“სამხარაულის ექსპერტების დანაშაულია გამოკვეთილი და მათი დასჯა გვინდა”

“იმას, რაც ვერ შეძლო “ნაცმოძრაობამ”, “ქართული ოცნება” ნუ გააკეთებს”

 შპს “იბერიის” დამფუძნებელმა და დირექტორმა ლეილა დაუშვილმა 2 წელზე მეტი გაატარა ქალთა მეხუთე კოლონიაში. როგორც თავად აცხადებს, სასამართლომ 9-წლიანი პატიმრობა უსამართლოდ მიუსაჯა. სიმართლის დადგენასა და იმ ადამიანების დასჯას, ვინც მისი დაპატიმრების საქმეში ხელი გაისვარა, ის დღემდე ითხოვს, თუმცა ახალი ხელისუფლების პირობებშიც ვერ მიაღწია სამართლიანობის აღდგენას. 

ლეილა დაუშვილი:

_ სანამ “იბერიას” დავაფუძნებდი, კომერციული საქმიანობის დიდი გამოცდილება მქონდა. 2010 წლის 27 აგვისტოს დუბაიდან შემოვიტანე ტვირთი და მაშინვე საბაჟო კონტროლის ზონაში მოვათავსე. ძირითადად ფეხსაცმელი იყო, რაშიც 60 ათას დოლარზე მეტი მქონდა გადახდილი. იქვე მოვახდინე მისი განბაჟება და ბიუჯეტშიც 20 ათასი გადავრიცხე. იმდენად კანონის დაცვით გავაკეთე ყველაფერი, რომ, წესით, კითხვის ნიშანი არაფერზე არ უნდა გაჩენილიყო, მაგრამ ჯერ კიდევ საბაჟო კონტროლის ზონაში ვიყავი, რომ მოვიდნენ და მითხრეს, ფინანსურ პოლიციას კითხვები აქვს და უნდა გამოგვყვეო. იმავე დღეს დამაპატიმრეს. თავიდან ინვოისის გაყალბება დამაბრალეს, მაგრამ მერე თავად მომიხსნეს ეს ბრალდება, რადგან მიხვდნენ, რომ ვერ დაამტკიცებდნენ. მერე დეკლარაციაში ყალბი მონაცემების შეტანას მაბრალებდნენ, არადა ყველა წესის დაცვით მქონდა საბაჟო გადმოლახული და ამის დამამტკიცებელი დოკუმენტებიც გამაჩნდა. მოვლენებს ცოტა წინ გავუსწრებ და გეტყვი, რომ, როცა პატიმრობიდან გამოვედი, კითხვით მივმართე საბაჟო სამსახურს და მათაც დამიწერეს, რომ წითელი ხიდით, საბაჟო წესების დაცვით მქონდა შემოტანილი ტვირთი და შესაბამისად, ბიუჯეტში ყველა თანხაც გადახდილი. ეს დოკუმენტი შევიტანე კიდეც სასამართლოში, როგორც ახლად გამოვლენილი გარემოება, მაგრამ აღნიშნული საქმე სააპელაციო სასამართლოში ისევ ჩემს ყოფილ მოსამართლეს მაია ივანიძეს დაეწერა და, რა თქმა უნდა, ის საკუთარ თავს არ დაიდანაშაულებდა.  

_ თუ არაფერი დაგიშავებიათ, ყველაფერი წესისა და რიგის მიხედვით მოიმოქმედეთ, მაშინ როგორ და რატომ დაგიჭირეს?!

_ 2 წელი და 2 თვე უკანონო პატიმარი ვიყავი. პირველ ინსტანციაში მოსამართლე იყო ბადრი კოჭლამაზაშვილი. როცა მიხვდნენ, რომ ყალბი მონაცემების შეტანას ვერ დამიმტკიცებდნენ, გადაწყვიტეს, ტვირთის ექსპერტიზა ჩაეტარებინათ და ამჯერად იქიდან დაედოთ ჩემთვის ბრალი. ტვირთის მონაცემებში მეწერა, რომ ფეხსაცმელი იყო ხელოვნური ტყავის, ამათ კი ექსპერტიზის მერე მითხრეს, რომ ის იყო ტყავი. ასე უკვე გამოდიოდა, რომ დეკლარაციაში ყალბი მონაცემები მეწერა.

