ალექსი პეტრიაშვილი: “საქართველოსთვის ალტერნატივა არ აქვს ევროკავშირსა და ნატო-ში გაწევრიანებას”

“დეოკუპაცია მიღწევადია და ამ მიღწევის მომსწრეები ძალიან მალე გავხდებით”

  “პრემიერს” ესაუბრება საქართველოს სახელმწიფო მინისტრი ევროპულ და ევროატლანტიკურ სტრუქტურებში ინტეგრაციის საკითხებში ალექსი პეტრიაშვილი.

_ ბ-ნო ალექსი, როგორ შეაფასებთ ესტონეთის პრეზიდენტის დამოკიდებულებას საქართველოს ახალ ხელისუფლებასთან? მან არაერთხელ გააკეთა საკმაოდ მწვავე და კრიტიკული განცხადებები საქართველოში ხელისუფლების შეცვლის შემდგომ დემოკრატიული განვითარებისთვის ხელისშემშლელ პროცესებთან დაკავშირებით.

_ ესტონეთის პრეზიდენტმა ძალიან დადებით ბევრ მოვლენაზეც ისაუბრა. მე მგონია, რომ ყველაზე პრინციპული განცხადება, რაც ჩვენი ქვეყნის ჭეშმარიტმა მეგობარმა, ბატონმა ილვესმა გააკეთა, იყო ის, რომ ის აბსოლუტურად დარწმუნებულია საქართველოს ხელისუფლებისა და საქართველოს მოსახლეობის მტკიცე ნებაში, რათა ჩვენი ქვეყანა ევროკავშირისა და ნატო-ს წევრი გახდეს და მოხდეს ინტეგრაციული პროცესების დაჩქარება. მეორე, მისი პრინციპული პოზიცია არის ასევე, რომ ასოცირების შეთანხმების და მათ შორის, ღრმა და ყოვლისმომცველი თავისუფალი ვაჭრობის შეთანხმების ჯერ პარაფირება და შემდგომში უმოკლეს ვადებში ხელმოწერის გაფორმება მოხერხდეს საქართველოსთან. ეს არის ჩემთვის ყველაზე მთავარი გზავნილი. რაც შეეხება მის რეკომენდაციებს, მის კრიტიკულ პოზიციებს, ყველაზე მთავარი ის არის, რომ ესტონეთის პრეზიდენტი არის საქართველოს მეგობარი. ის ხედავს, რომ საქართველოში რეალურად მიმდინარეობს დემოკრატიული პროცესები და დემოკრატიულად ვითარდება. დიდ მნიშვნელობას ანიჭებს საქართველოს დემოკრატიულ ქვეყნად ჩამოყალიბებას და დარწმუნებულია, რომ საქართველოს ადგილი არის ნატო-სა და ევროკავშირში.

_ საქართველოში ხელისუფლების შეცვლის შემდგომ როგორია ქვეყნის ურთიერთობა დასავლელ პარტნიორებთან, შენარჩუნდა თუ არა გასულ წლებში ჩამოყალიბებული კავშირები და არის თუ არა მნიშვნელოვნად წინ გადადგმული ნაბიჯები რომელიმე მიმართულებით?

