლიტიკაში ტრიბუნაზეა საჭირო, როდესაც პრაგმატული გადაწყვეტილებები მიღებულია და ის ლამაზად შეფუთვას საჭიროებს.  აღნიშნულის დასტურად ისიც გამოდგება, რომ გულწრფელი ნარმანიას მონაყოლი “პივითა და ტარანით” ჩაცუცქვის შესახებ მორიგ სიგოიმედ და პიარმარცხად იქნა მიჩნეული. ასეთი რამ პოლიტიკოსმა კი არ უნდა გაახსენოს საზოგადოებას, არამედ საზოგადოებაში უნდა დადიოდეს “ლეგენდებად” და თუ ამდენიც არ იციან ხელისუფლების პიარსტრატეგებმა და იდეოლოგებმა ეს პოლიტიკური შეგრძნების დონეზე იცის პრემიერ-მინისტრმა.

კიდევ ერთი გარემოება. ღარიბაშვილმა ისიც კარგად იცის, რომ არჩევნებს მხოლოდ პარტიული და სახელისუფლებო მხარდაჭერა არ იგებს. არის შემთხვევები, როდესაც ეს რესურსი, პირიქით, ნეგატიურად მოქმედებს კანდიდატზე და თავად პარტიისა და ხელისუფლების იმიჯზე. შიდა კვლევის მიხედვით ნარმანიას საახლობლო წრე დედაქალაქში, რომელიც მას საარჩევნოდ უანგაროდ მუშაობას არ დააყვედრებს მინიმალურზე მინიმალური აღმოჩნდა. ასევე სხვადასხვა სოციალური ჯგუფების გამოკითხვების შედეგად გაირკვა, რომ მან უგულავას ვერც ერთ სეგმენტში ვერ აჯობა. ამ ვითარებაში პრემიერ-მინისტრი შეურაცხადი უნდა იყოს, რომ წინასწარ წაგებული თამაში ითამაშოს, მით უფრო, თუ იმასაც გავითვალისწინებთ, რომ ის პარტიის ლიდერიცაა.

“პრემიერი” დეტალების დასაზუსტებლად მამუკა არეშიძეს დაუკავშირდა:

მამუკა არეშიძე: ნარმანიას მოქმედებამ გარკვეული შთაბეჭდილება შეუქმნა ყოფილ პრემიერ-მინისტრს, ბიძინა ივანიშვილს. ნარმანიამ მართლაც ძალიან ენერგიულად შეასრულა თავისი საქმე _ ინფრასტრუქტურის სამინისტროს ხელმძღვანელობა და შესაბამისი სისტემის ამუშავება. გარდა ამისა, იმ მომენტისთვის ნარმანია იყო ძალიან სერიოზული კომისიის ხელმძღვანელი, რომელიც გულისხმობდა იმ 84 სოფლის მაცხოვრებელზე ზრუნვას, რომელიც განლაგებულია კონფლიქტის ზოლის პერიმეტრზე _ გორის, ქარელის, კასპისა და საჩხერის რაიონის სოფლები. ეს თან იმ დროს ემთხვევა, როდესაც რუსები გამალებულად ავლებდნენ ღობეებს. ნარმანიამ ამ კომისიის მუშაობა პირველ ეტაპზე დაალაგა. ამიტომ მაშინდელ პრემიერს გაუჩნდა ასეთი განწყობები ნარმანიას მიმართ, რომ ის იყო ენერგიული, აქტიური ადამიანი  და კარგი ხელმძღვანელი.

_ ამ ყველაფრის მიუხედავად, ნარმანიას კანდიდატურას თვით “ქართულ ოცნებაში” არ შეხვედრია ყველა დადებითად. მოდით, ისიც ვაღიაროთ, რომ თბილისში ელექტორატი ძალიან თავისებურია და ცხადია, ნარმანიას კანდიდატურით არც დედაქალაქის მოსახლეობა აღტაცებულა. ეს გარემოება, ანუ თბილისელი ელექტორატის მომენტი რატომ არ იქნა გათვალისწინებული კანდიდატის შერჩევისას?

_ არ ვიცი, რატომ არ გაითვალისწინეს. ცხადია, რომ ეს ბიძინა ივანიშვილის პიროვნული გადაწყვეტილება იყო. მართალია, ამბობენ, რომ კანდიდატურა პოლიტსაბჭოზე იყო შეთანხმებული, მაგრამ მე არ ვიცი, რამდენად იყო შეთანხმებული. თუმცა ზოგიერთმა ისიც კი თქვა _ ჩვენ ჩავატარეთ შიდა კვლევები და ამის მერე მივიღეთ გადაწყვეტილებაო. მე ამის არ მჯერა.

_ მაშინ რატომ მიიღო ივანიშვილმა ეს გადაწყვეტილება?