_ მართლა ასე იყო?

_ არა, რას ამბობთ. ღმერთის წყალობით ტვირთი დღეს ფინანსთა სამინისტროს ხელშია, როგორც სახელმწიფო საკუთრება და ნებისმიერ სპეციალისტს შეუძლია, შეამოწმოს მისი ხარისხი. ლევან სამხარაულის ეროვნული ბიუროს ექსპერტებმა, გოგი ჩადუნელმა და დავით ამაშუკელმა მონაცემები გააყალბეს და ჩემ მიერ დეკლარირებული ხელოვნური ტყავის ნაცვლად დაწერეს სიტყვა “ტყავი”. მაშინვე ჩატარდა ალტერნატიული ექსპერტიზაც, რომელშიც ტექნიკური უნივერსიტეტის ლაბორატორიაც მონაწილეობდა. მათი კვლევის შედეგად კი დადასტურდა, რომ მე მეწერა სიმართლე და ფეხსაცმელი მართლაც ხელოვნური ტყავის იყო. ამაშუკელიც და ჩადუნელიც იყვნენ ფინანსური პოლიციისგან მართული ექსპერტები, რასაც ისინი ეტყოდნენ, იმას წერდნენ, რასაც დაეყრდნო სასამართლოც. საქართველოში ერთადერთი ლაბორატორია, რომელიც ტყავის ნამდვილობას განსაზღვრავს, არის ტექნიკურ უნივერსიტეტში. ხუთმა მაღალი დონის სპეციალისტმა მოაწერა ხელი, რომ ჩემი დეკლარაცია იყო სიმართლე და სამხარაულის ექსპერტები ტყუოდნენ. გარდა იმისა, რომ მათ დაადასტურეს, რა ხარისხის ტყავის საქონელიც იყო სინამდვილეში, პროდუქციის რაოდენობაც აღწერეს. აღმოჩნდა, რომ დეკლარაციაში უფრო მეტი ოდენობა მქონდა მითითებული, ვიდრე რეალობაში იყო, ანუ სახელმწიფოსთვისაც მეტი მქონდა გადახდილი, მაგრამ ორივე ინსტანციის მოსამართლეებმა ალტერნატიული ექსპერტიზის დასკვნას ყურადღება არ მიაქციეს და გადაწყვეტილება სამხარაულის ექსპერტების ყალბ დასკვნაზე დაყრდნობით გამოიტანეს, რომელთაც არა მხოლოდ ხარისხი, პროდუქციის რაოდენობაც გაყალბებული ჰქონდათ. ფასთა შორის ისეთი სხვაობა იყო გამოყვანილი, რომ 9-წლიანი პატიმრობა, ან მათთვის სარფიანი საპროცესო შეთანხმება გარანტირებული მქონოდა. ამ გაყალბების მამამთავარი გახლდათ ფინანსური პოლიციის იმდროინდელი მაღალჩინოსანი დავით გაგნიძე, შემსრულებელი კი _ პროკურორი ლევან გეგეჭკორი. ახლა გეგეჭკორი დაწინაურებულია და შინაგან საქმეთა სამინისტროში, ცენტრალური სამმართველოს უფროსად მუშაობს. საპროცესო შეთანხმებისთვის 400 ათასი ლარის გადახდას მთხოვდნენ, რაზედაც უარი ვთქვი. უდანაშაულო ვიყავი და ამდენი ფული რისთვის უნდა გადამეხადა?! ამიტომ წავედი ციხეში. მეორე ინსტანციის მოსამართლემ, მაია ივანიძემ ძალაში დამიტოვა 9-წლიანი პატიმრობა და მე-5 ქალთა დაწესებულებაში გამამწესეს. ყოფილმა პრეზიდენტმა გამინახევრა სასჯელი, 2012 წლის ოქტომბერში კი, სააკაშვილმა ისე გამომიშვა ციხიდან შეწყალებით, შემიწყალე-მეთქი, ეს სიტყვა არასდროს მიმიწერია. ყოველთვის ვწერდი იმას, რომ უკანონობის მსხვერპლი ვიყავი, გამოიყენეთ კონსტიტუციური უფლება და გამათავისუფლეთ-მეთქი, მან კი მაინც შემიწყალა. უსამართლო სასამართლომ ტვირთის კონფისკაციაც გამიკეთა და ჩამომართვეს საქონელი, როცა სახელმწიფოს ბიუჯეტისთვის ამ ტვირთის გადასახადი სრულად მქონდა გადახდილი. ციხიდან გამოსულმა ტვირთის ძებნა დავიწყე და ის იმ ტერმინალში აღმოვაჩინე, სადაც თავად დავასაწყობე. რამდენიმე თვეში ფინანსთა სამინისტრომ გადაიტანა მომსახურების სააგენტოს საწყობში. აქედანაც ჩანს, რომ ჩემი დაპატიმრება მარტო ტვირთის გამო არ მომხდარა და ეს იყო ანგარიშსწორება.