_ ევროკავშირთან მოლაპარაკების კუთხით ასოცირებისა და თავისუფალი ვაჭრობის შეთანხმებაზე სერიოზული სამუშაო იყო გაწეული, რომ ეს მოლაპარაკებები, რომელიც რამდენიმე წლის წინათ დაიწყო, დასასრულისკენ წასულიყო. დაახლოებით 75% ამ ხელშეკრულებისა, შეთანხმებული გახლდათ, თუმცა აქვე უნდა აღვნიშნო, რომ ის 25%, რომელიც დარჩენილი იყო ხელისუფლებაში ჩვენი მოსვლის შემდეგ, ძალიან რთული აღმოჩნდა, ძალიან კომპლექსური საკითხებისგან შედგებოდა და ამას ნამდვილად სჭირდებოდა მტკიცე პოლიტიკური ნების დემონსტრირება. ეს ეხებოდა შრომითი კანონმდებლობის ცვლილებას, მონოპოლიების გაუქმების მიმართულებით ნაბიჯების გადადგმას და ა.შ. ძალიან ბევრი საკითხი იქნა შეთანხმებული. ამ მოლაპარაკებებში მონაწილეობდნენ ის ადამიანები, რომლებიც წლების მანძილზე ამ მოლაპარაკების პროცესში იყვნენ ჩართულები. ანუ, როდესაც მემკვიდრეობითობაზეა საუბარი, საქართველოს სახელმწიფოს ჰყავს საჯარო მოხელეების, ექსპერტების, პროფესიონალების საკმაოდ კარგი გუნდი, რომელსაც შეუძლია ამ მოლაპარაკებების გაგრძელება, წარმართვა და დადებით, წარმატებულ შედეგამდე მიყვანა, მიუხედავად ხელისუფლებისა და პოლიტიკური ხელმძღვანელობის ცვლილებისა. ანუ, ჩვენ მივედით საბოლოო შედეგამდე, რომ პარაფირება მოხდება ნოემბერში ვილნიუსში და აქ ძალიან მნიშვნელოვან მომენტს მინდა ხაზი გავუსვა _ როდესაც ჩვენ მოლაპარაკებებში ჩავერთეთ, მინდა ჩვენი ოპონენტების საყურადღებოდ განსაკუთრებით აღვნიშნო, ჩვენც ასევე ვაყენებდით საკითხს, რომ ნოემბერში ხელშეკრულების ხელმოწერა მომხდარიყო, რაზეც ძალიან მკაფიო პასუხი იყო, რომ ფიზიკურად, ტექნიკური და ბიუროკრატიული მექანიზმების გათვალისწინებით, ამის მოსწრება შეუძლებელი იქნებოდა. შესაბამისად, შევთანხმდით, რომ მოხდებოდა პარაფირება. ბოლო პერიოდის ჩვენი ძალისხმევის, მოვლენების განვითარებისა და ერთობლივი მოქმედების გათვალისწინებით გადაწყდა, რომ უახლოეს პერიოდში, ანუ მოქმედი ევროკომისიის ვადის ამოწურვამდე მოხდეს ამ ხელშეკრულების ხელმოწერა. ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანი მიღწევა ჩვენი ქვეყნისთვის.

_ რომ განვმარტოთ, რა არის ის ძირითადი სიახლეები, რომლებსაც ამ ხელშეკრულების ხელმოწერის შემდეგ საქართველოს თითოეული მოქალაქე პირადად იგრძნობს?

_ პირველი, ეს არის  ქართული პროდუქციის რეალურად მოხვედრის შესაძლებლობა ევროპულ, ევროკავშირის შიდა ბაზარზე. ანუ, შესაბამისი სტანდარტების წესრიგში მოყვანისა და ჰარმონიზაციის შემდეგ, ევროპულ სტანდარტებთან თანხვედრაში მოყვანის შემდეგ, ქართულ პროდუქციას კონკურენტუნარიანობის შემთხვევაში, რეალურად შეეძლება ევროპულ ბაზარზე მოხვედრა. მეორე _ ესაა შრომით ბაზარზე არსებული პრობლემების გადაჭრა, მიმოსვლის და ა.შ. ამ ხელშეკრულების მიღწევის შემდეგ შემუშავდება დღის წესრიგი 2014-2020 წლებისთვის, რომელშიც სამი ძირითადი პრიორიტეტი იქნება _ სოფლის მეურნეობა, საჯარო სამართლის სფერო და საჯარო სექტორი. ამ მიმართულებით რეფორმების გატარებას ჩვენ კიდევ უფრო მეტი აქტიურობით ვგეგმავთ, რასაც პრინციპი _ მეტი მეტისთვის მიესადაგება ზუსტად. რაც მეტ რეფორმას უფრო ეფექტურად განვახორციელებთ, მეტ დახმარებას მივიღებთ ევროკავშირის მხრიდან. მეტი შესაძლებლობა იქნება, რომ ჩვენი ქვეყნის სოფლის მეურნეობა აღორძინდეს და ამაში მივიღოთ მხარდაჭერა ევროკავშირის მხრიდან როგორც ფინანსურ, ასევე ექსპერტულ დონეზე.

