რუსეთმა საქართველოს წინააღმდეგ ოპერაცია “БриТва” აამოქმედა

კრემლმა საქართველოსთვის მოიცალა და ოპერაცია “БриТва”-ს მწვანე შუქი აუნთო. “БриТва”, ავტომატურ რეჟიმში, იმ წამიდან ამოქმედდა, როდესაც საქართველომ და ევროკავშირმა ასოცირების ხელშეკრულების პარაფირება მოახდინეს. რუსეთის პრეზიდენტის, ვლადიმერ პუტინის ერევანში ვიზიტი და მისი განცხადება: “რუსეთი აქედან არსად წასვლას არ აპირებდა. პირიქით, ჩვენ ვაპირებთ, გავამყაროთ ჩვენი პოზიციები ამიერკავკასიაში”, სხვა არაფერია, თუ არა საქართველოსთვის თითის დაქნევა.

ოპერაცია “БриТва” ჯერ კიდევ ორი წლის წინათ დაიგეგმა და მასში რუსი ანალიტიკოსები პერიოდულად უმნიშვნელო კორექტირებას ახდენდნენ. საქართველოში ახალი ხელისუფლების მოსვლის შემდეგ რუსეთმა მისი “სრული სვლით” ამოქმედებისგან თავი შეიკავა, იმ იმედით, რომ ივანიშვილის ხელისუფლება “რიტორიკას” შეცვლიდა. სამართლიანობისთვის უნდა ითქვა, რომ რუსეთის სურვილი ასრულდებოდა, რომ არა კოალიციაში შემორჩენილი პროდასავლური ძალები.

ოპერაცია “БриТва” საქართველოს ევროპულ სტრუქტურებში ინტეგრირების, კერძოდ, ასოცირების ხელის შეშლას ითვალისწინებს. ის ერთიანი ვრცელი სტრატეგიის შემადგენელი ნაწილია, რომელიც საქართველოსთვის “გრუ”-მ 2008 წლის დეკემბერში “ახალი რეალობის” გათვალისწინებით შეიმუშავა.

სტრატეგიაში ცალკე ადგილი ეთმობა საქართველოს საგარეო და საშინაო პოლიტიკას, ეკონომიკას, სამხედრო სფეროს, სოციალურ საკითხებს, საინფორმაციო, კულტურულ, რეგიონულ, ეთნიკურ, სხვა უმცირესობების, რელიგიის საკითხებს და ა.შ. რუსი ანალიტიკოსები განსაკუთრებულ ყურადღებას ნატო-საქართველოს, ევროკავშირი-საქართველოსა და აშშ-საქართველოს ურთიერთობებს უთმობენ.

როგორც “პრემიერს” რუსეთის მაღალჩინოსნებთან დაახლოებული პირი უყვება, “БриТва” საკმაოდ სახიფათო გეგმაა. ის ითვალისწინებს _ “დამოუკიდებელი სახელმწიფოების” ტერიტორიების გაფართოებას; “საზღვრის” დამრღვევთა იზოლაციასა და ხანგრძლივი პერიოდით პასუხისმგებლობას; ქვეყანაში ანტიევროპული განწყობების ზრდასა და ევროპული ღირებულებების დისკრედიტაციას; პოლიტიკურ არენაზე პრორუსული ძალების გაძლიერებას; მასებში რუსეთისადმი კეთილგანწყობის ამაღლებას და რაც მთავარია, საქართველოს ევრაზიულ და საბაჟო კავშირებში “ნებაყოფლობით” ინტეგრაციას.

“არ გაგიკვირდეთ, თუ საქართველოში სეპარატიზმი მომძლავრდება. ეთნიკური უმცირესობები ხმას აიმაღლებენ და ამ ოპერაციის ერთ-ერთი მიზანი სწორედ ქაოსის შექმნაა, ისეთი ქაოსის, რაზეც ევროკავშირი თავად იტყვის უარს, ასეთ ქვეყანასთან ხელშეკრულების ხელმოწერაზე. თუ საქართველოს სახელმწიფოს ადმინისტრაციული მოწყობის საკითხს, რომელზეც ახლა მსჯელობა მიდის, პარლამენტი მიიღებს, ჩათვალეთ, რომ ოპერაციამ სტარტი წარმატებით აიღო. საქართველოს დაყოფა რუსეთის ინტერესებში ყოველთვის შედიოდა, რადგან ასე ბევრად ადვილად დაიმორჩილებს. დააკვირდით, ვინ არიან მისი რეალური ავტორები? ამ პროექტის დამტკიცებისთანავე ქვემო ქართლი იფეთქებს, სომხებითა და აზერბაიჯანელებით დასახლებული ტერიტორია, რასაც მხარს დაუჭერენ მათსავე მოსაზღვრედ მყოფი თავისვე ეთნოსის სახელმწიფოები _ სომხეთი და აზერბაიჯანი”. ამავე ოპერაციის ფარგლებში რუსული ფულის შემოდინება დაიწყება და ძირითადად ეს მედიასა და არასამთავრობო სექტორში გადანაწილდება. თუმცა ეს პროცესი უკვე დაწყებულია. რუსეთმა ქართულ მედიაში დასაყრდენი იპოვა”, _ გვიყვება რუსეთის მაღალჩინოსნებთან დაახლოებული პირი.