_ ანგარიშსწორება რისთვის?

_ 2006 წლამდე საბაჟო ტერმინალის “ლილო 1”-ის რეჟიმის უფროსი ვიყავი. ამ ტერმინალში სახელმწიფო 100-პროცენტიან წილს ფლობდა. ამ დროს გაიხსნა კერძო ტერმინალი “ოპიზა”. ალბათ, გემახსოვრებათ, როგორი დაპირისპირება მოხდა “ლილო 1”-სა და “ოპიზას” შორის. ამ ახალ ტერმინალში ბევრ ნაციონალს ჰქონდა ჩადებული საკუთარი ინტერესი, თუმცა წინ კობა ბექაური ჰყავდათ წამოწეული და ამბობდნენ, თითქოს ტერმინალი მისი იყო. “ლილო 1”-ის დირექტორად დანიშნეს ლაშა ბრეგვაძე, რომელიც პარალელურად იყო კერძო ტერმინალ “ოპიზას” დირექტორიც და ასე ახდენდნენ ტვირთების გადაქაჩვას “ლილო 1”-დან “ოპიზაში”. ძალით აკოტრებდნენ სახელმწიფო ტერმინალს. მაშინ პარლამენტთან შეიქმნა საგამოძიებო კომისია. მის სხდომაზე მივედი და ვამხილე ის ადამიანები, ვინც “ლილო 1”-ის ძალით გაკოტრებას ეწეოდნენ. ბექაური სხდომაზევე დამიპირისპირდა და ამბობდა, ეგ არის ნასამართლევიო. პარლამენტმა იმ დღესვე დაადასტურა, რომ ნასამართლობა კი არა, საქმიანობაში შავი წერტილიც კი არასდროს მქონია. ბექაურს ეს სიცრუე არ ვაპატიე, სასამართლოში ვუჩივლე პატივისა და ღირსების შელახვისთვის და სასამართლოს მეშვეობით მას ბოდიში მოვახდევინე. ბოღმიანმა ნაციონალებმა, როგორც აღმოჩნდა, ეს ჩაიდეს გულში და შურისძიება დაიწყეს. ჩემ მიერ ნახსენები ლაშა ბრეგვაძე ჩემი დაკავების პერიოდში მეორე კოლონიის უფროსი იყო. როცა მატროსოვის ციხეს ვიცვლიდით და სხვა ადგილზე გადავყავდით, იქ ისიც მოვიდა ნიღბით, პატიმრობაში მყოფი რომ დავენახე. ახალი ხელისუფლების მოსვლამ იმედი მომცა, რომ სიმართლე გაირკვეოდა და დამნაშავე, ყალბისმქნელი ექსპერტები სათანადოდ დაისჯებოდნენ, მაგრამ...

_ სამართლიანობა არც თქვენს შემთხვევაში არ აღადგინეს?