_ ბუნებრივია, ასოცირების შესახებ ხელშეკრულების ხელმოწერამდე მთელი რიგი სტანდარტების დასაკმაყოფილებლად ორმხრივი სამუშაოებია ჩასატარებელი. ამ მიმართულებით დაწყებულია თუ არა მუშაობა და კონკრეტულად რა ღონისძიებები ტარდება საქართველოს მხრიდან?

_ ჩვენი მთავრობა, ყველა ძირითადი უწყება სრულადაა ჩართული და ფოკუსირებული იმაზე, რომ განსაზღვრულ ვადებში შეძლებისდაგვარად სწრაფად მოხდეს ჩვენი წილი სამუშაოების შესრულება. აქვე მინდა აღვნიშნო, რომ ვიზის ლიბერალიზაციის გეგმასთან დაკავშირებით, პირველი ფაზა შესაძლებელია, დასრულდეს ვილნიუსის სამიტამდე. ეს არის ორფაზიანი პროცესი. მაქსიმუმ წლის ბოლომდე. ამის შემფასებელი მისია ჩამოვა წელს შემოდგომაზე, რომელიც შეაფასებს საქართველოს მთავრობისა თუ საკანონმდებლო ხელისუფლების მიერ განხორციელებულ ქმედებებს და მერე გაკეთდება ევროკავშირის მხრიდან განცხადება მეორე ფაზაში გადასვლის თაობაზე.

_ როდისთვის შეიძლება დასრულდეს ევროკავშირის ქვეყნებში უვიზო მიმოსვლასთან დაკავშირებით მიმდინარე პროცესები და გაფორმდეს აღნიშნული შეთანხმება?

_ ძალიან უმადური საქმეა და სარისკოა პროგნოზების კეთება. ამიტომ პროგნოზისგან თავს შევიკავებდი. ჩვენი მხრივ, რა სამუშაოებიც იქნება განსახორციელებელი, ორივე ფაზის გათვალისწინებით, თადარიგს ვიჭერ. მგონია, რომ არაუგვიანეს 2015 წლის დასაწყისისა, ჩვენ მიერ უვიზო მიმოსვლასთან დაკავშირებით აღებული ვალდებულებების, შესრულება, კანონმდებლობის ჰარმონიზაცია იქნება თუ უწყებების ამოქმედება შესაბამის სისტემებზე გადაყვანით, სავსებით შესაძლებელი იქნება. დღევანდელი ტემპების შენარჩუნებაც სავსებით შესაძლებელია. მთავრობამ დემონსტრირება მოახდინა, რომ ტემპის მაქსიმალურ სიჩქარემდე მიყვანის პირობებშიც კი ახორციელებს მისთვის დაკისრებული ყველა მოვალეობის შესრულებას და შესაბამისად, 2014 წლის ბოლოს ან 2015 წლის დასაწყისში, ჩვენზე რაც არის დამოკიდებული, იმის განხორციელება შესაძლებელია. მერე შესაბამისად, საბოლოო ჯამში, ევროკავშირის მხრიდან უნდა მოხდეს კიდევ ერთხელ ამის შეფასება და მერე პოლიტიკური გადაწყვეტილების მიღება.