_ მე ვიცი, რატომ შეიძლება ივანიშვილს ნარმანიას კანდიდატურა დაესახელებინა. ის ყურადღებას აქცევს მენეჯერულ ნიჭს და ეს არის მისთვის მთავარი. ეს მისი მხრიდან ლოგიკურია და მე მესმის ეს გარემოება. სწორია თუ არა, სხვა საკითხია. მეორე საკითხია, რატომ გაჩნდა განცდა, რომ შეიცვალოს ნარმანიას კანდიდატურა. როცა დგამ ასეთი ტიპის ნაბიჯს, უნდა იცოდე თბილისისა თუ ნებისმიერი ქალაქის სპეციფიკა, თბილისი იქნება ეს თუ ქუთაისი, ბათუმი თუ სხვა. ამ ქალაქებს აქვთ თავისი ძირითადი ღერძი, სადაც არსებობს სიტყვა _ ქალაქელი. ეს არის ბათუმელი, ეს არის ქუთაისელი, თბილისელი და ა.შ. არა მარტო დიდ ქალაქებს აქვთ _ პატარა ქალაქებსაც ახასიათებთ ეს თვისება. ეს კუთხურობის ელემენტი არ არის. მაგალითად, მე მქონდა ასეთი შემთხვევა პოლონეთში, სადაც კრაკოველისა და ვარშაველის მომენტი არის ძალიან მკვეთრად გამოხატული. ის კი არა, შედარებით ისეთი პატარა ქალაქი, როგორც დუბლინია, თუ შეიძლება ასე ვთქვათ, თავისი ქალაქის ღირსების სადარაჯოზე დგას. განვმარტავ _ ქალაქის ღირსებაში არ შედის, ვინ იქნება ქალაქის თავი, რომელი ქალაქის წარმომადგენელი. მთავარია, იყოს ღირსეული ადამიანი, მაგრამ მაინც არის ადამიანის ფსიქიკა ასე მოწყობილი და რას ვიზამთ.

_ ღარიბაშვილი ნარმანიას კანდიდატურის გამოცვლით კონფლიქტში შევა ივანიშვილთან?

_ არა მგონია. ივანიშვილი არ არის ეგეთი ყაიდის ადამიანი, რომ არგუმენტები არ ესმოდეს. თუ მას არგუმენტებს მოუყვანენ და მით უფრო კვლევების შედეგებს, არავითარი წინააღმდეგობა ივანიშვილის მხრიდან არ იქნება.

_ და ის ასე ადვილად ჩააჩოჩებს მის მიერ დასახელებულ კანდიდატურას?

_ ივანიშვილი საკითხს დასვამს ასე _ იყოს ისეთი კანდიდატი, რომელიც ნარმანიას, როგორც არა მარტო მენეჯერი არ ჩამოუვარდება, არამედ რომელიც არჩევნების მომგებია. ეს ივანიშვილის მხრიდან იქნება აბსოლუტურად სამართლიანი მოთხოვნა.

_ “ქართულმა ოცნებამ” ისევ მეურნე მერი უნდა შეარჩიოს? ანუ თავად მესიჯი “მეურნე მერის” შესახებ რამდენად სწორად იყო და არის შერჩეული?

_ მიმაჩნია, რომ “მეურნე მერი” კარგია, მაგრამ მერი უნდა იყოს, პირველ რიგში, პოლიტიკური ფიგურა. ეს არის ჩემი აზრი. მოკლედ, ერთ კაცში ორივე ეს თვისება უნდა იყოს გაერთიანებული. ანუ უნდა იყოს კარგი მეურნეც და კარგი პოლიტიკოსიც. გარდა ამისა, რაც მთავარია, უნდა იყოს არანორმალურად შეყვარებული იმ ქალაქზე, რომლის მერიც სურს რომ გახდეს.

_ ღარიბაშვილის მიერ მერის კანდიდატურას გამოცვლა იქნება პრაგმატული და სწორი გადაწყვეტილება?

_ არ ვიცი, სწორი იქნება თუ არა. არ შემიძლია ახლა ამაზე საუბარი, იმიტომ რომ არ ვიცი, ვისი კანდიდატურით შეიძლება ჩაანაცვლონ ნარმანია _ ეს არის მთავარი. შეცვლა არ არის პრობლემა, მთავარია, ვინ იქნება შემცვლელი. თუ მთლიანობაში ეს მოზაიკა შედგა, ანუ ერთი კარგი ადამიანის შეცვლა მეორე კარგი ადამიანით, რომელსაც უფრო მეტი მისაღები თვისებები აქვს თბილისის მაცხოვრებლებისთვის, მხოლოდ ამის შემდეგ იქნება შესაძლებელი შეფასებების გაკეთება. ახლა კი გამიჭირდება. 

გეგა სილაგავა, გაზეთი „პრემიერი“, 1-17 დეკემბერი

FaceBook