ამჯერად არ ღირს განსაკუთრებული ყურადღების გამახვილება სტრატეგიის ცალკეული მიმართულებების _ პოლიტიკური პარტიების, რეგიონული საფრთხეების, მეზობლებთან ურთიერთობების, ეთნიკური და სხვა უმცირესობების თემების განვრცობაზე. ახლა უმთავრესი სწორედ ამ სტრატეგიის უმნიშვნელოვანესი მიმართულება _ საქართველო-ევროკავშირის ურთიერთობები და მისი პარალიზება ან მინიმალიზებაა.

2008 წელს რუსეთის მიერ დამტკიცებული სტრატეგიის პრივილეგიად მისი მოქნილობა ითვლება. ანუ შესაბამისი პრიორიტეტის გაჩენის შემთხვევაში, ყველა მექანიზმი სწორედ მისი რეალიზებისთვის იწყებს მუშაობას.

უცნობია, რამდენად ირონიულად მიუდგნენ საკითხს “БриТва”-ს ავტორები, მაგრამ ცხადია, რომ, თუნდაც სახელწოდებიდან გამომდინარე, მას ორმაგი დატვირთვა აქვს _ ბრიუსელი-თბილისი და “საპარსი”. მოკლედ, ორივე შემთხვევაში _ სუმირებული შინაარსით _ ადვილი განსასაზღვრია, რომ მოსკოვი ერთდროულად იმუშავებს როგორც ბრიუსელში, ასევე თბილისში, რათა ასოცირების ხელშეკრულება “გაიპარსოს” და მისგან არაფერი დარჩეს, ან მინიმუმ, უკრაინის ანალოგიით, გაურკვეველი ვადით გადაიდოს მისი ხელმოწერა.

გეგმის მიხედვით, განსაკუთრებული ყურადღება საინფორმაციო-პროპაგანდისტულ მიმართულებას ეთმობა, რომელიც აუცილებლად უნდა გამაგრდეს ეკონომიკური და სოციალურ-კულტურული ხასიათის ფაქტებით. ამ ფაქტების ამოცანაა, საქართველოს მოსახლეობისთვის რუსეთის, როგორც კეთილგანწყობილი სახელმწიფოს, წარმოჩენა.

როგორც ირკვევა, რუსეთი მაის-ივნისამდე მაქსიმალურად დაგვითმობს ცალკეულ ეკონომიკურ საკითხებს. გაგვიხსნის ბაზარს, გადაწყვეტს რეგულარული ფრენების საკითხს, თებერვალში ცალკეული მოქალაქეებისთვის დააწესებს სავიზო შეღავათებს, კულტურის ქართველ მოღვაწეებს დაუთმობს რუსეთის უდიდეს სცენებს, ტელეეთერებს. ადგილზე მოქმედი პრორუსული არასამთავრობო ორგანიზაციების შუამდგომლობით დაეხმარება სოციალურად დაუცველებს. დაგეგმილია, რომ მინიმუმ 100-150 ადამიანი სამკურნალოდ ჩავა რუსეთის წამყვან კლინიკებში _ მოსკოვსა და პეტერბურგში. მოსკოვი “ჩაერევა” ცხინვალისა და აფხაზეთის ციხეებში მყოფი ქართველების განთავისუფლების საკითხებში. ივლისში სამცხე-ჯავახეთში დაგეგმილია პროვოკაცია, რომლის გადაწყვეტაში უმნიშვნელოვანესი როლი სწორედ მოსკოვმა უნდა შეასრულოს. პარალელურად, ამავე პერიოდში იგეგმება აფხაზი, ოსი და ქართველი ახალგაზრდებისა და სხვადასხვა არასამთავრობო ორგანიზაციების მონაწილეობით შეხვედრების მოწყობა ვენაში, სტამბულსა და მოსკოვში, სადაც მოდერატორები რუსეთის წარმომადგენლები იქნებიან. უკვე ცნობილია, რომ ცალკეულ კონკურსებში, რომლებიც რუსეთში გაიმართება, ქართველები ან გამარჯვებულები ან პრიზიორები გახდებიან. თებერვალსა და მარტის დასაწყისში იგეგმება დივერსია აზერბაიჯანიდან საქართველოში შემომავალ გაზის მაგისტრალზე და მშველელი აქაც რუსეთი იქნება, რომელიც ტრანსკავკასიური მაგისტრალით ბუნებრივი აირის მიწოდებას გაზრდის და საქართველოს დედაქალაქს “გაყინვისგან” გადაარჩენს.