_ 2012 წლის საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ ყოფილი ხელისუფლების მაღალჩინოსანთა დაკავებების გამო, რიგმა ევროპული სახელმწიფოების ლიდერებმა შეშფოთება გამოხატეს და საქმეებს პოლიტიკურად მოტივირებულად აფასებდნენ. თქვენი ხელისუფლების წარმომადგენლებმა კი აღნიშნეს, რომ ევროპელების მსგავსი დასკვნები ცალმხრივად მიწოდებული ინფორმაციით იყო განპირობებული. ამ მიმართულებით შეიცვალა თუ არა რამე, ისევ დარჩათ თუ არა კითხვები ევროპული სახელმწიფოების ლიდერებს საქართველოში პოლიტიკური ოპონენტების შესაძლო დევნასთან დაკავშირებით?

_ ზოგადად, შეიძლება ითქვას, რომ ცალკეული “ნაციონალური მოძრაობის” ლიდერებისადმი პერსონალური ურთიერთობების გამოცდილებას თუ არ გავითვალისწინებთ და წლების განმავლობაში დამყარებულ პარტნიორულ-მეგობრულ ურთიერთობებს, ამ შემთხვევაში შესაძლებელი გახდება ინფორმაციის მიწოდება, ისევე როგორც ეს მოხდა ამერიკის შეერთებულ შტატებში და ეს არ არის, ასე ვთქვათ, ცალმხრივი ინფორმაცია. რეალურად ჩვენ გადავდგით ყველაზე მთავარი ნაბიჯი იმისთვის, რომ ტრანსპარენტულობა მართლაც არ იყოს უბრალოდ სიტყვა, არამედ, რეალური ქმედებები განხორციელდეს. პრემიერ-მინისტრმა ევროკავშირს თხოვნით მიმართა, რომ სპეციალური წარმომადგენელი მოევლინათ, რომელიც ამ პროცესებს დააკვირდებოდა. ეს არის ბატონი თომას ჰამერბერგი, რომელიც სულ ცოტა ხანში გამოაქვეყნებს თავის ანგარიშს. ჩვენ ამ ანგარიშის მოლოდინში ვართ. არ მინდა წინასწარი შეფასებები გავაკეთო, თუმცა მჯერა ბატონი ჰამერბერგის პრინციპულობისა და მისი ობიექტური შეფასებისა. საქართველოში არის ეუთო-სა და ოდირი-ს სადამკვირვებლო მისიის მიერ მოვლენილი სპეციალური ჯგუფი, რომელიც ამ გახმაურებულ პროცესებზე დაკვირვებას ახორციელებს. ისინი ასევე დადებენ თავის ანგარიშს, რომელიც რეალურად ნათელს მოჰფენს ყველაფერს. პრემიერ-მინისტრი “ნაციონალური მოძრაობის” მამობილი “ევროპის სახალხო პარტიის” ყველა წარმომადგენელთან ხაზგასმით ითხოვს მათგან, საქართველოში მათი პარტიის წარმომადგენლები მოავლინონ, რომლებიც აქ დააკვირდებიან პროცესების განვითარებას, რათა ერთხელ და სამუდამოდ დასრულდეს კითხვის ნიშნები პროცესის გამჭვირვალობასთან და ზოგადად, გადაწყვეტილების სამართლიანობასთან დაკავშირებით.

_ იყო თუ არა “ევროპის სახალხო პარტიის” წევრების მხრიდან პრემიერ-მინისტრის ამ შეთავაზებაზე გამოხმაურება?

_ პრემიერ-მინისტრის ამ შეთავაზებას მოჰყვა რეაგირება. კონკრეტულად ვიცი, რომ პოლონეთის ხელმძღვანელობასთან და პრემიერ-მინისტრთანაც დაისვა ეს საკითხი და მოვლენილი იქნება დეპუტაცია, რომელიც ამ პროცესებს დააკვირდება.

_ თქვენ აღნიშნეთ, რომ პოლიტიკურ დევნასთან დაკავშირებით დასკვნები ევროპელ ლიდერებთან “ნაციონალური მოძრაობის” მეგობრულ-პარტნიორულ ურთიერთობებზე დაყრდნობით გაკეთდა. რამდენად ჯდება მსგავსი მიდგომა ევროპული დემოკრატიული სახელმწიფოს ეთიკის ჩარჩოებში, თუ  ხმაურიანი განცხადებები კონკრეტულ პოლიტიკოსებთან მხოლოდ პირადი მეგობრული ურთიერთობის საფუძველზე კეთდება?