_ ყოფილ მთავარი პროკურორს, არჩილ კბილაშვილს მივმართე და ავუხსენი, რაც ჩაიდინეს ამაშუკელმა და ჩადუნელმა. მათ წინააღმდეგ აღიძრა კიდეც სისხლის სამართლის საქმე 332-ე მუხლით, გამოძიებაც თავიდან კარგად დაიწყო, მაგრამ პროკურატურიდან საქმე შინაგან საქმეთა სამინისტროში გადაიტანეს, ქვემდებარეობით ანტიკორუფციულ სააგენტოს ეკუთვნისო. შსს-ს ყოფილ მინისტრს, ირაკლი ღარიბაშვილს მივწერე საქმის ვითარების შესახებ და ვთხოვე, პირად კონტროლზე აეყვანა ეს გამოძიება და სიმართლის დადგენაში დამხმარებოდა, მაგრამ აგვისტოში გამოძიების მუშაობა შეჩერდა და გვეუბნებოდნენ, საქმე უფროსებთან არისო. ამავდროულად შევიტყვეთ, რომ ჩვენი პროკურორი, ლევან გეგეჭკორი, რომელმაც სასამართლოზე სიცრუით შეკერილი საქმე წარადგინა, შს სამინისტროს ანტიკორუფციულ დეპარტამენტში, ცენტრალური სამმართველოს უფროსად იყო გადაყვანილი და ყალბისმქნელი ექსპერტების სისხლის სამართლის საქმეც მის ხელში იყო ჩავარდნილი და ცხადია, ბლოკავდა. ჩვენი დაჟინებული მოთხოვნით, საქმე სხვა სამმართველოს გადაეგზავნა, რადგან  ინტერესთა კონფლიქტი აშკარად ჩანდა, თუმცა არც მერე დაწყებულა საქმის წინსვლა და ლევან გეგეჭკორი მას ყველგან უკეთებდა “კონსერვაციას”. პროკურორმა ელიზბარ  გოზალიშვილმა, რომელიც ანტიკორუფციულ სამსახურს ზედამხედველობს, პროკურატურაში, ჩემს ადვოკატს, გელა ნიკოლეიშვილს უთხრა, განაჩენი უკვე ძალაშია შესული და ახლა რაღა გინდათო?! მათ მშვენივრად იციან, რომ ჩემს გამამართლებელ განაჩენს კი ვითხოვთ, მაგრამ ამჯერად სამხარაულის ექსპერტების დანაშაულია გამოკვეთილი და მათი დასჯა გვინდა, მაგრამ სამართლიანობის აღდგენისგან თავს შორს იჭერენ. გამწარებულმა ისიც კი მივწერე, ამ ხელისუფლების დროს მაინც ნუ დაუშვებთ პრეცედენტს, რომ წამართვან ჩემი პირადი საკუთრება-მეთქი, მაგრამ ჯერჯერობით საქმეს არანაირი წინსვლა არ ეტყობა. რამდენიმე დღის წინაც მივწერეთ პრემიერ-მინისტრს და გეგეჭკორის შესახებაც ვაცნობეთ, მაგრამ პასუხი არ მიგვიღია. საქმის მასალები სტრასბურგშიც გვაქვს გადაგზავნილი და გაჩერებას ნამდვილად არ ვაპირებთ.          

ვითხოვთ კიდევ ერთი ექსპერტიზის ჩატარებას, რადგან დარწმუნებულები ვართ, რომ ნებისმიერი პატიოსანი ექსპერტი, რომელიც ამ ტვირთს შეამოწმებს, ადვილად მიხვდება სამხარაულის ექსპერტების ჩადენილ დანაშაულს. მე გავხდი მათი კრიმინალური ქმედების მსხვერპლი როგორც ფიზიკურად, ასევე მორალურად და ამას ვერაფრით ვაპატიებ. ასევე, ვითხოვ ახალი ხელისუფლებისგან, რომ იმას, რაც ვერ შეძლო “ნაცმოძრაობამ” და ტვირთი ვერ წამართვა, ახლა “ქართული ოცნება” ნუ გააკეთებს. ნუ შექმნიან კერძო საკუთრების წართმევის პრეცედენტს ახალი ხელისუფლების პირობებშიც. დიდი ეჭვი მაქვს, რომ სწორედ ამის გაკეთება უნდათ, თორემ ხელს არაფერი უშლით, ექსპერტიზა ჩაატარონ და დამნაშავეებიც დასაჯონ. თუ ასე დიდხანს გაგრძელდება, მერე უფრო ხმამაღლა ვიტყვი, რომ სწორედ “ქართული ოცნების” პირობებში მოხდა ჩემი კერძო საკუთრების დატაცება და არავის არ უნდა ჰქონდეს იმედი, სამართალი ახლა მაინც რომ აღდგება საქართველოში. რომ ესენიც დამნაშავეებს აფარებენ ხელს და ძველსა და ახალ ხელისუფლებებს შორის დიდი განსხვავება არ არის. 

ანკა ბაზერაშვილი, გაზეთი „პრემიერი“, 27 ნოემბერი - 3 დეკემბერი

FaceBook