თუმცა, როგორც რესპონდენტი გვიყვება, ეს “БриТва” სრულად სოჭის ოლიმპიადის დასრულების შემდეგ ამოქმედდება და რუსეთი 2008 წელს დამტკიცებული სტრატეგიის სხვა პუნქტებსაც აამოქმედებს. არც ისაა გამორიცხული, რომ, თუ იმ დრომდე შემორჩა საკუთარ პოსტს, ერთ მშვენიერ დღეს ბატონმა ზაქარეიშვილმა ასეთი განცხადებაც შემოგვაპაროს _ ჩვენ დავიბრუნებთ აფხაზეთსაც და ცხინვალის რეგიონსაც, თუ სამივე ერთად შევალთ საბაჟო და ევრაზიის კავშირში. ზემოჩამოთვლილი სიკეთეებით მოხიბლულმა საქართველოს მოსახლეობამ, როგორც რუსი ანალიტიკოსები ვარაუდობენ და როგორც მათ ქართველი თანაშემწეები არწმუნებენ, ერთხმად უნდა თქვას უარი ევროკავშირთან ასოცირებაზე და საოცნებო ერთიანი საქართველოს ილუზიით, რუსეთს უნდა ჩაეკრას გულში, ვისთვის კი ჩაუვარდეს ფეხებში.

თუ საქართველოს მოსახლეობა უარს იტყვის რუსეთის შემოთავაზებაზე, სოჭის ოლიმპიადის შემდეგ, ყველაზე გვიან კი აგვისტოში, რუსეთი კეტავს საქართველოს პროდუქციისთვის ბაზარს, დაიწყება ღია ნადირობა ქართველ არალეგალებზე, რუსული პროპაგანდისტული მანქანა საკუთარ მოსახლეობას გაახსენებს, რა სიკეთე გაუკეთა ბოლო თვეების განმავლობაში რუსმა ხალხმა საქართველოს და როგორი უმადურები აღმოჩნდნენ ქართველები. დაუყოვნებლივ შეწყდება რეგულარული ფრენები, შეწყდება ფულადი გადარიცხვები, გაუქმდება დაგეგმილი გასტროლები და ა.შ.

ამას მოჰყვება რუსული ბაზრის ამთვისებელი ქართველი ვაიბიზნესმენების რისხვა. ამ ბიზნესმენების საწარმოებში დასაქმებულთა აქციები, რომ ისინი კარგად იყვნენ და ახლა ულუკმაპუროდ რჩებიან. ქართველი ხელოვნების “მუშაკები” გვეტყვიან, რომ ჩვენ, ანუ ისინი, ვისაც ევროპა გვინდა, ვართ უზნეოები, რომ ევროპას ქართული კულტურა ფეხებზე ჰკიდია, მაშინ როდესაც კრემლის ყრილობათა სასახლის საკონცერტო დარბაზი ფეხზე დამდგარი მღერის “თბილისოსა” და “სულიკოს”. ტელეეკრანებიდან შემოგვჩივლებენ მშობლები, რომლებიც ლამის დაგვწყევლიან იმის გამო, რომ მათ შვილის ოპერაციის დღე პეტერბურგსა თუ მოსკოვში დაგეგმილი იყო და სწორედ ჩვენ, ჩვენი ღირებულებითი არჩევანით, სასწორზე ვდებთ მათი შვილის სიცოცხლეს. მოკლედ, ვითარება უკიდურესად დაიძაბება.

“ევროპელი ქართველები” ამ დროს მეტწილად დასასვენებლად იქნებიან, პრორუსული “ქართველობა” კი აქციების გამართვას დაიწყებს. ირაკლი მელაშვილის თვითმმართველობის კოდექსის საფუძველზე შექმნილი “ცნობილი” რეგიონების “პარლამენტები” დაგმობენ ცენტრალური ხელისუფლების სიხისტეს და დაიმუქრებიან, რომ, თუ საქართველო ევროპულ არჩევანს გააკეთებს, ისინი გამოაცხადებენ დამოუკიდებლობას. გამწვავდება ვითარება ოკუპირებული ტერიტორიების სასაზღვრო ზოლზე და საქართველოს ხელისუფლება აღმოჩნდება დილემის წინაშე _ ევროპა თუ რუსეთი?

კრემლი დარწმუნებულია, რომ მისი “БриТва” იმუშავებს. რამდენად არის მზად საქართველოს ხელისუფლება, უერთგულოს ევროპულ არჩევანს და თავად არ შეყოს თავი იმ ხაფანგში, რომელსაც რუსეთი უგებს, ამას დრო გვანახვებს. სცენარი-გეგმა, ოპერაცია, როგორც უნდა “გაგვპარსონ”, ცნობილია. ახლა მთავარია, აჰყვება თუ არა ღარიბაშვილი და მისი მთავრობა ამ თამაშში ვლადიმერ პუტინს. თუ აჰყვება, ეს იქნება ლახვარი არა მხოლოდ საქართველოსთვის, არამედ ევროკავშირისთვისაც, რადგან მორიგი მარცხი რუსეთის წინაშე, ბრიუსელისთვის უფრო მძიმე აღმოჩნდება, ვიდრე უკრაინის შემთხვევაში.

გეგა სილაგავა, გაზეთი "პრემიერი", 4-10 დეკმებერი

FaceBook