_ ეს ეხება “ევროპის სახალხო პარტიის” ცალკეულ ინდივიდებს და არავითარ შემთხვევაში სრულიად ამ პარტიას, სადაც ჩვენ ძალიან ბევრი მეგობარი გვყავს, რომელთაც ძალიან დიდ პატივს ვცემთ. ეს არის ყველაზე დიდი პოლიტიკური გაერთიანება და ძალა ევროპარლამენტში და ძალიან სერიოზული თანამშრომლობა გვაქვს ისეთ უმნიშვნელოვანეს საკითხებზე, როგორიც არის საქართველოს მთავარი საგარეო პოლიტიკური პრიორიტეტები _ ევროინტეგრაცია და ევროატლანტიკური ინტეგრაცია. ცალკეულ პოლიტიკურ ლიდერებს საქართველოს ყოფილი ხელისუფლების მხრიდან და ევროპის სახალხო პარტიის რიგებში აქვთ პირადი ურთიერთობები და როდესაც ამ ურთიერთობების საფუძველზე კეთდება ემოციური განცხადებები, რომ გამოხატავენ შეშფოთებას შს ყოფილი მინისტრის ან თავდაცვის ყოფილი მინისტრის დაკავებაზე, ეს სავსებით ნორმალურია. ამაში განსაკუთრებულს ვერაფერს ვხედავ. მთავარია, განზოგადება არ მოხდეს ამისი და შესაბამისი შეფასება ქვეყნის მდგომარეობაზე არ აისახოს. ამისთვის საჭიროა, რომ “ევროპის სახალხო პარტიის” წარმომადგენლები ჩამოვიდნენ და მოვლენების რეალურ განვითარებას დააკვირდნენ.

_ ევრაზიული კავშირის თაობაზე პრემიერ-მინისტრმა და შემდეგ საპარლამენტო უმრავლესობის რამდენიმე წევრმაც განაცხადა, რომ, თუ ევრაზიული კავშირის ფორმატი საინტერესო იქნება, შეიძლება მას ყურადღება მიექცეს. როგორ წარმოგიდგენიათ, რამდენად თავსებადია, ერთი მხრივ, საქართველოს ევროატლანტიკური ინტეგრაციისკენ სწრაფვა და მეორე მხრივ, ევრაზიული კავშირით დაინტერესება?

_ ერთი მარტივი წინადადებით შემიძლია გითხრათ, რომ საქართველოსთვის ალტერნატივა არ აქვს ევროკავშირსა და ნატო-ში გაწევრიანებას. ეს არის ცალსახად ჩამოყალიბული სტრატეგია, რომლისგანაც ცალსახად გადახვევას ვერც ერთი პოლიტიკური ძალა ვერც მომავალში და მით უმეტეს, ვერც ახლა, როდესაც ამის განზრახვა არავის აქვს, ვერ შეძლებს. ამაზე ყველა ჩამოყალიბებულია. რეაქციები პრემიერ-მინისტრის განცხადების მერე ჩასაფრებულის პოზიციიდან გაკეთდა. ბუნებრივია, ამან გამოიწვია კითხვები და ამ კითხვებს ყველას პასუხი გაეცა.

_ ნატო-სთან დაახლოების კუთხით, რა მდგომარეობაა. არის თუ არა წინ გადადგმული ნაბიჯები ამ მიმართულებით და ჩრდილოატლანტიკურ ალიანსში საქართველოს ინტეგრაციის საკითხთან დაკავშირებით როგორია პროგნოზები?

_ საქართველო აუცილებლად გახდება ნატო-ს წევრი. ჩრდილოატლანტიკური საბჭოს ვიზიტი გახლდათ ბრიუსელში ვიზიტის დროს პრემიერ-მინისტრის მოთხოვნის საფუძველზე განხორციელებული. ძალიან სწრაფად მიიღო გადაწყვეტილება ამასთან დაკავშირებით ჩრდილოატლანტიკურმა ალიანსმა. მესამე ვიზიტი იყო საქართველოში 5 წლის განმავლობაში და ეს რეალურად მართლაც უპრეცედენტოა. თუკი სადმე ატარებს ნატო გასვლით ვიზიტს, ეს არის საქართველო. შეფასებები მართლაც უმაღლესი იყო ნატო-ს ხელმძღვანელობის მხრიდან. დღემდე მოდის მადლობები და ამის თქმა ყალბი თავმდაბლობის გარეშე შემიძლია და მინდა მადლიერება გამოვხატო ჩემი აპარატის სრული შემადგენლობის მიმართ, რომლებმაც სხვა უწყებებთან ერთად თავდაუზოგავად იშრომეს იმისთვის, რომ ეს წარმატებული ვიზიტი ყოფილიყო. დღევანდელი  გლობალური პოლიტიკური მოვლენების განვითარების პირობებში ცოტა რთულია იმის თქმა, როგორი იქნება 2014 წლის ნატო-ს სამიტი. თუ მართლაც ისე იქნა, როგორც თავის დროზე ქალბატონმა ჰილარი კლინტონმა ჩიკაგოს სამიტზე თქვა, რომ ეს უნდა იყოს ბოლო სამიტი, რომელზეც არ მოხდა გაფართოება, მაშინ ჩვენ ყველა ძალისხმევას მივმართავთ იმისთვის, რომ საქართველომ მიიღოს მაქსიმუმი ნატო-ს მხრიდან და ამისთვის არის გარემოებები და კონკრეტული ნაბიჯები. პირველი ეს არის საქართველოს კონტრიბუცია საერთაშორისო უსაფრთხოებაში, მეორე _ საქართველოს დემოკრატიული განვითარება, რომლის ყველაზე ნათელი და კარგი მაგალითი ჯერჯერობით საპარლამენტო არჩევნების შედეგად ხელისუფლების გადაცემაა, მაგრამ დარწმუნებული ვარ, რომ საპრეზიდენტო არჩევნები კიდევ უფრო მაღალ დონეზე, კიდევ უფრო გამჭვირვალედ და თავისუფლად ჩატარდება. დემოკრატიული ინსტიტუტების მშენებლობა და ამის გაგრძელება 2014 წლამდე ისე, რომ ძალთა ბალანსი სახელისუფლებო შტოებს შორის გადანაწილდეს. დიდი იმედი მაქვს, რომ, თუ იქნება გაფართოების სამიტი, საქართველო მიიღებს ახალ, ძალიან სერიოზულ ხელმოსაჭიდ პროგრესს, რომელიც რეალურად ასახავს ქვეყანაში დამდგარ შედეგებს.

_ ოკუპირებული აფხაზეთისა და ცხინვალის რეგიონის საქართველოს კონტროლქვეშ დაბრუნება როგორ წარმოგიდგენიათ, რა ღონისძიებები უნდა გატარდეს ამის მისაღწევად და აქვე მინდა შევეხოთ ოკუპირებული ტერიტორიების საზღვრისპირა სოფლებში მავთულხლართების გადმოწევის ფაქტებს. საქართველოს ახალმა ხელისუფლებამ რუსეთთან მიმართებაში ტრადიციული და წლების განმავლობაში აპრობირებული მკვეთრი რიტორიკა შეცვალა, თუმცა, ერთი შეხედვით, შემხვედრი ნაბიჯი მეზობელ სახელმწიფოს არ გადმოუდგამს, ვგულისხმობ მცოცავ ოკუპაციას.

_ აფხაზეთთან და ცხინვალის რეგიონთან დაკავშირებით უმნიშვნელოვანესია ნდობის აღდგენა. ქართველებსა და ოსებს, ქართველებსა და აფხაზებს შორის ნდობის აღდგენა გააჩენს პირველ ნიშნებს იმის სურვილისას, რომ ერთ სახელმწიფოში ვიცხოვროთ, ერთი მიმართულებით ვიმოძრაოთ, რომელსაც ევროკავშირი ჰქვია და ევროპაში ჩვენი ადგილის დამკვიდრება. ნდობის აღდგენასთან ერთად, აუცილებელია ეკონომიკის აღორძინება და ჩვენს ქვეყანაში პირობების შექმნა, რომელიც მიმზიდველს გახდის აფხაზისთვის და ჩვენი ოსი ძმებისთვის, რომ საქართველოს ეს მიღწევები, კონკრეტული კეთილდღეობები, ადამიანის უფლებების დაცვა მათთვის იმდენად მიმზიდველი იყოს, რომ რეალურად არჩევანი დადგეს დღევანდელ იზოლაციასა და მომავალ ინტეგრაციულ პერსპექტივებს შორის. დღეს ასეთი პირველი კონტაქტები არსებობს, მაგრამ აქ ძალიან დიდი სიფრთხილეა საჭირო. ჩვენ კონკრეტული გეგმები გვაქვს, ეს არის სოციალური ხასიათის, ეს არის ჯანდაცვის მიმართულებით, ეს არის განათლების მიმართულებით, რათა ახალგაზრდებს შორის არ იყოს წყვეტა, უფროს თაობებს შორის მოხდეს ურთიერთობების აღდგენა, რომელიც, სხვათა შორის, გარკვეულ დონეზე ჯერ კიდევ არსებობს. რაც შეეხება მავთულხლართების გადმოწევას, არავის არ ჰქონდა იმის ილუზია, რომ რიტორიკის შეცვლის პირობებში, ურთიერთობების ნორმალიზების მცდელობების შემთხვევაშიც კი, ასეთი ტიპის ქმედებები არ გაგრძელდებოდა. მე პირადად არ მქონდა იმის ილუზია, რომ ეს შეწყდებოდა. ალბათ, მომავალშიც იქნება ასეთი ქმედებები, მაგრამ ამან უნდა იკლოს, პრაგმატიზმმა უნდა გაიმარჯვოს რუსეთის ხელისუფლებაშიც. საერთაშორისო თანამეგობრობის მიერ აღიარებულია, რომ რუსეთს საქართველოს 20% აქვს ოკუპირებული და ის ვალდებულია, რომ გაიყვანოს თავისი ჯარები, სულ მცირე, 2008 წლის 7 აგვისტოს მდგომარეობით დისლოკაციის ადგილებში. დღეს ამის მიღწევა ძალიან რთულია, პრაქტიკულად შეუძლებელია, მაგრამ მოლაპარაკებების გარეშე კიდევ უფრო შეუძლებელია. რუსეთშიც უნდა მომწიფდეს მზაობა და ჩამოყალიბდნენ, რომ საქართველო არის სხვა ფასეულობათა სისტემის ნაწილი. ამ ფასეულობათა სისტემას ჰქვია ევროპული ოჯახი, ამას ჰქვია ევროატლანტიკური უსაფრთხოების სივრცე. ჩვენ გვინდა რუსეთთან კეთილმეზობლური ურთიერთობების აღდგენა, მაგრამ არა როგორც ეს მოიაზრება ევრაზიულ ეკონომიკურ კავშირში. გვინდა კავშირის აღდგენა, როგორც ორ დამოუკიდებელ სუვერენულ მეზობელს, მაგრამ ამისთვის აუცილებელია საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენა, დეოკუპაცია. ეს მიღწევადია და ამ მიღწევის მომსწრეები ძალიან მალე გავხდებით თითოეული ჩვენგანი.

გიორგი ხუხია, გაზეთი „პრემიერი“, 18-24 სექტემბერი

FaceBook